ปอไหมมองเขาพลางคิดตามประโยคนั้น ตอนนี้สมองของเธอไม่ทำงานแล้ว มันว่างเปล่าไปหมด…เธอเคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับแฟนสาวของเขาที่เป็นนักบัลเลต์มาบ้าง ได้ยินว่าหล่อนเลือกเดินตามความฝันด้วยการไปต่างประเทศ เป็นนักบัลเลต์ระดับแนวหน้าที่ผู้คนรู้จัก ซึ่งหลังจากที่เธอจากไป ก็มีคนเห็นสายฟ้าตามเธอไปหลายประเทศในเวลาที่เธอขึ้นโชว์ เพื่อโน้มน้าวใจเธอให้กลับมา ใคร ๆ ต่างก็รู้ดีว่าพวกเขาเหมาะสมกันมากราวกิ่งทองใบหยก
ปอไหมมองดูเอกสารในมือ ในเมื่อตอนนี้เธอต้องการเงินสิบล้านพอดี ดังนั้นนี่อาจเป็นทางออกที่ดีที่สุด… สิ่งที่เธอต้องทำคือปฏิบัติตามข้อตกลงที่ระบุไว้ในสัญญา ทำหน้าที่เป็นภรรยาและปฏิบัติตามหน้าที่ที่ภรรยาพึงกระทำต่อสามี รวมถึงหน้าที่บนเตียงด้วย… เขาไม่อนุญาตให้เธอท้อง แค่มีเซ็กซ์แต่ไม่มีภาระผูกพันต่อกันเท่านั้น นอกจากนี้ความสัมพันธ์นี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ เพราะสายฟ้าไม่จำเป็นต้องแนะนำเธอให้รู้จักกับครอบครัวเขา หรือพาไปออกงานในฐานะภรรยา
การแต่งงานนี้มีไว้เพื่อผลักดันให้ทับทิมคู่หมั้นเขากลับประเทศเท่านั้น ซึ่งหากปอไหมตกลง เธอก็จะได้ย้ายไปอยู่ที่คฤหาสน์ของสายฟ้าที่ทับทิมเคยพักก่อนเดินทางไปต่างประเทศ เมื่อนึกถึงประโยชน์ที่จะได้รับจากข้อตกลงนี้แล้ว ปอไหมก็จ้องมองเขาอย่างจริงจัง พูดกันตามตรงคือ เธอไม่สามารถหาเงินสิบล้านดอลลาร์จีเอชได้ด้วยตัวเอง แม้ว่าจะทำงานหนักมากแค่ไหนก็ตาม
“สิบล้านดอลลาร์จีเอช” เธอเอ่ยออกมาพลางมองตรงเข้าไปในดวงตาของเขา ในเมื่อเธอไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว เพราะชายผู้นี้ได้พรากพรหมจรรย์เธอไปแล้ว ดังนั้นเธอจะใช้มันให้เกิดประโยชน์
“ตกลง” สายฟ้าตอบอย่างเต็มใจ เขามองเธอด้วยสีหน้าที่อ่านไม่ออก
ปอไหมหยิบปากกามาเซ็นเอกสารทั้งหมดอย่างรวดเร็ว ยกเว้นใบหย่า “ฉันจะได้เงินเมื่อไหร่คะ แล้วคุณจะให้ฉันย้ายไปอยู่บ้านคุณตอนไหน”
“คืนนี้ แล้วผมจะโอนเงินให้คุณทันทีหลังจากได้เลขบัญชี” เขาพูดโดยไม่ละสายตาจากเธอ
“ตกลงค่ะ”
“นอกเหนือจากเงินสิบล้านดอลลาร์จีเอชแล้ว การ์ดใบนี้เป็นของคุณ คุณใช้มันซื้ออะไรก็ได้ตามที่คุณต้องการเลย” เขาผลักการ์ดมาให้ ปอไหมไหวไหล่ก่อนจะหยิบมันขึ้นมาจากโต๊ะ
"โอ้โห ได้สิทธิพิเศษด้วยแฮะ" เธอเอ่ยด้วยรอยยิ้ม ดวงตามองดูการ์ดด้วยความพอใจ ลักยิ้มเล็ก ๆ บนแก้มปรากฏขึ้นมา ทำให้ดูสวยหวาน ทั้งยังมีเสน่ห์มากขึ้น
