เพ้นท์ของพาย #10
:: เพราะว่าหึง ::
หลังจากเหตุการณ์นั้นผ่านไป เพ้นท์ทำตัวเป็นปกติทุกอย่างเธอดูกลับมาร่าเริงอีกครั้งโดยที่ผมเองก็รู้สึกสบายใจไม่น้อย แต่ก็ภูมิใจที่เธอเข้มแข็งได้ขนาดนี้แม้ว่าตัวเองจะรู้สึกผิดพอได้เห็นเพ้นท์ยิ้มได้ หัวเราะได้ เป็นเพ้นท์คนเดิมก็เพียงพอแล้ว
“ฮ่าๆ คุณธนินขุดดีๆ สิคะ”
“เพ้นท์ไม่ยอมเอาน้ำราดดิน มันก็เป็นผงแบบนี้ล่ะครับ” ขมวดคิ้วทันทีเมื่อได้ยินเสียงพูดคุยดังขึ้นจากหน้าบ้าน ก่อนหน้านั้นผมใส่หูฟังเพื่อฟังเพลงและทำงานไปด้วย จึงไม่รู้ว่าเพ้นท์คุยกับใครจึงออกมายืนมองแผ่นหลังเล็กและแผ่นหลังกว้างของคนสนิทที่กำลังคุยเล่นกัน ให้เดาคงกำลังขุดหลุมปลูกต้นไม้กันแน่นอน
“สนุกกันจังนะครับ” ทักทายธนินที่หันมายิ้มให้กับผม “เสียงดังเข้าไปในบ้านเลย”
“ขอโทษด้วยครับ พอดีช่วยเพ้นท์ขุดดินปลูกต้นมะลิน่ะครับ”
“ว่างหรือไงครับ ไม่มีงานทำ?” เอียงคอมองธนินที่หุบยิ้มทันที “งานที่ผมสั่ง
