วันต่อมา…[06.00 น.]
แสงแดดอ่อนทอดผ่านกระจกสีใสในเช้าวันใหม่ กระทบเข้ากับเปลือกตาบางที่กำลังหลับพริ้มบนเตียงนอนขนาดใหญ่ น้ำผึ้งขยับเปลือกตาอย่างคนนึกรำคาญแสงไฟ ความเหนื่อยทำให้เธอไม่อยากตื่น
ร่างบางเปลือยเปล่าขยับพลิกตัวไปอีกด้าน ทำให้ร่างแกร่งที่กำลังนอนกอดเธอไว้รู้สึกตัวตื่น ชัยย์ขยับเปลือกตาตื่นขึ้นก่อนจะหรี่เล็กน้อยเพราะแสบตา เขาหลุบตาต่ำมองศีรษะคนตัวเล็กในอ้อมกอด ก่อนจะออกแรงกระชับร่างบางแน่น
น้ำผึ้งรู้สึกหายใจไม่ออก เธอพลิกตัวหันหลังให้ชายหนุ่มอีกครั้ง ความรู้สึกเบียดไปมาของเนื้อบอบบางเสียดสีกับความแข็งแกร่งของแผงอก จนชัยย์ถึงกับต้องขบกรามแน่น เหมือนเขาจะทนไม่ไหว
มือหนาลูบไล้หน้าท้องน้อยของหญิงสาวไปมา ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อนึกขึ้นได้ว่ามีก้อนเนื้อมีชีวิตอยู่ในนั้น ‘ตัวเล็กของพ่อโตขึ้นยังนะ’ ชัยย์คิดในใจก่อนจะโน้มใบหน้าลงที่ซอกคอหญิงสาวจากทางด้านหลัง น้ำผึ้งรู้สึกจักจี้
“อื้มม” เ
