บทที่ 6 ดุเดือด (NC)
1191 Words
"พี่เตนี่ไม่ใช่ทางกลับคอนโดกันยานี่คะ" พี่เตขับรถพาฉันมาที่ไหนไม่รู้ มันไม่ทางกลับคอนโดของฉัน จากที่เริ่มสลึมสลือ ตอนนี้ฉันเริ่มจะสร่างเมา
"เห็นเธอชอบให้ผู้ชายไปส่งคอนโด เลยนึกว่าเธออยากไปคอนโดไหนก็ได้ เห็นหน้าตาเรียบร้อย แต่ใจง่ายไปกับผู้ขายที่ไหนก็ได้ เลยจัดให้ตามความอยากของเธอ" พี่เตเป็นผู้ชายที่ไม่ค่อยพูด แต่เวลาพูดกลับเป็นคำถากถางที่เจ็บแสบ ฉันมองหน้าพี่เตด้วยความโกรธเคือง ในคำดูถูกของพี่เต
"ถ้าพี่เตเห็นว่ากันยาง่ายกับผู้ชายคนอื่น พี่เตจะมายุ่งทำไมคะ ทำไมไม่ปล่อยให้กันยาไปกับผู้ชายคนนั้นคะ กันยาก็อยากไปเหมือนกัน" ฉันพูดประชดพี่เตไปอย่างนั้นเอง ฉันไม่คิดจะทำแบบนั้นจริงๆ ฉันแค่อ่อยพี่เตคนเดียว ไม่ได้อยากได้คนอื่น แต่พี่เตพูดเหมือนกับฉันง่ายกับผู้ชายทุกคน
"ดี งั้นเธอพลาดจากผู้ชายคนนั้น เดี๋ยวฉันจัดแทนผู้ชายคนนั้นเอง" พี่เตมองฉันตาเขม็งน้ำเสียงกราดเกรี้ยว ขณะที่รถพี่เตมาจอดนิ่งอยู่ที่ลานจอดใต้คอนโดหรู ฉันจึงพูดจึ้นด้วยความโมโห
"กันยาเลือกคนค่ะไม่ใช่ใครก็ได้ คืนนี้ไม่ใช่พี่เตค่ะ" อยากดูถูกฉันดีหนัก ฉันก็อยากเอาคืน คิดว่าฉันสนใจแล้วจะพูดกับฉันยังไงก็ได้
"ใช่หรือไม่ใช่ เดี๋ยวเธอจะได้เห็น ลงรถได้แล้ว" ฉันนั่งนิ่งทำเป็นไม่ได้ยิน ไม่สนใจพี่เต ไม่ขยับลงจากรถด้วยซ้ำ นั่นยิ่งทำให้พี่เตโมโหฉันอย่างหนัก ในความดื้อรั้น ฉันไม่ใช่คนหัวอ่อน เรียบร้อยจะยอมทำตามใครก็ได้
"จะลงมาดีๆหรือจะให้ฉันลากลงจากรถกันยา" พี่เตตะคอกฉันเสียงดัง จนฉันตกใจ แต่เรื่องอะไรฉันจะยอมแพ้
"ไม่ลงค่ะกันยาจะกลับคอนโด" พี่เตโกรธขนาดนั้นขืนลงไปฉันได้แหลกเป็นจุน
"ได้เธอทำตัวเองนะ" สายตาดุๆที่ส่งมาพร้อมน้ำเสียงที่บ่งบอกความไม่พอใจอย่างมาก พี่เตเปิดประตูฝั่งคนขับเดินลงจากรถ ฉันไม่สนใจนั่งนิ่งอยู่บนรถ ไม่นานพี่เตก็มาเปิดประตูฝั่งฉัน ก้มมาปลดเข็มขัด หน้าพี่เตก้มมาใกล้จนสัมผัสกลิ่นของน้ำหอม ของผู้ชายที่ชวนหลงไหล กับกลิ่นแฮลกอฮอที่ติดบนเสื้อผ้า และกระชากแขนฉันออกจากรถอย่างแรง
"อ๊ะ!"ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บ พี่เตบีบแขนฉันแน่น และลากเข้าไปในลิฟท์
"พี่เตปล่อยกันยา กันยาเจ็บ" ยิ่งฉันพยายามดิ้นขัดขืนไม่ให้พี่เตลากขึ้นลิฟท์ พี่เตยิ่งบีบแขนฉันแน่นขึ้น
"อยู่นิ่งๆ ถ้าไม่อยากเจ็บมากกว่านี้ เห็นว่าชอบง่ายไปกับผู้ชาย วันนี้ฉันก็จะสนองความง่ายของเธอให้สาสม" พี่เตดูอารมณ์รุนแรงมากเลยวันนี้ ปกติเห็นเป็นคนนิ่งๆ ดูไม่สนใจใคร ฉันเริ่มกลัวกับคำพูดพี่เต คงจะไม่คิดทำอะไรแบบนั้นกับฉันใช่ไหม ฉันแค่พูดประชดพี่เต ที่ชอบดูถูกฉันเท่านั้น แล้วพี่เตก็ลากฉันออกมาจากลิฟท์และมาหยุดที่หน้าห้องหนึ่ง และหยิบคีย์การ์ดมาสแกน
ติ๊ด
"เข้าไป" พี่เตหันมาทำหน้าดุและเสียงเข้มใส่ฉัน