“ในสัญญานี้ผมห้ามไม่ให้คุณมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นในระหว่างที่เราอยู่ด้วยกัน ผมไม่อยากแบ่งผู้หญิงของตัวเองกับใคร” สายฟ้ากล่าวเสริมอย่างจริงจัง
“ไม่มีปัญหาค่ะ” หญิงสาวไหวไหล่แล้วมองการ์ดในมือ เรื่องที่เขาห้ามไม่ให้มีผู้ชายคนอื่นนั้นไม่ใช่เรื่องยากสักนิด เพราะเธอไม่คิดอยากมีใครอยู่แล้ว เงินสิบล้านที่เป็นเดิมพันอยู่นี้สำคัญมากกว่าเรื่องใดทั้งหมด
สายฟ้ามองปอไหมด้วยแววตาสนใจ เขาไม่คิดว่าเธอจะเห็นด้วยกับข้อเสนอของเขาในทันทีแบบนี้ ดูทรงแล้วน่าจะเป็นเพราะเงิน… พอคิดได้แบบนั้นเขาก็กัดกรามแน่น เธอเป็นสาวพรหมจารีแท้ ๆ แต่กลับทำท่าก๋ากั่นกับเขาซึ่งเป็นคนแปลกหน้าเพราะต้องการเงินเท่านั้นน่ะเหรอ…
ก่อนหน้านี้เขาได้รับรายงานจากลูกน้องคนสนิทมาว่าเธอถูกแฟนทิ้ง แต่ไม่ว่าเหตุผลของเธอจะเป็นอย่างไร เขาก็ต้องการเธออยู่ดี นอกเหนือจากร่างกายที่น่ากินและน่าหลงใหลนั่นแล้ว ปอไหมยังเปลี่ยนแปลงความซ้ำซากจำเจในกิจวัตรประจำวันของเขาอีกด้วย เธอเป็นผู้หญิงสวย ดูเหมือนตุ๊กตาที่มีชีวิต มีผิวขาวไร้ที่ติ แก้มสีชมพู ดวงตาสีน้ำตาลอ่อน และมีลักยิ้มเล็ก ๆ ที่ข้างริมฝีปากอิ่ม หุ่นบอบบางน่าทะนุถนอม เงินสิบล้านที่เขาจะจ่ายเพื่อแลกกับความสุขที่จะได้รับกลับมานั้น นับว่าคุ้มค่ามาก ปอไหมเป็นผู้หญิงคนแรกที่ล่อลวงเขาได้หลังจากที่ทับทิมจากไป ขนาดเธอรู้แล้วว่าเขาเป็นใคร จะเรียกร้องเงินมากกว่านี้ก็ได้แท้ ๆ แต่กลับไม่ทำ
“คุณเป็นยังไงบ้าง” สายฟ้าถามหลังจากเงียบไปนาน ปอไหมมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถาม ก่อนจะเข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร
“ยังปวดอยู่ค่ะ”
“อยากได้ยาไหม"
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันโอเค"
“อืม ดี เพราะผมต้องการคุณ” สายฟ้าเอ่ย มือหนาวางอยู่ที่พนักโซฟาพร้อมทั้งเอนตัวไปหาเธอ ทำราวกับว่าเป็นเรื่องที่ทำอยู่ปกติ และคุ้นเคยกับเธอมานาน
ตอนนี้ปอไหมได้ลงนามในสัญญาแต่งงานแล้ว และเขาซึ่งเป็นซีอีโอผู้ฉลาดในเรื่องธุรกิจก็จะไม่ยอมขาดทุนเด็ดขาด คำพูดของเขาเปรียบเสมือนกฎหมายสำหรับทุกคนในประเทศนี้
“คุณเป็นภรรยาของผม จำได้ไหม”
“แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณจะทำเรื่องนั้นได้ตลอดเวลานะคะ”
“ผมหมายถึงหลังจากนี้ต่างหาก หลังจากที่คุณหายปวดแล้ว เพราะงั้นกินยาแก้ปวดเถอะ” เขาพูดอย่างไม่ใส่ใจ หญิงสาวกลอกตาเป็นการประท้วงขณะที่เขาจ้องเธอเขม็ง
“คุณมันไม่รู้จักพอ คุณเกือบจะทำให้ฉันพิการเพราะความอยากอันมหาศาลของคุณแล้วนะ”
