เพ้นท์ของพาย #11
:: คุณพายดูแปลกไป ::
“ขอโทษนะภูมิ แต่ฉันรับไว้ไม่ได้แล้วล่ะ”
“อ้าว ทำไมอะ?” ภูมิทำหน้ามึนงงที่ฉันเลื่อนกล่องมือถือคืนให้กับเขา “หรือว่าคุณอาไม่โอเค”
ไม่รู้จะพูดยังไง เพราะคุณธนินไม่ได้ไม่โอเค แต่คนที่ไม่โอเคน่ะคือพ่อคุณทูนหัวของฉันอย่างคุณพายต่างหาก!
“ไม่ให้รับมือถือจากเพื่อน แล้วทำไมคุณอาถึงไม่ซื้อให้ใช้ซะเองเล่า!” ใยไหมทำหน้าหงุดหงิดทันที “กะว่าจะได้คุยคอลฯ กันแล้วเชียว เหอะ”
“เอาน่า เรื่องมือถือสำหรับเพ้นท์มันไม่ใช่ปัญหาเลยนะ”
“โอเค ฉันจะเลิกพูดเรื่องนี้แล้ว” ตั้มส่ายหน้าไปมาก่อนจะลุกขึ้นไปเข้าคลาสเรียนอีกวิชาที่ลงไว้ ส่วนฉันก็นั่งเท้าคางมองภูมิกับใยไหมที่กำลังนั่งติวเรื่องเรียนกัน
“ภูมิ ใยไหมงั้นฉันกลับก่อนนะ”
“ไม่รอตั้มก่อนเหรอ?” ภูมิถามเพราะโดยปกติฉันกับตั้มเราจะกลับพร้อมกัน
“แหม นายก็ให้เพ้นท์กลับคนเดียวบ้างไรบ้างนะ เผื่อจะมีผู้ชายมาจีบ กลับกับตั้มตลอดโด