"ไม่ค่ะ กันยาไม่เข้า กันยาจะกลับคอนโด" ฉันพยายามขัดขืน และพยายามเอามือออก จากมือพี่เตที่ยังคงบีบแน่นไม่ปล่อย
"ได้กลับแน่ แต่หลังฉันเสร็จนะ แต่ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่" ฉันมองหน้าพี่เตด้วยความตกใจ ปากอ้ากว้าง ตากลมโต พี่เตดันฉันเข้าห้องและล็อกด้วยความรวดเร็ว พี่เตคงไม่ทำแบบนั้นกับฉันใช่ไหม ฉันอยากได้พี่เตก็จริง แต่ขอแบบนุ่มนวลและอ่อนโยน แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ พี่เตมีแต่อารมณ์โกรธ มันช่างน่ากลัว พี่เตเปิดห้องเข้าไปห้องหนึ่งที่จะเป็นห้องนอนพี่เตหรือเปล่า เห็นเตียงนอนขนาดใหญ่อยู่ตรงกลางห้อง พี่เตผลักฉันลงที่นอนอย่างแรง
"อ๊ะ!!กันยาเจ็บนะ พี่เตจะทำอะไร" ฉันพยายามดันตัวจะลุกขึ้น แต่ไม่ทันพี่เตขึ้นมาคร่อมบนตัวฉันจนขยับหนีไปไม่ได้
"เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรล่ะ อยู่บนเตียงขนาดนี้ เธอมาขัดจังหวะที่เอาผู้หญิงมานอนด้วย เพราะฉะนั้นเธอต้องรับผิดชอบทำแทน เห็นชอบอ่อยผู้ชายไปทั่ว ไหนๆก็มาอ่อยฉันแล้วทำให้เธอสมหวัง เตรียมตัวรับมือให้ดี แต่แบบเธอคงผ่านมาเยอะแล้ว ฉันคงไม่ต้องออมแรง" พี่เตไม่ได้เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้เลย เป็นเสือที่ซ่อนเล็บร้ายที่คอยขย้ำเหยื่อตอนเผลอ แล้วพี่เตก็กระชากชุดเดรสฉันออก จนขาดติดมือพี่เต เหลือเพียงบลาปีกนก และแพนตี้ตัวจิ๋ว
"ไม่นะพี่เต ปล่อยกันยา" ฉันพยายามดิ้นขัดขืน ครั้งแรกของฉันพี่เตควรถนอม ไม่ใช่รุนแรงดุเดือดแบบนี้ ถ้าพี่เตนุ่มนวล ฉันจะคล้อยตามอย่างว่าง่าย เพราะฉันอยากเป็นของพี่เตอยู่แล้ว ฉันจ้องมองพี่เตด้วยความผิดหวัง แต่พี่เตไม่ยอมหยุด มือยังวุ่นวายอยู่บนตัวฉัน
"ปล่อยแน่ แต่ฉันไม่รู้จะปล่อยนอกหรือปล่อยใน มันขึ้นอยู่กับเธอ" ฉันอึ้งอีกครั้ง พยายามดันพี่เตออก แต่สู้แรงพี่เต ที่ตัวใหญ่กว่าฉันมากไม่ได้
"พี่เตปล่อย" ฉันพยายามดิ้นสู้ พี่เตดึงบลาปีกนกฉันออก หน้าอกฉันเด้งออกมา ฉันพยามเอามือปิด แต่พี่เตรวบมือสองข้างขึ้นไว้บนหัว ด้วยมือข้างเดียว ส่วนมืออีกข้างดึงแพนตี้ตัวจิ๋วฉันออกจนหมด ฉันโดนลอกคราบจนไม่เหลืออะไรบนตัว พี่เตมองเรือนร่างอันว่างเปล่าของฉันไม่วางตา ฉันอายที่ต้องมาเปลือยต่อหน้าผู้ชาย แถมเป็นผู้ชายที่ฉันชอบและตามตื้อ
"ช่อนรูปไม่เบา น่าเอาฉิบหาย สวยไปหมด น่าเย็.." คำพูดสบถหยาบกระด้าง ห่ามเหมือนหน้านิ่งๆของพี่เต ทำให้ฉันอาย พยายามบิดปิดส่วนสงวนของฉันไว้ แต่ไม่สำเร็จ พี่เตดันขาสองข้างฉันออกและเอาตัวมาแทรกหว่างขาฉัน
"พี่เตปล่อยกันยา" ฉันพยายามดิ้นหนีพี่เตไม่สำเร็จ เพราะแรงฉันสู้พี่เตไม่ได้ บวกกับแอลกอฮอล์ที่ยังหลงเหลืออยู่มาก
"อ่อยเก่งนักไม่ใช่เหรอ อ่อยสำเร็จแล้วเนี่ย ฉันกำลังจะเอาให้สมใจ อ่อยจนฉันอยากเอาให้แหก" อารมณ์พี่เตตอนนี้เหมือนคนควบคุมไม่อยู่ สายตาเหมือนเสือร้ายที่กำลังหื่นกระหาย พร้อมขย้ำเหยื่อให้แหลกคามือ
- Writer
