ARIELLA's
Wala akong kibo habang hinihila ako ng lalaking ito papaalis sa lugar na iyon. Habang naglalakad ay naririnig ko pa rin ang hiyawan sa loob ng silid na iyon hanggang sa makalabas at makalayo kami sa lugar.
Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari kanina. Sampung Bilyon. Sampung bilyon ang inilabas niya para lang maiuwi ako. Napapangiwi nalang ako habang iniisip kung ano ang mangyayari mamaya pag naiuwi na niya ako.
Maya-maya ay pumarada ang isang magara at mahabang sasakyan sa aming harapan. Lumabas ang isang lalaki na nagmaneho na nakauniporme at lumapit sa kinaruruonan namin.
"Magandang gabi po, señorito, señorita. Ako po ang inyong lingkod ngayong gabi na maghahatid sa inyo pauwi," ani ng lalaki at magaling silang niyukuang dalawa.
"Good evening to you too, Jose." Bati pabalik ng lalaki na humatak sakin at hanggang ngayon ay nakahawak pa rin sa kamay ko.
Babawiin ko sana ang aking kamay bagamat mas humigpit lang ang paghawak nito sa palapulsuhan ko at binalingan ako ng tingin na animo'y nagbabanta.
Nahihiya at napapalunok nalang ako na nagbaba ng tingin at hindi na umalma pa. Pinagbuksan din kami ng pinto kalaunan at marahan niya akong hinila papasok sa loob ng magara niyang sasakyan.
Pagkapasok ko sa loob ay napamangha ako sa aking nakita. Hindi maitatago ang gulat at pagkamangha na aking nararamdaman ng makapasok ako sa loob. Ito na ba ang sinasabi nila limousine? Kay ganda nga naman at halatang pangmayaman ang sasakyan na ito.
Nakakaantig ng puso na sa wakas ay hindi ko lamang nakita ang kotse sa panlabas na anyo nito ngunit pati na rin sa panloob at lulan pa ako nito. Hindi ko maipaliwanag ang kagalakan na nararamdaman sa ngayon.
"So, Ariella, what do you do for living before joining the auction?" Tanong sa akin ng lalaking nakabili sa akin kanina.
Nahihiya ko siyang tiningnan at namumungay ang matang tinitigan siya. "Kahit ano lang ang aking trabaho. Kahit saan ako napasok basta kaya ng abilidad ko. Minsan saleslady sa isang mall, minsan taga tinda ng kung anu-ano."
Matapat kong sagot sa kaniya na walang pag-aalinlangan. Nahihiya at kinakabahan ako sa taong kasama ko ngayon pero may kung ano rin sa akin na magaan ang loob sa kaniya kaya nasasabi ko ang mga bagay na hindi na niya dapat malaman pa sana.
Tumitig din siya sa akin at tumango-tango. "How come did you end up in the auction? Ypu seem very hardworking and very persistent in life. What makes you do this?"
Napatanga na lamang ako sa kaniyang tanong dahil purong ingles ang ginagamit niya sa pakikipag-usap sa akin. Hindi naman ako mangmang sa ingles. Nakakaintindi at nakakaunawa naman ako pero hindi ako marunong magsalita sa wikang iyon.
"Pasensya kana, medyo prinoproseso ko pa mga sinabi mo. Pero base sa naintindihan ko tinatanong mo kung bakit ako pumayag na ibenta ang sarili ko hindi ba?"
Tumago siya bilang sagot sa aking tanong at matiim na nakatitig pa rin sa akin.
"Sa katunayan niyan ayaw ko naman talagang sumali ngunit naging desperada na ako. Kailangan ko kasi ng malaking pera na isang bagsakan lang dahil may pag gagamitan ako," sagot ko at nahihiyang umiwas ako ng tingin.
Hindi naman sa na aasiwa ako sa uri ng kaniyang pagtitig ngunit nanliliit ako sa aking sarili habang inaamin ang rason kung bakit ako narito sa sitwasyon ngayon.
