เป็นอีกวันที่น้ำฟ้าตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดอบอุ่นของพ่อเลี้ยงปฐพี
ผ่านไปอีกสัปดาห์แล้วกับการที่ได้ใช้ชีวิตอยู่ในไร่อุ่นรักแห่งนี้ และจะแปลกไหมหาเธอจะพูดว่าเริ่มคุ้นชินกับการมีเขาอยู่ในชีวิต
เขาและเธอแทบจะตัวติดกันตลอดเวลา ไปไหนไปกันไม่เคยห่าง ทำงานด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน กลางคืนเธอก็นอนหลับไปในอ้อมกอดเขาอย่างสุขสมทุกคืนและตื่นมาเจอกันในทุกเช้า ทำให้รู้ว่าเขาก็มีมุมอ่อนโยนใส่ใจในตัวเธออยู่ไม่น้อย ไม่ได้เถื่อนถ่อยอย่างที่เธอปรามาสไว้
“ อยากไปเที่ยวดูเมืองเก่าหรือเปล่า อยู่แต่ในไร่กลัวจะเบื่อ ” เขาถามหลังจากที่เรียมเก็บขันโตกมื้อเช้าลงจากเรือนไปพลางลุกขึ้นไปยืนริมระเบียง หยิบอะไรบางอย่างในกระเป๋ากางเกงออกมาแกะแล้วใส่ปากเคี้ยว
น้ำฟ้าหูผึ่งเมื่อได้ยินเรื่องเที่ยว ยิ้มหน้าบานแก้มแทบแตก ตากลมโตฉายแววดีใจอย่างปิดไม่มิด
“ จริง ๆ อยู่ในไร่ก็เพลินดีนะคะ ไม่ได้เบื่ออะไร แต่ถ้าได้ออกไปเที่ยวบ้างก็คงจะ
