ตอนที่ 30 หวงเยวียน (1)
“ให้ข้าช่วยสวมอาภรณ์หรือไม่”
“ไม่ต้องแล้ว เจ้าไปอาบน้ำสิ” เว่ยจิ่งเทียนบอกจ้าวเซียงอิ๋นหลังจากที่นางช่วยจัดหาอาภรณ์ตัวใหม่มาให้ ใบหน้าที่ซีดขาวเพราะความเย็นขึ้นสีเล็กน้อย ถึงจะอย่างไรนางก็มิใช่นางกำนัลในวังชิงเฉิน จะช่วยเขาแต่งตัวได้อย่างไร ที่สำคัญแท้จริงแล้วเรี่ยวแรงของเขาก็กลับมาพอสมควรแล้ว หากให้นางมองของสงวนของตน เกรงว่าจะไม่เหมาะสมนัก
จ้าวเซียงอิ๋นเลิกคิ้ว เดินออกจากฉากกั้นเล็กๆ แล้วทิ้งตัวลงบนตั่งตัวยาวซึ่งเขาบอกว่าเป็นที่นอนของนาง พลางกล่าวเสียงเรียบ “ไม่ล่ะ”
“เพราะอะไร”
“อากาศเย็น ข้าไม่อยากหนาวตาย” นางเกลียดอากาศหนาว อีกทั้งยังต้องระแวดระวังเพราะคืนนี้นางต้องอยู่ในห้องเดียวกันกับบุรุษอื่นที่มิใช่คนในครอบครัว ทำตัวสกปรกหน่อยจึงจะวางใจได้เปลาะหนึ่ง
ทว่าเว่ยจิ่งเทียนไยจะไม่รู้จักนิสัยของนาง ถึงแม้ว่าจะเสแสร้งแกล้งทำเป็นหน้าด้านหน้าทนขนาดไหน นางก็ยังค
