ตอนที่ 27 ความจริงส่วนหนึ่ง (1)
เมื่อโอกาสมาถึงแล้ว เขาถามนางว่าควรทำอย่างไรดี นางจึงตอบไปว่า ดาบนั้นคืนสนอง
เขาถามนางอีกว่ามันดีแล้วหรือ นางจึงตอบไปว่า สตรีผู้นั้นเป็นเพียงหมากตัวหนึ่ง
เขาบอกนางว่าเขาไม่อาจทนเห็นสตรีนางนั้นมองเขาด้วยสายตาที่โกรธแค้นได้ นางจึงทอดถอนใจแล้วบอกเขาว่า ทำให้นางไม่รู้จักท่าน หลังจากนั้นก็จงกระทำตามใจปรารถนา
นางคิดว่าเป็นเพราะความแค้นเคืองแทนพี่สาว เขาจึงมีพื้นที่ทั้งหมดในหัวใจเพื่อล้างแค้น กลับกลายเป็นว่าเมื่อวันนั้นมาถึง เขากลับกลืนน้ำลายตนเองเสียหมด
มิใช่เพราะทั้งใจเขามีแต่ความแค้นสุมจนท่วมอก หากแต่เป็นเพราะทั้งใจเขามีแต่สตรีนางนั้นมาตั้งแต่แรกแล้ว นางเสียใจ นางแค้นเคือง สุราเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ช่วยปลอบโยนนางได้ และกลายเป็นสิ่งเดียวที่พรากนางจากเขาตลอดกาล
ลี่กวง...สตรีโง่งม นางเฝ้ามองในยามที่เขาแผดเผาตนเอง เฝ้าดูแลยามเขาอยู่ในภพมนุษย์ เฝ้ารักษาดวงวิญญาณ
