Ilang sandali rin kaming nanatiling gan'on. Nakayakap lamang siya sa aking likod habang ako naman ay hindi gumagalaw. Hindi ko mahanap ang lakas para doon. In every second, his embrace was tightening.
Kung hindi pa ako tumikhim ay hindi pa siya bibitaw. Ewan ko ba lalaking ito. Parang tuko kung makakapit. Sa akin lang naman ganito, pero kapag sa ibang tao, nasobrahan sa sungit. Akala mo may regla araw-araw.
Nagpresinta pa siyang siya na ang maghuhugas sa pinagkainan ko. Hindi na ako nakipagtalo sa kaniya para rin makapag pahinga na siya.
"Mauna ka na sa taas. Ako na ang magpapatay sa mga light—"
"No. We will go together. You will sleep in my room, too," sabi niya na ikinagulat ko. Kaagad akong napalingon sa kaniya.
"I can sleep in my room for tonight. It's fine for me. Para
