Liah's PoV
Mas naging tahimik ang buong opisina niya nang dumating iyong mga librong ipinabili ko. I wasn't really paying attention to what I am reading. Parang simula kanina, lumilipad na iyong utak ko sa nakita ko. Mabuti na lang din at hindi niya ako nakita kanina nang nahulog iyon sa sahig.
Gusto kong umiyak, pero hindi ko alam kung para saan. Masyado ko na kasing pinaasa ang sarili ko sa mga bagay-bagay kaya ngayon, ang sakit talaga. Para akong nasapul sa ulo ng malaking bato.
Sana pala hindi ko na iyon nakita. Bulag man ako pero hindi naman bakal yung puso ko para hindi makaramdam ng sakit. Parang pinipiga ang puso ko at para rin ako sinasakal. Ang bigat sa pakiramdam.
Nag-eecho pa rin sa utak ko iyong nabasa ko. Hindi ki maiwasang humiling na sana ako na lang pero hindi puwe
