ถ่ายละคร 70

2103 Words

ห้างสรรพสินค้า “หวัดดีดารอเรานานยัง”ผมเข้ามาในร้านอาหารภายในห้างก็เห็นญาดานั่งรออยู่ก่อนแล้วครับจึงไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปทักทายเธอทันที ส่วนพี่ผมขอตัวไปดูงานอีเว้นท์ชั้นสองของห้าง “ไม่หรอกเราพึ่งมาถึงนะพอดีนัดกับเพื่อนไว้ด้วยเดียวก็คงเสร็จงานแล้วละมั้ง”ญาดาพูดออกมาอย่างเป็นกันเอง “งั้นหรอสั่งไรยัง หิวหรือเปล่า”ผมถามญาดาออกมาแบบพยายามควบคุมอาการต่างๆของตัวเองเอาไว้ “เราสั่งแล้วนายสั่งได้เลยนะเดียววันนี้มีแม่งานเลี้ยง” ญาดาพูดออกมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “ว่าแต่เพื่อนดานี้ใครหรอเรารู้จักหรือเปล่า”ผมถามออกมาเพราะผมก็ไม่เคยเห็นเพื่อนเธอมากนักบางทีผมอาจจะรู้จักหรือไม่รู่้จักก็ได้ “รูจักสิินายก็ถ่ายละครเรื่องเดียวกันไม่ใช่หรอ” ญาดาพูดออกโดยไม่มีการปกปิดอะไรทำให้มังกรถึงกับขมวดตคิ้วของตัวเอง “แพรวพราวนะหรอเพื่อนเธออ่ะดา” มักกรก็ถามออกมาพร้อมกลับเอ่ยชื่อของนางเอกหน้าใหม่ที่เขาแสดงด้วย “ไม่ใช่จะเดียวนายก็รู้เองแหละ” ญาดาด็คุยนู้นนั้นนี้กับมังกรไปได้ไม่ได้ก็มีสองชายหญิงเดินเข้ามาทักทาย “ไงมังกรพ่อพระเอกของเฮียโอเล่ห์” โอเล่ห์สามีของญาดารีบทักทายเพื่อนชายของเขาทันทีที่เจอหน้าเพราะเขาบอกให้ภรรยาของเขานัดมันออกมาเองแหละ “พระเอกบ้านนายสิพูดแล้วอยากจะจัดการพี่หยกไม่หาย” มังกรรีบสมทบคำอย่างอารมณ์เสีย “ไงลิตานั่งเลยๆ นั่งเลยจ้าสุดสวยของญาดา” ญาดารีบเอ่ยทักลืมตาทันที “ปากหวานเชียวนะต้องการอะไรไหนพูดสิ”ลิตาก็ปลีกตัวนั่งลงข้างญาดา จากการรับงานเดินแบบ “ก็ไม่มีอะไรมากเลยจ้าเพื่อนรัก คือพรุ่งนี้แกว่างไหมพอดีฉันกับพี่โอเล่ห์กำลังจะบ..”ญาดายังไม่ทันได้พูดขจบก็มีเสียงลิตาตอบกลับทันที “ไม่ว่างจะแก่อย่าเอาเด็กแสบมาฝากอีกของร้องบ้านฉันแทบไม่มีชิ้นดีคราวนี้ถ้าจะเอามาฝากแม่จะคิดค่าเสียหายเป็นสิบเท่าเลยค่อยดู” ฉันรู้ได้ทันทีเพราะญาดามันมาไม่นี้ตลอดฉันว่าให้มันก็เหมือนเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาสุดท้ายก็ต้องยอมมันไป ลูกมันก็น่ารักนะคะแต่โครตดื้อโครตซนแจกันไบละเกือบแสนลูกนางก็ทำแตกมาแล้วนี้ยังไม่รวสิ่งอื่นๆที่ น้องโอเดิร์น ทำนะคะ ฉันนั่งน้ำตาเช็ดหัวเข่าไปสามวันสามคืนเลยละ “โถ่เพื่อนดาไม่เอาน่าหยวนๆหน่อยสินิดหนึ่ง นะๆๆ” ญาดารีบออดอ้อนฉันเสียงหวานแหวทันที “นี้ที่ให้พี่โอเล่ห์ไปค่อยปรนิบัติพัดวีให้ฉันนี้คือหวังผลว่างั้น” ฉันรีบมองหน้าพี่โอเล่ห์ที่กำลังน่งคุยกับเพื่อนของเขาอยู่เอ๊ะแต่เพื่อนพี่โอเล่ห์มันคุ้นๆนะ “พี่ไม่ได้คิดอย่างนั้นเลยนะลิตาอย่ามองพี่แบบนี้สิ”พี่โอเล่ห์รีบประท้วงฉันขึ้นมาทันทีที่ฉันมองด้วยสายตาไม่พอใจ “เอาน่าลอตานะๆ น้องโอเดิร์นชอบเธอมากเลยบ่นคิดถึงเธอทุกวันเลยนะ”ญาดารีบหาเหตุผลมาอ้างเพื่อให้เพื่อนรักอย่างลิตาดูและน้องโอเดิร์นให้สักอาทิตย์ “แค่วันเดียวใช่ไหม”ฉันรีบถามออกมาเพราะว่าฉันมีงานต้องทำอีกเยอะไม่มีเวลามาดูแลใส่ใจลูกของใครเป็นพิเศษส่วนให็ก็โยนให้ผู้จัดการตัวเองเป็นคนดูแลแท้ “หนึ่งสัปดาห์ค่ะเพื่อน” ญาดายิ้มหน้าระรื่นออกมาพอรู้ว่าลิตาจะดูแลโอเดิร์นให้เธอก็สบายใจ “ห๊ะ..ฉันต้องทำงานนะเว้ยแก่เอาไปเลี้ยงด้วยเลยไม่ได้หรอวะญาดา”สุดท้ายฉันก็ต้องมานั่งบ่นให้มันเนี่ยขยันมาก ขยันฝากลูกไว้กับเพื่อนเนี่ยนางญาดา “แค่สัปดาห์เดียวเองลืมตานะๆๆ” สุดท้ายคนแพ้ก็คือฉันร้องไห้ตอนนี้ทันไหมว่ะ “โอมาก่อนห้าล้านค่าเสียหาย้วงหน้า” ฉันรีบหันไปบอกพี่โอเลห์ทันที “เฮ้ยน้องรักมึงจะงกกับใครก็ได้แต่ไม่ใช่กลับพี่มึงเว้ย” พี่โอ๋เล่ห์รีบพูดออกมาทันทีแหมทีแบบนี้ละเห็นเป็นน้องรักขึ้นมาเชียว “แค่ญาติห่างไม่สนิทอย่าพูดมากโอนมาบัญชีเดิมเร็ว” ฉันรีบพูดขึ้นมาทันทีที่พี่มันพูดจบ “เอ่อๆ มึงดูไว้เป็นตัวอย่างนะไอ้มังกรถ้ามึงจะมีเมียอย่าไปหลงเอามันมาทำเมียเชียวขี้งกผลานเงินพี่ อย่าเอามันทำเมียนะมึง” ไอ้พี่นี้มันหน้าเอาตลิวฟาดปากมาก “พูดมากว่ะไอ้พี่เล่ห์ รีบโอนอย่ารีลาเยอะดิ”ฉันรีบเร่งให้พี่มันโอนตังเข้าบัญชีฉันทันที สำหรับค่าเสียหายที่ไม่รู้ว่าจะเกินสิบล้านหรือเปล่าเพราะลูกพี่มันนิสัยไม่ดีได้พ่ออย่างไอ้พี่โอเล่ห์แน่ๆ “เอ่อๆๆ” พี่มันรีบตอบรับก่อนจะรีบกดโอนเงินมาให้ฉัน ติ้งติ่ง! “โอเคเข้าแล้วจ จะเอาน้องโอเดิร์นมาฝากวันนี้เลยก็ได้นะ”พอเห็นเงินแล้วชื่นใจ “แน่นอนไม่ต้องห่วงเดียวเย็นนี้จะเอาไปฝากไว้อย่างไว” อือหื้อไม่น่าปากพล้อยเลยนางลิตาเอ่ย “ดูเป็นคนรักลูกเนาะ”ฉันรีบพูดประชดทันทีและอาหารก็เริ่มทะยอยมาเสริฟและเราก็นั่งคุยกันไปหลายชั่วโมงพอสมควรต่างก็แยกย้ายกับฉันก็ได้คุยกับพ่อพระเอกที่ฉันแสดงด้วยไม่กี่กันคำเท่านั้นแหละ “เหนื่อยชะมัด”ตอนนี้ฉันทิ้งตัวลงนอนเตียงนุ่มๆของตัวเองฉันชื่อห้องนี้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองตั้งแต่เริ่มเข้าวงการใหม่ๆตอนนั้นคือเรียกได้ว่าผ่อนชำระเป็นรายเดือนไปช่วงแรกก็สาหัสเอาการเพราะรับบทนางเอกงานไม่ค่อยปัง พอนานเข้าบังเอิญได้บทนางร้ายมาโดนคนด้านครึ่งประเทศในช่วงนั้นรายได้เข้ามาเป็นกอบเป็นกำและก็รับเล่นบทนางร้ายตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เห้อชีวิตฉันน่าเบื่อชะมัด กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง “ฮะโหล”ฉันกดรับสายและพูดใส่ปลายสายทันที “แกอยู่ไหนอะญาดามันเอาลูกมาไวที่บ้านแกเนี่ย” พี่ทิพย์ผู้จักการส่วนตัวฉันเองเอาเป็นว่าให้พี่ทิพย์ดูและลูกมันสักคืนละกัน “คืนนี้พี่อยู่กับลูกมันไปก่อนละกันฉันขับรถกลับไม่ไหวแล้วแค่นี้นะ” ฉันรีบว่างสายพี่ทิพย์ทันทีเพราะเหนื่อยอยากพัก บ้านลิตา “แม่ค่ะลิตามันไม่กลับค่ะ” พี่ทิพย์รับฟ้องแม่ของลิตาทันที “เอาน่าเดียวให้ลิตาพักผ่อนไปเถอะเดียวพรุ่งนี้นางก็แล่นรถมาแต่เช้าเองแหละน่า จริงไม่ครับโอเดิร์นหลานรัก” คุณพิชาหันไปหาหลานชายคนโปรดซึ่งก็คือลูกชายของญาดา ที่เป็นลูกของเพื่อนเธอและเป็นเพื่อนสนิทของลูกสาวเธอ “จริงค่ะแม่ทิพย์ก็ร้อนใจเกินไป” พี่ทิพย์รับพูดออกมาพร้อมกลับมองหน้าน้องโอเดิร์นไปด้วย “เอาละไปพักผ่อนเถอะเราอ่ะเดียวหลานแม่ดูแลเอง”คุณพิชารีบตัดบทของทิพย์ทันที “ขอบคุณค่ะแม่พรุ่งนี้ลิตามีถ่ายละครด้วยไม่รู้ว่ามันจะเอาน้องโอเดิร์นไปป่วนกองหรือเปล่า”พี่ทิพย์หรือน้ำทิพย์พูดจบก็เดินเข้าห้องของตัวเองทันที ด้านมังกร “พี่ขอสั่งนายเด็ดขาดเลยนะว่าห้ามยุ่งกับแม่ญาดาอะไรนั้นอีกเขาใจไหม” หยกพอกลับถึงบ้านก็รีบพูดออกมาป่าวๆ “อะไรอีกเนี่ยพี่หยกตอนนี้ก็เพื่อนกันไงและอีกอย่างนะผมไม่ได้นั้นกระหนุงกระหนิงกันสองคนสักหน่อยผัวญาดาก็ไปด้วย” ผมรีบพูดบอกพี่สาวจอมบงการของผมทันทีแต่ผมจะไม่บอกเด็ดขาวว่าผมเจอใครด้วยอีกคนเดียวจะได้เห็นคนคลั่งรักอีก “อ้าวหรอ ที่นายพูดจริงใช่ไหมมังกร” พี่หยกรีบเดินเข้ามานั่งข้างผมและถามออกมาทันที “ก็จริงนะสิพี่”มังกรตอบรับออกไปก่อนจะเดินขึ้นไปบนชั้นสองของบ้าน “เสียงดังอะไรกันจะเด็กๆ” คุณหญิงหงษ์ทองแม่ของหยกและมังกรเดินเข้ามาพอดีเลยได้ยินลูกๆคุยกันนิดหน่อย “ไม่มีอะไรค่ะแม่”หยกพูดจบก็เดินขึ้นห้องตามมังกรไปเลย “ดูสินางหมอนลูกฉันแต่ละคน เห้อ”คุณหญิงหงษ์ทองรีบหันไปบอกกล่าวกับคนรับใช้ทันที “คุณหนูก็ปกติดีนะคะคุณผู้หญิงจะให้หมอนดูอะไรคะ” คนรับใช่รีบถามออกมาอย่างสงสัย “ไม่ได้เรื่องทั้งลูกทั้งคนใช่บ้านนี้มันเป็นอะไรกันไปหมดนะ” คุณหญิงหงษ์ทองแลตามองไปยังคนใช่ก่อนจะบ่นออกมาและเดินหนีไปเลย “เอ้าหมอนสงสัยเฉยๆค่ะคุณหญิง แล้วทำไมต้องมาหงุดหงิดใส่เราคุณผู้หญิงบ้านนี้ก็แปลคน” หมอนบ่นคนเดียวหลังจากที่คุณหญิงหงษ์ทองเดินออกไป “เห้ยเหนื่อยวะ ไม่คิดว่าการทุ่มเทให้งานละครมันจะศูนย์เสียพลังงานมากขนาดนี้”มังกรพอถึงห้องก็พูดคนเดียวเหมือนคนบ้า “จะว่าไปคุณลิตาอะไรนั้นก็ไม่ได้ดูร้ายอะไรนิ” เอ๊ะนี้ผมกำลังพูดถึงนางร้ายเบอร์ทองหรอวะไม่หรอกมั้ง “นี่กูเป็นอะไรวะเนี่ย นอนๆๆ” ผมรีบฉุดตัวเองออกมาจากห้วงความคิดทันที วันต่อมากองถ่ายละคร #ริษยาร้ายเพื่อนรัก “พี่เอกหวัดดีคะ”พอฉันเข้ามาในกองถ่ายก็ยังไม่เห็นใครเลยนอกจากผู้กำกับ “อ้าวมาเช้าจังนะลิตาแล้วนั้นเอาลูกใครมาด้วยอีกละ”พี่เอกถามฉันออกมาที่เห็นพี่ทิพย์กำลังอุ้มน้องโอเดิร์นที่กำลังนอนสะลืมสะลืออยู่เพราะฉันไปรับมาด้วยเช้ากว่าปกติเพราะกลัวรถติดด้วย “ลูกเพื่อนนะคะหลังจากนี้ก็รับกวนพวกพี่ๆทีมงานของพี่เอกดูแล้วน้องโอเดิร์นด้วยนะคะ”ฉันรีบบอกออกมาทันทีจะได้ฝสกฝังน้องโอเดิร์นนี้ถ้าโตกว่านี้อีกหน่อยนะฉันจะจับเข้าวงการบันเทิงด้วยกันไปเลยให้บอกให้แม่มันขยันฝากลูกไว้กับเพื่อนละ “ตาสบายเลยลิตาทีมงานเยอะแยะ ฮ่าๆๆ” พี่เอกก็หัวเราะออกมา ไม่รู้จักฤทธิ์ของน้องโอเดิร์นชนะแล้วละพี่เอกหึ “ขอบคุณนะคะ วันนี้ลิตาต้องถ้าอีกฉากคะพี่” ฉันรีบขอบคุณและหันไปถามพี่เอกทันที “ประมาณสามฉากหรืออาจจะมากกว่านี้น” พี่เอกรีบพูดออกมากลัวฉันซิ่งกลับก่อนละสิ “วันนี้ลิตาไม่มีคิวงานคะจะถ่ายกี่ฉากกี่ตอน ลิตาจัดให้ค่ะ” ฉันก็นั่งคุยกับพี่เอกไปได้สักพักใหญ่ก็มีคนเริ่มทยอยเข้ามากันแล้วอุปกรณ์ต่างๆถูกว่างไว้อย่างไม่เป็นที่เป็นทางมาก็หนัก “พี่เอกสวัสดีคะ” แพรวพราวรับกล่าวสวัสดีผู้กำกับ “หวัดดีพี่เอก” มังกรก็ทักทายตามมารยาททางสังคม ก่อนจะเดินมานั่งข้างๆผู้กำกับคนละฝั่งกับลิตา “เอ่อๆ หวัดดี” พี่เอก็ตอบรับเพียงเท่านั้นก่อนจะหันกลับมาคุยกับฉันต่อ “ว่าแต่ว่างจริงดิงั้นพี่จะได้เพิ่มอีกสักสองฉากจะได้เร่งปล่อยทีเชอร์สักที” พี่เอกพูดจบก็หันไปคุยกลับมังกรต่อ “ได้ค่ะพี่เอก” ฉันตอบรับก่อนจะเดินไปหาโอเดิร์นที่กำลังงอแงอยู่กับพี่ทิพย์

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more