“แล้วคุณอยากได้อะไร ?” ศิระวัตรถามเสียงดุพร้อมคว้าข้อมือเล็กไว้ แต่ก็ถูกสะบัดออกแทบจะทันทีทันใด เขาไม่เคยทู่ซี้คู่นอนคนไหนมากเท่านี้มาก่อน ธารตะวันถือว่าได้อภิสิทธิ์เหนือคนอื่น บวกกับเขาถูกตาต้องใจเธอมานาน พอได้เชยชมสมใจแล้วกลับยิ่งเพิ่มพูนความเสน่หาเป็นเท่าทบทวี ศิระวัตรจึงตัดสินใจว่าจะเลี้ยงดูหญิงสาวในฐานะผู้หญิงของเขานับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป แต่ดูท่าจะไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่คิด “ไม่อยากได้อะไรค่ะ ขอแค่คุณวัตรอย่ามายุ่งกับตะวันอีกก็พอ” “แล้วถ้าผมบอกว่าไม่ล่ะ ?” “ทำไมล่ะคะ ทำไมคุณถึงอยากทำลายตะวันนัก” เสียงนั้นสั่นเครือ ธารตะวันเม้มริมฝีปากแน่น แม้จะเสียใจเพียงใด แต่ก็ไม่มีวันซะหรอกที่เธอจะเสียน้ำตาให้เขาได้เห็น “ก็คุณเป็นผู้หญิงของผมแล้ว...” “เสียแค่ครั้งเดียวตะวันไม่ถือสาหรอกค่ะ” “ที่พูด แน่ใจหรือ ว่าครั้งเดียว...!?” หญิงสาวช้อนตาขึ้นมองคนตัวสูง ด้วยดวงตาที่ ‘เขียวปัด’ “น่