เพ้นท์ของพาย #13
:: ความรู้สึกที่เริ่มก่อตัว ::
“น้องเพ้นท์ครับ ได้ข่าวว่าข้อเท้าแพลง หายยังเอ่ยพี่ขอดูหน่อยนะ”
ผัวะ
“อ๊าก! เจ็บฉิบหาย”
“เอามือออกก่อนที่กูจะเดินไปหยิบมีดมาตัดมือมึง”
ฉันทำหน้าเสียทันทีเมื่อคุณดรีมจับข้อเท้าฉันพลิกดูไปมาก่อนจะถูกคุณพายตบเข้าที่ศีรษะอย่างแรงจนขมำลงพื้น ตอนนี้ข้อเท้าของฉันหายเป็นที่เรียบร้อยรวมถึงพ่อกับแม่ที่หายไปเลยนับตั้งแต่วันนั้น แต่ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรมากอาจจะเพราะว่าพกวเขาคงคิดได้ถึงได้ยอมปล่อยฉันไป วันนี้คุณพายนัดคุณคัทกับคุณดรีมมาทานอาหารเย็นด้วยกัน ซึ่งแน่นอนว่าฉันทำอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“โหดร้ายนะมึง น้องเพ้นท์คือผู้หญิงที่กูอยากได้นะ บอกไปแล้วอะ” คุณดรีมทำหน้าไม่พอใจก่อนจะพากันลุกขึ้นเดินไปนั่งที่โต๊ะทานอาหาร
“กักขฬะ”
“ไอ้เหี้ยคัท ด่ากูแรงนะ” คุณทั้งสามคนทะเลาะกันเหมือนเด็กน้อยเตรียมเรียนอนุบาลเลย ฉันได้แต่ยืนมองพวกเขาทานอาหารฝีมือของฉัน
