"ผมหวังว่าคุณคงแมนพอไม่ปิดโอกาสของน้องเพราหรอกนะครับ"
เกรย์กำหมัดแน่น ด้วยความโมโห เขาพยายามข่มอารมณ์เอาไว้ โดยมีเอเดนเดินเข้ามา แต่เกรย์ยกมือห้ามเอาไว้ในเมื่อมันอยากจะแข่งนัก คนอย่างเขาก็ใจนักเลงพอที่จะให้โอกาสเธอ
"คุณกล้าขอ ผมก็กล้าให้"
เรย์บิดยิ้มพึงพอใจเมื่อได้รับฟังคำตอบจากเกรย์ เมื่อเกรย์พูดจบเขารีบเดินออกมาทันทีพร้อมกับเอเดนที่เดินตามหลังมาอย่างไม่กล้าที่จะพูดอะไร ออกมาเลยแม้แต่คำเดียวในเวลาแบบนี้เอเดนรู้ดีว่าเขาควรจะเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้แต่เสียงลมหายใจของเขา เขาก็จะพยายามหายใจออกมาให้เบาที่สุด
ปึ้ง! ปึ้ง! ปึ้ง!
เกรย์เหวี่ยงกำปั้นหนักๆ ใส่กำแพงปูนของสนามแข่งด้วยอารมณ์โมโห จนมือของเขาเต็มไปด้วยเลือดที่เกิดมาจากการเหวี่ยงกำปั้นหนักๆ ใส่กำแพง เอเดนไม่กล้าแม้แต่จะเดินเข้าไปห้าม อย่างน้อยๆ กำแพงนั่นก็ไม่ใช่หน้าของเขาก็แล้วกัน
"มึงได้ยินมันพูดไหม"
"ครับ"
"มันจงใจจะแย่งคนขอ
