ผมมองกันยาเปลี่ยนไป จากคนที่คอยตามตื้อผมจนน่ารำคาญ กลายเป็นสาวน้อยที่ผมหลงใหล ผมไม่รู้ว่าความคิดผมเปลี่ยนไปตอนไหน อาจเพราะเธอที่ตามมาวุ่นวายผมบ่อยๆ ถึงแม้ผมจะไล่ และทำหน้าเบื่อหน่ายทุกครั้งที่เจอ แต่เธอก็ไม่ยอมไปไหน กันยาจึงกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต ที่ผมเอาแต่มองหา ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ คงให้เพื่อนรู้เรื่องนี้ไม่ได้ ไม่งั้นโดนล้อไปยังลูกบวชแน่
"พี่เตทำอะไรคะ" ผมกำลังเดินสำรวจห้องยัยแสบ เผื่อมีข้าวของผู้ชาย ผมเดินดูตามตู้เสื้อผ้าไม่พบอะไร มีแต่เสื้อที่ชอบโชว์เนื้อหนัง วันนี้คงต้องพากันยาไปเซื้อใหม่ ผมหยิบเสื้อผ้ากันยาขึ้นมาดู และกันยาก็มาเห็นเข้าพอดี
"เสื้อตัวที่มันดีกว่านี้ไม่มีแล้วเหรอ" ผมเข้าใจพวกเพื่อนผมแล้ว ทำไมมันหงุดหงิด ที่เมียมันใส่เสื้อผ้าเสื้อตัวเล็กๆ แล้วพวกมันจับเผา ผมก็มีอาการแบบเดียวกับพวกมัน อุตส่าห์ตั้งใจไว้แล้ว ว่าจะไม่เอาตัวเองไปอยู่ในสถานะการณ์ แบบเพื่อน ที่พวกมันพากันห
