ตอนที่ 12
แบล็กเมล์?
ฤดูหนาวในอีกหกปีต่อมา
แสงตะวันยามเช้าสาดส่องลอดผ่านม่านหน้าต่าง
แม้ปิดกระจกไว้ แต่ไอเย็นจากด้านนอกยังสามารถลอดเข้ามาภายใน ขนาดเครื่องปรับอากาศปิดอยู่หญิงสาวยังหนาวสั่น จนต้องมุดผ้าห่ม เรือนร่างสะโอดสะองมีน้ำมีนวล สวมเพียงชั้นในลายลูกไม้สีดำ ขดตัวราวกับลูกแมวน้อย แม้รู้สึกตัวแล้ว แต่ก็ยังไม่ลุกลงจากเตียง
เธอเหนื่อยมาก ชีวิตการเป็นหมอหลังเรียนจบ มันไม่สบายสักนิด อย่างเช่นเมื่อคืนนี้ เธอต้องยืนผ่าตัดติดต่อกันเป็นเวลานับสิบชั่วโมง ตั้งแต่หัวค่ำจนกระทั่งรุ่งสางของอีกวัน
เฟยขดตัวอยู่ในผ้าห่ม หลังเรียนจบเธอก็เข้าทำงานในโรงพยาบาลของครอบครัวทันที เนื่องจากเป็นศัลยแพทย์ บวกกับความที่เธอเป็นคนหัวดี ทำงานได้เพียงสองปีก็กลายเป็นมือหนึ่งของโรงพยาบาล
ไม่ว่าจะเกิดอุบัติเหตุอุบัติเหตุหรือโรคเฉพาะทางที่จำเป็นต้องผ่าตัด เฟยแทบจะเป็นตัวเลือกอันดับต้นๆ และเนื่องจากมันเป็นโรงพยาบาลขอ
