ซีรีส์หลงสวาทเมียเด็ก

เล่ม 1 หนูณี “หนูณีครับ” “อุ๊ย!” มณีรัตน์อ้าปากค้าง หน้าแดงตาโตเมื่อเห็นพี่ชายลูกพี่ลูกน้องเดินมาประจันหน้ากับเธอ ตะวันเป็นบุตรชายของป้าและลุงเขย คเชนทร์บิดาของเธอเป็นบุตรบุญธรรมของตายายมีศักดิ์เป็นน้อง(ไม่แท้) ของป้าเธอ เขาจึงมีศักดิ์เป็นพี่ชายลูกพี่ลูกน้องของเธอด้วย “ทำไมทำหน้าแบบนั้น แอบไปทำอะไรผิดมาหรือเปล่า” ตะวันดักคออย่างรู้ทัน น้องสาวลูกพี่ลูกน้องของเขาเวลาทำอะไรผิดก็มักทำหน้าอย่างนี้ “เปล๊า ไม่มี๊” เสียงสูงมีพิรุธ เขามองอย่างไม่เชื่อถือ “เอ๊ะ! นั่นเสียงอะไร” เสียงแบบนี้มันทำให้เขาตัวร้อนซู่ เสียงครางที่รุนแรงยังกับ! “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ” เธอปิดประตูห้องบิดาไม่สนิท ตายห่านนนน! คนทำผิดรีบวิ่งปรู๊ดไปงับประตู แต่มันงับไม่ได้นี่สิ เฮ้ย! พี่ตะวันมาดันประตูเอาไม่ให้ปิดได้ยังไงกัน เมื่อกี้ยังอยู่ที่โน้นนี่นา “พี่ตะวันจะชวนหนูณีแอบมองคุณเชนเล่นจ้ำจี้ใช่ไหมคะ” ตะวันงับประตูปิดแทบไม่ทัน เขาหน้าแดงก่ำ กอดอกมองยัยตัวแสบตรงหน้าไม่วางตา มณีรัตน์ดึงนิ้วไปมา ทำหน้ามึนเหมือนจะบอกว่า “เค้าไม่ได้ทำอะไรผิดนะตะเอง แค่แอบวางยาปลุกเซ็กซ์ให้คุณพ่อกับพี่ข้าวเท่านั้นเอง” เธออยากมีแม่น่ารักและใจดีแบบพี่ข้าวนี่นา “ทีหลังอย่าแอบดูผู้ใหญ่อีกนะหนูณี” “หนูณีแค่อยากเรียนรู้วิชาเพศศึกษาเท่านั้นเองค่ะ” คนหน้ามึนตอบก่อนจะเดินตามพี่ชายไปที่ห้อง “หนูณีจัดห้องให้พี่ตะวันเองเลยนะคะ ส่วนคุณเชนกำลังยุ่งอยู่กับการเล่นจ้ำจี้ ดังนั้นเราไม่ควรไปกวนคุณเชนในเวลานี้ แต่คุณเชนรู้แล้วล่ะค่ะว่าพี่ตะวันจะมา” “พี่รู้แล้ว” เขาบอก ในขณะที่เธอไขว้นิ้วไปด้านหลัง ท่าทีเหมือนสำรวจห้องเขา ตะวันเลิกคิ้วขึ้นมองยัยตัวแสบเขม็ง “ฮะ แฮม พี่จะอาบน้ำแล้วครับ เดินทางมาทั้งวันเหนื่อย” “ตามสบายเลยค่ะพี่ตะวัน” เธอตอบเขาตาปริบๆ ยิ้มยิงฟันน่ารักส่งมาให้ “หนูณีไม่คิดจะออกไปจากห้องพี่เหรอครับ พี่จะแก้ผ้า” “ว้าว! พี่ตะวันจะแก้ผ้า ไหนขอหนูณีดูหน่อยนะคะว่าเหมือนของคุณเชนไหม โอ๊ย! ดีดหน้าผากหนูณีทำไมคะ” เธอลูบหน้าผากตัวเองเบาๆ ทำปากยื่นหน้างอ “ลามกใหญ่แล้วนะเรา ออกไปจากห้องพี่ได้แล้ว พี่จะอาบน้ำ” “ขอหนูณีอยู่ต่อนะคะ รับรองว่าจะมองเฉยๆ ไม่กวนแน่นอน” “หนูณี เดี๋ยวจับตีก้น อย่าดื้ออย่าซนสิ” “อะไรกันคะ พี่ตะวันจำไม่ได้เหรอว่าแพ้พนันหนูณี” เธอกระโดดขึ้นไปนอนบนเตียง นอนหงายกอดอกอย่างแสนเจ้าเล่ห์ ตะวันถึงกับโครงศีรษะไปมา เขาแพ้พนันเธอ ด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง! แต่ก็นั่นแหละ เรื่องไม่เป็นเรื่องก็ต้องยอมแพ้พนันเพราะว่าเขาต้องทำให้เธอไปภูเก็ตให้ได้ตามคำสั่งของใครบางคน ตอนเธอไปเที่ยวที่รีสอร์ทของเขาเมื่อปิดเทอมก่อน จู่ๆ ก็พนันกันเรื่องจีบสาว แขกที่มาพักที่โรงแรมเป็นสาวสวยน่ารัก เธอท้าให้เขาจีบ คนอย่างเขาไม่เคยยอมให้ใครสบประมาท เธออยากเล่นพิเรนทร์อะไร ก็ต้องเล่นไปตามน้ำ แต่รายนี้ไม่สำเร็จ แถมเธอยังชอบผู้ชายอีกคนที่มาจีบเสียอีก เขาเลยกินแห้ว แพ้พนัน ต้องมารับยัยตัวแสบไปเที่ยวตอนปิดเทอมตามคำเรียกร้องของเธอ บ้านเขาทำธุรกิจการท่องเที่ยว โรงแรมและ รีสอร์ท บิดาเป็นคนปักษ์ใต้ แต่งงานกับมารดาก็พามารดาย้ายไปอยู่ทางใต้ แต่ครอบครัวของเขากับมณีรัตน์สนิทกันมาก แม้มารดาจะไม่ใช่พี่สาวแท้ๆ ก็รักคเชนทร์ซึ้งเป็นน้องชายบุญธรรมมากๆ จึงไปมาหาสู่กันตลอด “จะตีก้นหนูณีก็ตีเบาๆ นะคะ” เธอพลิกนอนคว่ำหันก้นมาให้เขา ตะวันแยกเขี้ยวใส่ยัยตัวแสบ “อ้าว... ไม่ตีเหรอคะ” “พี่จะแก้ผ้า ถ้าเราไม่อายก็ตามใจนะ” “หนูณีไม่อายค่ะ หนูณีเรียนวิชาเพศศึกษามาเป็นอย่างดีแล้ว คิกๆ” ยัยจอมลามกลุกนั่งขัดสมาธิ กอดอกมองเขาเขม็ง เขาเองเป็นผู้ชายยังอาย! มณีรัตน์แสบสุดๆ เขาเคยได้ยินพ่อลูกคุยกัน ตอนแรกนึกว่าคเชนทร์คุยกับเพื่อนรุ่นเดียวกันเสียอีก เขาฟังก็แทบเอาเท้าก่ายหน้าผากแทน “คุณเชนดูนมคุณป้าปากแดงที่อ่อยคุณเชนสิคะ นมนั่นใหญ่มาก ทำมาแหงๆ” “เรื่องธรรมดาของผู้หญิงสมัยนี้” คเชนทร์ตอบบุตรสาว “ตายแล้ว คุณเชนพูดแบบนั้นได้ยังไงคะ ซิลิโคนเน่าขึ้นมาตอนคุณเชนดูดจะทำยังไงคะ หลุดติดปากเลยนะนั่น” คเชนทร์แทบสำลักกาแฟ พ่นมันออกมาจากปาก “ผู้ชายเขาชอบ” “คุณเชนชอบของปลอมเหรอคะ ผู้ชายก็น่ามืดนะคะ เห็นนมแล้วน้ำลายหก” “พ่อไม่ได้ชอบของปลอม ชอบของจริง ไม่ได้ชอบใหญ่ยักษ์อะไรขนาดนั้น” “นั่นถ้าแตกขึ้นมาจะทำยังไงคะ หนักอกหนักใจแทน นั่นๆๆ คุณพ่อดูนั่นสิคะ คางแหลม จมูกแหลม หน้าเรียวยังกับเอเลี่ยน” “หนูณีเบาๆ หน่อยลูก” คเชนทร์ทำท่าจุ๊ปาก บุตรสาวของเขาพูดแต่ละอย่าง เพลียใจเสียจริงๆ เลย “จุ๊ๆ ค่ะคุณเชน” เธอจุ๊ๆ ตาม ท่าทีน่าหมั่นไส้ “พ่อไม่ต้องมีเมียกันแล้วเนอะชาตินี้” “หนูณีเคยห้ามไม่ให้คุณเชนมีเมียเหรอคะ ถ้าคุณเชนจะมีเมียก็ต้องเลือกหาดีๆ หน่อย เอานมจริงค่ะ หน้าจริง จมูกจริง ตาจริง อย่าเอาของปลอมเข้าบ้าน” “พ่อจะรู้ได้ไงว่าจริงไม่จริง” “คุณเชนทร์ดูคลิปนี้สิคะ ผู้หญิงคนนี้สวยหรือเปล่า” เธอหยิบโทรศัพท์มาเปิดให้บิดาดู “สวย” “เดี๋ยวหนูณีจะเปิดให้ดูนะคะ” วิดีโอซูมไปยังภาพผู้หญิงคนหนึ่ง