การ์ปูและกวินทร์ได้ออกเดินทางเพื่อไปชายแดน โดยมีพลทหารตามไปด้วยร้อยนายเพื่อไปสมทบ ซึ่งการเดินทางในครั้งนี้น่าจะกินเวลาหลายวัน ในส่วนการ์ปูนั้นหึกเหิมอยากให้ถึงชายแดนโดยไวจะได้ออกศึกทำสงคราม ขณะเดียวกันกวินทร์อยากยึดเวลานี้ไว้ให้ยาวนานที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะถ้าไปถึงชายแดนเมื่อไรความใกล้ชิดหายน้อยลง เพราะต้องมัวทำศึกสงครามเป็นแรมปีคงไม่มีเวลามาพูดคุยกันเหมือนในยามเดินทางไปชายแดน
เป็นเวลาหลายวันที่การ์ปูกับกวินทร์ออกเดินทางเพื่อไปชายแดน ในช่วงเวลานี้ทั้งคู่ได้นอนในกระโจมเดียวกัน ซึ่งการ์ปูและกวินทร์รู้สึกอัดอั้นกายที่ไม่ได้ปลดปล่อยน้ำในกาย หลายครั้งที่เขาทั้งสองเห็นทหารได้ปลดปล่อยในป่าตามริมธารบ้าง ส่วนเขาทั้งสองเนื่่องจากเป็นรองแม่ทัพจะทำประเจิดประเจ่อก็ไม่สามารถทำได้ และข้อสำคัญถึงการ์ปูกับกวินทร์จะสนิทกันสักปานใด แต่ก็ยังไม่เคยช่วยมือสัมผัสอาวุธคู่กายต่อหน้ากัน เพราะมีเรือนให้ทำอย่างมิ
