“ขอบคุณมากนะครับที่ดูแลผมอย่างดี!” รอยยิ้มเด็กชายสดใสขณะโบกมือให้หมอและเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลทุกคนอย่างดีใจก่อนที่ประตูจะปิดลง เขามองไปรอบ ๆ แสงไฟยามค่ำคืนเบื้องนอกซึ่งส่องประกายระยิบระยับทั่วทั้งเมืองด้วยความตื่นเต้น “โอ้โห ! สุดยอดมากเลยครับปะป๊า หม่ามี้ พวกเรารวยใช่ไหมครับ เราได้นั่งเฮลิคอปเตอร์ด้วย”
“ปะป๊าเตรียมทุกอย่างไว้เพื่อลูกเลยนะครับ..." สายฟ้าตอบพร้อมยิ้มอ่อนโยน
“เราจะไปไหนกันเหรอครับปะป๊า”
“ระหว่างนี้เราจะพักที่เพนต์เฮาส์ของปะป๊าไปก่อน เพราะบ้านเรายังสร้างไม่เสร็จครับ” สายฟ้ายิ้มแล้วบีบคางเด็กชายเบา ๆ ปอไหมมองเขาทันทีด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม ส่วนเขาเพียงส่งยิ้มให้เธอเท่านั้น
“แล้วปะป๊าจะอยู่กับพวกเราด้วยไหมครับ” สกายถามอย่างเป็นกังวล การแสดงออกของเขากวนใจสายฟ้าเป็นอย่างมาก
“อยู่ด้วยสิครับ” สายฟ้ายืนยัน “ต่อจากนี้ไปปะป๊าจะดูแลหม่ามี้กับน้องปลื้มเอง ทุกสิ่งที่ปะป๊ามีก็เพื่อ
