บทที่ 10 เป็นของกันและกัน(1)

1333 Words

“ฝันก็ชอบคุณไม้ค่ะ” เบญญาพรสารภาพด้วยน้ำเสียงเบาหวิวหลังจากถอนจูบ เธอทั้งเขินทั้งอายกับการกระทำเมื่อสักครู่ ไม่คิดไม่ฝันว่าตัวเองจะกล้าทำแบบนั้น เพราะพฤติกรรมของหยกสวรรค์ในวันนี้ทำให้สาวแว่นรู้ว่า ถ้าชอบก็ต้องรุกอย่ามัวเก็บงำความรู้สึกเอาไว้ คนดีๆ อย่างครองภพมีแต่ผู้หญิงอยากได้ “ผมรับรองคุณฝันจะไม่เสียใจที่คบกับคนอย่างผม” ครองภพกระซิบบอกเสียงกระเส่า ก่อนจะซุกไซ้ไปตามซอกคอหอมกรุ่นของคนใต้ร่าง ในขณะที่มือหนากำลังปลดกระดุมเสื้อของเธอไปด้วย ไม่นานสาบเสื้อก็หลุดออกจากกันทำให้เห็นชุดชั้นในสีดำตัดกับผิวขาวเนียนละเอียด ชายหนุ่มถึงกับตาพร่าใจเต้นรัวราวกับมีใครตีกลองอยู่ข้างใน “คุณไม้ขาฝันไม่เคย อื้อ...” คนไม่เคยมีแฟนพยายามเอื้อนเอ่ย ทว่าความสยิวจากมือร้อนทำให้เธอพูดไม่จบประโยค เสียงครางแผ่วหลุดออกจากริมฝีปากอย่างไม่ตั้งใจ เบญญาพรปรือตามองครองภพอย่างเคลิบเคลิ้มราวกับคนไร้สติ “ผมก็ไม่เคยคนดี

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD