ราชสีห์พยายามกดโทรหาร่างบางอีกครั้งหลังจากที่ขอเบอร์มาจากวรรณรวีแต่พยายามโทรกี่ครั้งก็ไม่มีคนรับและสุดท้ายเขาก็โทรไม่ติดอีกเลย ชายหนุ่มจึงเดินขึ้นไปหาคนที่เป็นน้องสาวอีกครั้ง
" วี...วี...ก๊อก ก๊อก ก๊อก ยัยวีอยู่หรือเปล่า เปิดประตูให้พี่หน่อย " ราชสีห์ทั้งเรียกทั้งเคาะประตูอยู่หน้าห้อง
" มีอะไรคะ " รวีเปิดประตูให้ด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายพี่ชายเต็มทนก่อนจะเดินกลับเข้าห้อง
" ไปกรุงเทพกัน " ราชสีห์เดินตามน้องสาวพร้อมกับชวนอีกคนทันที
" ไปทำไมคะ ไม่ไปค่ะ วีจะนอน " คำถามพร้อมคำปฏิเสธถูกปากบางสวยของรวีพูดขึ้นโดยที่ไม่มองหน้าพี่ชายเลยซักนิด เพราะเธอเองก็ยังโกรธเขาอยู่เช่นกัน
" โถ่!?.....วี แกเป็นน้องฉันนะ ถ้าแกไม่ไปเป็นเพื่อนฉัน ฉันก็จนปัญญาแล้ว หรือแกจะให้ฉันไปลักพาตัวเด็กนั่นกลับมาห๊ะ " ราชสีห์ตัดพ้อก่อนจะประชดน้องสาวที่นั่งหน้ามุ้ยอยู่
" เอาเลยค่ะ กอหญ้าจะได้เกลียดพี่มากขึ้นกว่าเดิม " รวีพูด
