ฉันรู้สึกถึงการเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น ระหว่างฉันกับพี่เต ตอนอยู่ด้วยกันพี่เตคุยกับฉันมากขึ้น ไม่ค่อยผลักใส มันดีขึ้นมาก แต่สถานะของเรายังไม่ชัดเจน ฉันไม่ได้อยู่กับพี่เตตลอด เหมือนนิชากับพี่รุจ ระหว่างฉันกับเต ยังคงเป็นคนในความลับของกันและกัน ฉันจะใช้ความอดทน ฉันหวังว่าฉันจะได้เป็นตัวจริง
"พี่เตจะออกไปเรียนเลยไหมคะ" ฉันเห็นพี่เตแต่งตัวเรียบร้อย นึกว่าจะออกไปด้วยกัน ฉันจะได้ติดรถไปด้วย
"กันยาไปก่อนได้เลย" ฉันรู้ว่าพี่เตไม่อยากให้ใครรู้ เรื่องฉันกับพี่เขา ถึงจะได้อยู่ด้วยกันมากกว่าเก่า มันก็ยังไม่ชัดเจนในความสัมพันธ์ เขายังคงเป็นพี่เต ในแบบฉบับของเขา ฉันก็พยายามเข้าใจเขาให้มาก แต่บางครั้งก็อดน้อยใจไม่ได้
"แล้วเย็นนี้ให้กันยามาหาไหมคะ" ฉันอยากมาหาพี่เต แต่ต้องถามก่อน เพราะกลัวจะลุกล้ำความเป็นส่วนตัวของพี่เต
"พี่อยากอยู่คนเดียว วันนี้กันยากลับคอนโดกันยาก่อนได้เลยนะ" ความรู้สึกน้อยใจมันวิ่
