FAVOURITE หวงรักแฟนเด็ก

FAVOURITE 01 ******************************************** “พี่บอกว่าไง ห้ามใส่กระโปรงสั้นไม่ใช่ไง!!!” “มันก็ไม่ได้สั้นขนาดนั้นหรือเปล่าคะ” ฉันก้มมองดูกระโปรงนักศึกษาที่ตัวเองใส่ มันเป็นกระโปรงทรงเอความยาวเหนือเข่าขึ้นมานิดหน่อยและผ่าหน้าเล็กน้อย มองยังไงมันก็ไม่ได้สั้นขนาดนั้นเลยนะ ฉันเงยหน้าไปมองพี่ต้นไม้ที่ยืนจ้องหน้าฉันอยู่ตอนนี้ ที่เขาหวงฉันมากขนาดนี้เพราะเราสองคนเป็นแฟนกัน เขาไม่ชอบให้ฉันแต่งตัววาบหวิวหรือโชว์ผิวเนื้อของตัวเองมากเกินไป แต่ฉันก็พูดได้เต็มปากเลยนะว่าฉันไม่ได้ไปแรดที่ไหน และไม่ได้แรดกับใครด้วย แต่ก็ไม่รู้ทำไมเขาถึงคิดว่าฉันไปแรดกับผู้ชายคนอื่น “ไปเปลี่ยนเลย พี่บอกหลายครั้งแล้วนะว่าไอ้กระโปรงแบบนี้พี่ไม่ให้ใส่แล้วทำไมยังใส่อยู่อีกล่ะ?” “ก็เข็มชอบแบบนี้นี่คะ ทำไมต้องห้ามกันด้วยล่ะ” “ถ้าพี่ไม่ห้ามเข็ม เข็มก็จะใส่ไปอ่อยผู้ชายคนอื่นไง เพราะงั้นไปเปลี่ยนซะ” “ทำไมล่ะคะ พี่ต้นไม่ชอบแฟนที่แต่งตัวสวยๆ เหรอ?” “ไม่!!! พี่หวง” และคนตรงหน้าก็ตอบกลับมาทันทีว่าทำไมเขาถึงไม่อยากให้ฉันใส่กระโปรงสั้น ตอนแรกเขาก็บอกว่าฉันน่ะเป็นแฟนคนโปรดของเขา แต่ตอนนี้น่ะเหรอกลับบอกว่าฉันเป็นแฟนที่แรดจนทำให้เขาหวงมาก ไอ้หวงน่ะมันก็ดีอยู่หรอกนะ แต่ฉันรู้สึกว่าเขาจะหวงหนักมากเกินไป จนฉันขยับตัวไปไหนไม่ได้เลยล่ะ เหมือนอย่างตอนนี้ไงที่สั่งห้ามไม่ให้ฉันใส่กระโปรงสั้น ทั้งๆ ที่มันก็ไม่ได้สั้นอะไรขนาดนั้น ซับในฉันก็ใส่หรือเปล่า เฮ้อ มีแฟนขี้หวงแบบนี้มันก็ลำบากใจเหมือนกันนะ ถ้าบอกว่าฉันแรด ฉันเองก็อยากจะถามเขาเหมือนกันเหอะว่าผู้หญิงที่ตามอ่อยเขาเช้าเย็นไม่แรดกว่าฉันอีกเหรอ ส่งข้อความไลน์มาอ่อยบ้างล่ะ ดักเจอที่ลานจอดรถบ้างล่ะ แต่ที่ฉันไม่ได้ต่อว่าเรื่องนี้กับพี่ต้นไม้มันเป็นเพราะว่าฉันเชื่อใจแฟนตัวเองไง เราคบกันมาตั้งแต่เรียนมัธยมแล้วล่ะ จนตอนนี้ขึ้นมหาลัยแล้วก็ยังคบกันอยู่ นั่นแหละที่ทำให้ฉันรู้ว่าเขาคงไม่คิดที่จะทำอะไรลับหลังฉันหรอก ถ้าเกิดว่าเขาเปลี่ยนไปมันดูได้ไม่ยากเลยนะ ดูจากอาการหึงหวงของเขาก็รู้แล้วว่าเขาเปลี่ยนไปหรือเปล่า แต่ถ้าถามว่าชอบมั้ยที่มีผู้หญิงมาอ่อยเขาเช้าเย็นแบบนี้ ฉันเองก็ไม่ชอบหรอกนะ แต่พอเห็นว่าเขาไม่ได้เล่นด้วยฉันก็เลยไม่ได้โวยวายไง เพราะนิสัยของฉันไม่ใช่แฟนงี่เง่าชอบโวยวายขนาดนี้ “ไปเปลี่ยนซะ อย่าให้พี่ต้องโมโหนะดอกเข็ม” “แต่ว่า…” “หรือเราอยากให้พี่เอามันไปเผาทิ้ง?” “ก็ได้ค่ะ” สุดท้ายฉันก็เชื่อฟังพี่ต้นไม้ด้วยการไปเป็นกระโปรงตัวใหม่ ไม่อยากมีปัญหากับเขาก็เท่านั้นเอง พี่ต้นไม้ถ้าเขาได้โกรธหรือโมโหเขาก็จะชอบลากฉันขึ้นเตียงแล้วบอกว่ามันคือการลงโทษแฟนแรดอย่างฉัน จะต้องให้ฉันบอกเขาอีกกี่ครั้งก็ไม่รู้ว่าฉันไม่ได้แรดและไม่ได้อ่อยผู้ชายคนไหนด้วย แต่เขาก็ไม่เชื่ออยู่ดี เขาบอกว่าตั้งแต่ที่ฉันเข้าเรียนมหาลัยแล้วก็มักจะมีผู้ชายเข้ามาคุยด้วยและฉันก็ดันคุยตอบอีกต่างหาก นั่นแหละที่ทำให้เขาให้เขาไม่พอใจและเริ่มมีออกอาการหวงฉันมากกว่าเดิม “ทำตัวน่ารักๆ นะคะ จะได้ไม่โดนลากขึ้นเตียง” “พี่ต้นไม่น่ารักกับเข็มเลยนะคะ” ฉันมองค้อนแฟนตัวเองก่อนจะเดินกระแทกเท้าเข้าไปเปลี่ยนเป็นกระโปรงพลีทยาวคลุมเข่าลงมานิดหน่อย พอเขาเห็นแบบนั้นก็ยิ้มกว้างออกมาอย่างพอใจ จริงๆ เรื่องการแต่งตัวพี่ต้นไม้ก็ไม่ค่อยได้ห้ามฉันเท่าไหร่หรอกนะ ไม่ว่าฉันจะแต่งตัววาบหวิวหรือโชว์อะไรน่ะ แต่เขาเริ่มมาหวงก็ตอนที่เริ่มมีผู้ชายเข้ามาคุยกับฉันนั่นแหละ และการที่ฉันคุยเล่นด้วยก็เพราะฉันเป็นคนเฟรนลี่และเข้ากับคนอื่นได้ง่ายก็เท่านั้น ไม่ได้คิดจะอ่อยหรือหว่านเสน่ห์ให้ใครเลย แต่ก็นั่นแหละพูดไปพี่ต้นไม้ก็ไม่คิดที่จะฟังฉันหรอก เพราะเขาไม่ชอบให้ฉันทำแบบนั้นอยู่แล้วไง พี่ต้นไม้ขับรถมาส่งฉันที่คณะเพราะเขาไม่อยากให้ฉันขับรถมาเรียนเอง กลัวว่าฉันอาจจะกลับไม่ตรงเวลาก็ได้ เขาทำเหมือนฉันไม่ใช่แฟนแต่เป็นลูกของเขามากกว่า ฉันก็บอกเขาหลายครั้งแล้วนะว่าฉันไม่ได้ไปแรดที่ไหนและไม่ได้ไปอ่อยใครด้วย เราคบกันมาตั้งนานเขาไม่รู้เลยหรือไงว่าฉันเป็นคนยังไง แต่ก็น่าแปลกนะที่คู่อื่นยิ่งคบกันนานก็ยิ่งเบื่อกันอ่ะ แต่พอเป็นคู่ของฉันเขากลับดูหวงฉันมากจนไม่อยากให้ฉันอยู่ห่างจากสายตาไปไหนเลยล่ะ แต่เขาจะรู้หรือเปล่าล่ะว่าการที่เขาทำแบบนี้มันทำให้ฉันอึดอัดเหมือนกันนะ ทีเขายังต้องการความเป็นส่วนตัวเลย แล้วฉันล่ะ เขาไม่คิดบ้างเหรอว่าฉันเองก็ต้องการพื้นที่ส่วนตัวเหมือนกัน “เรียนเสร็จแล้วไลน์มาบอกพี่ด้วยนะ เดี๋ยวพี่จะมารับ” “ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวเข็มกลับเองก็ได้” “ไม่ได้ พี่จะปล่อยให้แฟนตัวเองกลับเองได้ยังไงคะ” “แต่เข็มไม่โกรธนะคะถ้าพี่ต้นจะไม่มารับเข็มอ่ะ” “หึ ที่ไม่อยากให้พี่มารับเพราะจะออกไปแรดที่อื่นใช่มั้ยล่ะ?” ไปกันใหญ่แล้ว