กำลังเริ่มเช็ดเครื่องสำอาง แกะโน่นแกะนี่ ขนตาปลอมบ้างอะไรบ้าง จากหน้าตาสวยๆ กลายเป็นน่ากลัวในทันที “เฮ้ย!” คเชนทร์สะดุ้ง “หนูณีบอกคุณเชนแล้วว่าต้องเลือกดีๆ เดี๋ยวนี้ถ้าจะเลือกเมีย อย่าเลือกตรงที่แข่งกันแต่งหน้า ต้องเลือกตรงที่แข่งกันล้างหน้า” “หนูณีครับ พี่จะอาบน้ำจริงๆ แล้วนะครับ” “ค่าๆๆ หนูณีไปแล้วก็ได้ พี่ตะวันชอบเขิน หนูณียังไม่เขินเลย” คนทำสีหน้าเจ้าเล่ห์อ้อยอิ่งกับการลุกจากเตียง เดินออกจากห้อง ตะวันจัดการผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่ออาบน้ำอาบท่า “พี่ตะวันคะ” “เฮ้ย!” เขาสะดุ้งเมื่อเธอโผล่หน้ามาจากประตู ดึงผ้าเช็ดตัวนุ่งแทบไม่ทัน “ตกใจหนูณีเหรอคะ” “หนูณีแค่จะถามว่าพี่ตะวันกินอะไรมาหรือยังคะ ถ้ายังจะลงไปอุ่นกับข้าวให้กินค่ะ” “ก็ดีนะ” เขาก็หิวเหมือนกันเดินทางมาเหนื่อยๆ “โอเคค่ะ” เธอโบกมือสีหน้าทะเล้น เขารีบเดินมากดล็อกประตู กลัวเธอพรวดพราดเข้ามาอีก หลังอาบน้ำเสร็จตะวันก็ลงมารับประทานอาหารกับยัยตัวแสบ มณีรัตน์เป็นคนผิวขาวมีน้ำมีนวล ไม่ผอมบาง ใบหน้าเหมือนตุ๊กตา ผมยาวสลวยนั้นหยักศกสีน้ำตาลอ่อนทำให้เธอดูเหมือนตุ๊กตาแสนสวยยามมอง เห็นหน้าตาน่ารักแบบนี้แสบยิ่งกว่าพริกทั้งสวน เผลอเป็นไม่ได้ เสียท่าให้ทุกทีสิน่า แต่มีอยู่คนหนึ่งที่ปราบมณีรัตน์ได้ “เฮียเสือ” ญาติผู้พี่ของเขานั่นเอง เป็นญาติกันอีกทีหนึ่ง เฮียเสือ หรือ พยัคฆ์ เป็นเจ้าของเกาะเสือ พี่ชายคนนี้เคยมีเรื่องพิพาทกับมณีรัตน์มาก่อน เลยไม่กินเส้นกับเด็กสาว และมณีรัตน์ก็ไม่ค่อยอยากสุงสิงเพราะรู้ดีว่าตัวเองทำไม่ดีเอาไว้ “พี่ตะวันคะ” “ว่าไงครับ” “เฮียเสือไม่อยู่แน่ๆ ใช่ไหมคะ” “ไม่อยู่ ไปต่างประเทศ ทำไมกลัวเฮียรึ” “เปล๊า คนอย่างหนูณีนะเหรอจะกลัวใคร ไม่มีทางเสียหรอก” สุ่มเสียงเย่อหยิ่ง กอดอกทำปากยื่น ตะวันแทบหลุดขำ ไม่กลัวแต่ปากสั่นน้อยๆ มณีรัตน์เป็นเด็กแสบไม่กลัวใครก็จริง แต่ถ้ากลัวจะชอบทำปากสั่น สู้ แบบี้แหละ พยัคฆ์ไม่อยู่ โลกทั้งใบก็เป็นของเธอคนเดียวน่ะสิ อีตานั่นหน้าดุ ใจร้ายยังกับอะไร เธอไม่อยากเข้าใกล้นักหรอก ชิส์! ใจร้าย เธอจะไม่รักพยัคฆ์แล้วล่ะ จะตัดอกตัดใจจากเขา “เสียงสูงมีพิรุธ” “หนูณีเปล่านะคะ” มณีรัตน์หน้างอ ทำปากยื่นหน่อยๆ เพราะถูกรู้ทัน “เฮียไม่อยู่ ไปติดต่องานไม่มีกำหนดกลับ” “ดีแล้วล่ะค่ะ คนใจร้ายแบบนั้น ใครจะอยากเจอ” เธอเบ้ปาก นั่งคุยกับตะวันอีกครู่ก่อนจะขึ้นห้องนอน “พี่ตะวันไม่อยากให้หนูณีนอนเป็นเพื่อนจริงๆ เหรอคะ” “ไม่ล่ะ กลัวเสียตัวเหมือนน้องข้าว”