โรงพยาบาล
ราชสีห์เดินเข้ามาในห้องพักฟื้นของเด็กสาวพร้อมกับเพื่อสนิททันทีโดยที่พายุยังคงไม่เข้ามา
" พวกคุณมาทำไม " ไผ่ยืนขึ้นก่อนจะถามอย่างไม่พอใจ
" แล้วทำไมฉันถึงจะมาไม่ได้ " ราชสีห์ถามกลับอย่างไม่ชอบใจ
" ออกไปซะอย่าหาว่าผมไม่เตือน " ไผ่ชี้หน้าราชสีห์อย่างไม่เกรงกลัว
" ปล่อยเขาอยู่กันสองคนเถอะคะ เรากลับกันดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยมาส่งน้องกลับกรุงเทพฯ " รวีเกรงว่าจะมีเรื่องจึงรั้งแขนพี่ชายออกจากห้องแต่ร่างสูงก็ไม่มีทีท่าที่จะขยับตามเธอเลยซักนิด
" ไม่ เด็กนี่จะต้องรักษาตัวอยู่ที่นี่ เธอจะไม่ไปไหนทั้งนั้น " ราชสีห์ประกาศกร้าว
" พี่จะรั้งน้องไว้ทำไม พี่ชอบเธอหรือไง ถ้าไม่มีคำตอบก็ปล่อยกอหญ้าไปซะ และถ้าพี่ยังดื้อดึงจะรั้งกอหญ้าไว้อยู่วีนี่แหละที่จะเป็นคนเตือนสติพี่เอง ส่วนพี่....พี่จำไว้เลยนะพี่ดินว่าพี่นั่นแหละเป็นต้นเหตุ ถ้าพี่ยังคิดจะทำแบบเดิมอีกวีก็จะไม่เกรงใจพี่เหมือนกัน " รวีถามพี่ชายพ