Hindi na naman siya umimik at hindi na natanong pa kaya tumahimik nalang din ako at nilipat ang aking paningin sa labas ng bintana. Masiyado nang gumagabi at hindi ko alam kung saan ba kami pupunta. Wala ako masyadong alam na mga lugar sa Maynila dahil tiga Cavite lang ako. Hindi rin kasi ako galang tao na kung saan-saan napapapadpad.
Medyo bumibigat na rin ang talukap ng aking mata dahil sa antok. Tiningnan ko ang aking pambisig na relo at nakitang pasado alas diyes na ng gabi. Pagdating namin sa bahay niya gagawin ko nalang ang dapat kong gawin tapos aalis na ako. Tutal isang gabi lang naman talaga ito at alam ko hindi na kami magkikita pang muli pagkatapos.
Alam ko sa sarili ko na maaari kong pagsisihan ang gagawin ngunit kung ang kapalit nito ay ang mailigtas ang aking anak ay lulunukin ko ang kahihiyan. Hindi na rin ako lugi, hindi na rin naman ako birhen para mag alinlangan pa ngunit madudungisan na rin ang aking pagkatao dahil sa gagawin. Kung hindi lang din sana nag-aagaw buhay ang aking anak ay hindi ako mangingiming magpakangkang sa iba. Nun kang maiisip kong ibenta ang aking laman. Bagamat naririto na ako sa sitwasyon at kung tatakbo man ako ay ilalagay ko lang sa kapahamakan hindi ang aking sarili ngunit pati na rin ang anak.
Panay akong napapabuntong-hininga at kinukonswelo nalang ang aking sarili. Ngayong gabi lang naman. Pagkatapos nito ay wala ng kasunod.
---
TIMOTHY's
I look at the woman beside me only to find out that she already fell asleep and her head was leaning on the window. I moved closer to her to look closely of her features and she is indeed exceptionally beautiful.
"I wonder what a girl like you thinking to join in that kind of auction? Every man will really kill just to have you."
I caressed her face, removing the strands that slightly covering her beautiful face. She looks so serene when asleep. Too bad she had to choose this path to gain money. I don't know her whole story but she seems so determined to do all the means for something or someone.
I fished my phone out from my blazer and called my private investigator.
"I have a work for you, found every information about the person in the picture that I will send to you."
I ended the call after saying that and took a picture of her then sent it to my private investigator. I put my phone back in my pocket and stared back at her.
She really is a beauty and very captivating. What type of man that doesn't get attracted to her. She also has her own sexiness that no other woman has. He's completely unique and rare.
"Let's head to my rest house," I ordered my driver and he nodded before closing the window.
When we arrived at the rest house, I carried her on my arms and went out the limo. When I am about to get inside the house, she opened her eyes and she panickly get off from my arms.
"Pasensya kana nakatulog ako,"
I can sense the embarassment in her voice but I didn't say anything and went inside first. I felt her following behind me so I walked directly to the room, get inside it and only faced her when she's also inside.
When I faced her, I saw her gulping and having second thoughts. I just observed her in what she was doing and she's slowly taking off her dress in front of me.
I hissed in my mind when I saw her body and couldn't deny how sexy she is. She was also closing her eyes and slightly covering herself with her hands. Her head was down and I can also feel she's trembling.
"T-tapusin nalang natin to a-agad para m-makauwi na a-ako." She said in trembling voice still not looking at me.
I walked towards her and I can feel more than she's uneasy. I picked her dress and covered herself again. She managed to look up to me because of what I did and I gave her a small smile.
"You sleep here for tonight. I will send you back home tomorrow morning. For now, you rest." I commanded her and was about to get out the room when she held my hand.
"T-teka sandali. P-paano iyong.."
"Do nothing else but rest. Have a good night," I said and completely left the room. Leaving her speechless and confused.