“แต่คุณก็ยังเดินได้นี่ พูดเกินจริงไปหน่อยไหม” เขาตอบโต้ด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
ความเอาแต่ใจของสายฟ้าเมื่อคืนนี้ทำให้ปอไหมหงุดหงิด แม้ทุกอย่างจะพร่าเบลอเพราะเธอชิงผล็อยหลับไปก่อน แต่ก็พอจะจำได้ว่า ขนาดเธอหลับไปแล้วเขาก็ยังไม่หยุดกอบโกยความสุขจากเธอ…เสียงครวญคราง เสียงหอบหายใจเหล่านั้นยังคงกังวานอยู่ในหัวเธอจนถึงตอนนี้ แต่แม้ว่าจะโกรธเคืองเขามากแค่ไหน เธอก็ไม่โต้แย้งอะไรอีก
“ขลุกอยู่ด้วยกันขนาดนี้ นี่เรากำลังอยู่ในช่วงฮันนีมูนงั้นเหรอคะ” เธอถาม
“อืม ฮันนีมูนเหรอ ใช่มั้ง ถ้าเป็นแบบนั้นเราก็จะได้อยู่ด้วยกันทั้งวันทั้งคืน” เขาตอบด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก
“อาจจะมีเรื่องเซอร์ไพรส์ก็ได้นะคะ บางทีพรุ่งนี้คุณทับทิมอาจจะมาอยู่หน้าประตูบ้านคุณก็ได้” ปอไหมพูดพร้อมรอยยิ้ม แต่ถูกชายหนุ่มคว้าแขนดึงให้ลุกขึ้น เขากดเธอเข้ากับผนังห้องก่อนบดจูบอย่างเร่าร้อน ปอไหมส่งเสียงครางออกมา เมื่อเขาถอดชุดเธอออก รวมทั้งปลดซิปกางเกงอย่างรวดเร็ว เธอโอบขารอบเอวสอบไว้ ปล่อยให้เขาดุนดันแท่งร้อนเข้ามาในตัวเธอ
“คุณนี่มันอร่อยที่สุดเลย อ๊า ซี้ด…” ชายหนุ่มครางเมื่อความอ่อนนุ่มของเธอโอบรัดเขาอย่างอบอุ่น “ฟัค… คุณแน่นมาก”
ซีอีโอหนุ่มไม่สามารถละมือจากภรรยาสาวได้ ขาเรียวยาวของเธอยังคงโอบรอบสะโพกเขาและเคลื่อนไหวเป็นจังหวะ
“คุณทับทิมอาจจะรีบกลับมาก็ได้ถ้ารู้ว่าคุณแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นแล้ว” ปอไหมเย้าเสียงหอบ แต่ชายหนุ่มจูบเธออย่างดุดัน ทำเอารู้สึกหายใจไม่ออกเพราะกำลังถูกดูดกลืนอย่างตะกละตะกลาม "อืม... อ๊ะ !"
“พูดมาก...” เขาถอนจูบขณะที่ยังกระแทกเข้าไปในตัวเธอ
“อ๊า” ปอไหมครางลั่น “ฉันนึกภาพไม่ออกเลยว่าคุณทับทิมทนคุณได้ยังไง เธอยังเต้นบัลเล่ต์ได้ไหมหลังจากที่นอนกับคุณ” ความคิดเหล่านี้แวบเข้ามาในหัวของหญิงสาว เธอจำได้ว่าทับทิมเป็นผู้หญิงตัวเล็ก แต่สายฟ้าสูงมากกว่าผู้ชายปกติทั่วไป น่าจะร้อยเก้าสิบกว่าได้
“ผมบอกให้หุบปากไง !” สายฟ้าตะคอก น้ำเสียงเริ่มแข็งกระด้าง พร้อมกับหยุดเคลื่อนไหว ปอไหมลืมตาขึ้นมาพบกับความเย็นชาของเขาที่ส่งมาให้ ก่อนที่เขาจะพูดอย่างไม่พอใจ “ผมไม่อยากให้คุณพูดถึงทับทิม และสิ่งที่ผมทำกับทับทิมมันก็ไม่ใช่เรื่องของคุณ”
จากนั้นเขาก็วางเธอลงทั้งที่ยังไม่เสร็จ… แก่นกายขนาดใหญ่ถูกถอนออกมา ก่อนที่เขาจะหันหลังให้แล้วเดินหนีเข้าห้องน้ำไป
ปอไหมได้แต่มองตามแผ่นหลังเขาไปด้วยความสับสน…