ฉันก็แค่อยากใช้เวลากับเพื่อนเท่านั้นเอง อยากไปเที่ยว อยากไปกินข้าวกับเพื่อนอ่ะ เพราะตั้งแต่ที่พี่ต้นไม้เริ่มหึงหวงฉันแบบนี้เขาก็ไม่ยอมให้ฉันไปไหนมาไหนเองเลย แม้กระทั่งจะออกไปกินข้าวกับเพื่อนๆ เขายังต้องตามไปด้วย จนฉันไม่มีพื้นที่ส่วนตัว ฉันถึงบอกไงว่าเขาทำให้ฉันเริมอึดอัดขึ้นมาแล้วอ่ะ ตอนแรกก็มองว่ามันดีนะที่เขาหวงฉัน แต่เขาก็หวงฉันมากเกินไปไง อีกอย่างฉันก็ไม่ชอบที่เขาพูดว่าฉันแรดเลย มันเหมือนว่าเขากำลังต่อว่าฉันอยู่ไงที่เป็นแฟนไม่น่ารักของเขาอ่ะ “เพราะงั้นแล้วเรียนเสร็จไลน์มาบอกพี่ด้วยนะคะ เข้าใจหรือเปล่า?” “ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ” ก็อยากจะดื้อกับเขาให้มากกว่านี้เหมือนกันนะ แต่ก็ทำไม่ได้ไง เพราะอะไรรู้ป่ะ ก็เพราะว่าฉันเคยดื้อกับเขาแล้วยังไงล่ะ แต่ก็ถูกเขาลากขึ้นเตียงแล้วกระแทกฉันจนมาเรียนไม่ได้เลยล่ะ เพราะแบบนั้นมันเลยทำให้ฉันไม่อยากขัดใจเขา “เข็มไปได้หรือยังคะคุณพ่อ” “ไหนลองเรียกว่าพ่อทูนหัวหน่อยสิ” “ไม่เอาค่ะ เข็มไปแล้วนะคะ” พูดจบฉันก็ลงมาจากรถของพี่ต้นไม้ทันที ก่อนจะเดินเข้าไปในคณะและเห็นนุ่นกับมะขามเพื่อนสนิทของฉันทั้งสองคนกำลังนั่งคุยกันอยู่ ฉันเลยเดินเข้าไปทักพวกมัน นุ่นเป็นเพื่อนสนิทกับฉันตั้งแต่ที่เรียนมัธยมแล้วล่ะ และมันเองก็สนิทกับพี่ต้นไม้ด้วย แต่มะขามเป็นเพื่อนสาวประเภทสองที่เพิ่งมาสนิทกันตอนเข้ามาเรียนปีหนึ่งที่แหละ แต่มันก็นิสัยน่ารักนะถึงแม้ว่าจะปากหมาไปหน่อยก็เหอะ และเราก็สนิทกันเร็วมากด้วย “มาแล้วเหรอ?” “มาช้าแบบนี้อย่าบอกนะว่าพี่ต้นไม้เขาไม่ยอมให้มึงใส่กระโปรงสั้นมาเรียนอ่ะ” “อืม เขาบอกว่าหวงน่ะ อีกอย่างกูก็ไม่อยากมีปัญหากับเขาด้วย” “ผัวมึงนี่น่าตีตูดจังเลยนะยะ” มะขามทำหน้าหมั้นเขี้ยวพี่ต้นไม้เหมือนอยากจะทำอย่างที่พูดจริงๆ มันก็จริงนั่นแหละที่เขาทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดมาก แต่เอาเหอะ ฉันคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไรที่รับไม่ได้ ถ้าเกิดว่าเขานอกใจฉันแบบนั้นก็ว่าไปอย่าง ถึงแม้ว่าเขาจะหวงมากฉันแบบนี้ แต่มันก็มีหลายเรื่องเหมือนกันนะที่เขาตามใจฉันอ่ะ นั่นแหละมันก็เลยทำให้เราสองคนคบกันมาหลายปีแบบนี้ไง แต่ถ้าถามว่ามีเรื่องทะเลาะกันมั้ย บอกเลยว่ามันมีหลายเรื่องเหมือนกันที่ทำให้เราทะเลาะกัน อย่างเรื่องที่มีผู้หญิงมาอ่อยเขาทั้งๆ ที่รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว ฉันเองก็หวงเขานะแต่ก็ไม่ได้โวยวายอะไรเพราะเห็นว่าเขาก็ไม่ได้เล่นด้วย แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ทำให้ฉันอดที่จะพูดแขวะเขาไม่ได้ โดยเฉพาะกับเพื่อนผู้หญิงของเขาที่ชอบเอาคำว่าเพื่อนมาอ้างเพื่อที่จะได้ใกล้ชิดกับแฟนของฉันไง “พี่ต้นเขาก็ตามใจกูเหมือนกันนะ ถึงแม้จะไม่บ่อยก็เหอะหรือจะทำให้กูอึดอัดก็ตาม” “แต่การที่พี่ต้นไม้หวงมึงก็ดีกว่าการที่เขาไปหวงผู้หญิงคนอื่นนะเข็ม” “แต่กูก็อยากมีพื้นที่ส่วนตัวเหมือนกันมั้ยล่ะ” “แล้วมึงได้ลองคุยเรื่องนี้กับพี่ต้นไม้หรือยังล่ะ?” “คุยแล้ว แต่เขาไม่ยอมและให้เหตุผลว่าเขาหวงกูมาก ไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนมาสนใจกูเลย” “เฮ้อ เป็นเมียพี่ต้นไม้บางทีก็เหนื่อยก็เหมือนกันนะ” นุ่นมองหน้าฉันแล้วยื่นมือมาตบบ่าฉันเบาๆ เพื่อให้กำลังใจ จะทำยังไงได้ล่ะในเมื่อฉันมีแฟนขี้หวงก็ต้องทำใจนั่นแหละ แต่อย่างที่บอกไงว่าเมื่อก่อนเขาก็ไม่ใช่แฟนที่หวงอะไรแบบนี้หรอก แต่ก็เพิ่งมาออกอาการหวงฉันได้ไม่นานนี่เองแหละ ก็พยายามเข้าใจเขานะว่าที่เขาทำแบบนี้มันเป็นเพราะว่าเขารักฉันบ้าง แต่บางครั้งมันก็ไม่อยากเข้าใจเขาเลยเหมือนกันเพราะความหวงของเขามันทำให้เราต้องทะเลาะกัน “เอาน่าอย่างน้อยๆ ที่พี่ต้นไม้หวงมึงมันก็แสดงให้เห็นแล้วว่าเขารักมึงมากแค่ไหนไง” “แต่ก็อยากให้ลดความหวงลงบ้างได้มั้ยล่ะ” “น้องดอกเข็มใช่มั้ยครับ?” ฉันที่เครียดกับเพื่อนอยู่นั้นก็มีคนมาทัก ทำให้ฉันหันไปมองที่มาของเสียงก็เห็นว่าเป็นรุ่นพี่ แต่ฉันไม่ได้รู้จักหรอกก็แค่คุ้นๆ หน้า อาจจะเคยเจอกันตอนที่เดินผ่านกันก็ได้ ตอนนี้เขากำลังยิ้มให้ฉันอยู่ พอเห็นแบบนั้นฉันก็เลยยิ้มตอบเขากลับไป ก็บอกแล้วไงว่าฉันเป็นคนเฟรนลี่เลยไม่แปลกอะไรที่มีคนเข้าหาแบบนี้ แต่ฉันก็ไม่ได้ไปอ่อยผู้ชายคนไหนนะ ใครเข้ามาทักก็คุยด้วยเท่านั้น และไม่ได้คุยแบบชู้หรอกนะ มันเป็นการคุยกันแบบทักทายน่ะ แต่พี่ต้นไม้ก็บอกว่าไม่ชอบ ไม่ว่าจะคุยแบบไหนเขาก็ไม่ชอบเพราะเขาหวงฉัน ไม่อยากให้ฉันเข้าใกล้ผู้ชายคนไหนและไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้ฉันด้วย ไม่มีเหตุผลมากเลยใช่มั้ยล่ะแฟนของฉันน่ะ “ใช่ค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ?” “พี่อยากคุยกับน้อง จะรังเกียจมั้ยครับ?”