ที่โรงครัว
“ ขอกาแฟเข้ม ๆ สักแก้วสิครับ ของเธอล่ะ เข้มไหม ชอบหวานหรือเปล่า ” เขาหันมาถามเธอ แม่ครัวและคนงานพากันมองแล้วอมยิ้ม เห็นได้ชัดว่าพ่อเลี้ยงใส่ใจแม้กระทั่งเรื่องเล็กน้อยอย่างเช่นเรื่องรสของกาแฟ
“ ขอเป็นกาแฟดำไม่ใส่ครีม ไม่ต้องเข้มมาก แต่หวานน้อยค่ะ น้ำตาลช้อนเดียวก็พอ ”
“ ป้าว่ากาแฟคงไม่ขมหรอกค่ะวันนี้ คงจะหวานน่าดู ” ป้าแม่ครัวแซวยิ้ม ๆ แล้วชงกาแฟเสิร์ฟให้พ่อเลี้ยงตามที่สั่ง
พ่อเลี้ยงยิ้มกริ่ม ไม่พูดไม่จา ส่วนน้ำฟ้านั้นหน้าแดงก่ำอย่างห้ามไม่ได้ เธอรับแก้วกาแฟมาแล้วขอบคุณก่อนจะเดินตามเขาไปบนเก้าอี้ใกล้ ๆ กับแคร่ที่เรียมกำลังจัดขันโตกให้ลูกค้า
“ วันนี้มีอะไรทานบ้างเอ่ย หูย น่าทานจัง นี่เรียกว่าอะไรคะพี่เรียม ” เธอชี้นิ้วไปที่ชามแกงบนขันโตก
“ แกงอ่อมไก่บ้านค่ะคุณฟ้า เดี๋ยวพี่เรียมจะจัดโตกขึ้นไปให้บนเรือนนะคะ จะได้ทานกับพ่อเลี้ยงสองคน ”
โดนพี่เรียมแซวไปอีกดอก หน้าที่แดงอยู่แล้
