Zeynep
Aynaların günahı olmaz. Aynaların ruhu olmaz. Aynalar sadece cisimden ibarettir. Bazen bizi daha güzel gösterir. Bazen ise gerçek yüzümüzü ortaya çıkarır. İnsan aynada gözünün içene baktığında, cam gibi bir nesne görünür. Halbuki canlıdır, kanlıdır, hisseder, duyguları vardır. Aynanın duygusu olmaz. Aynanın bir ruhu yok.
Aynada baktığım yüz kime aitti? Babasının nazlı kızına ait bir yüz müydü yoksa koca evinde ezilen mazlumun yüzü müydü? İkisine de benzemiyordu. Peki bu yüz kimdi? Kime aitti?
Bu evde Süt anne miyim? Sibelin dostu muyum? Ağa'nın çalışanı mı? Yoksa metresi miyim? Yerim, yurdum, her şeyim sanki kayboldu. Artık ben, ben değilim. Hiçbir yere ait değilim. Hiçbir şey kesin değil artık.
Uzun süredir giydiğim kıyafetler, taktığım takılar, üşümeyen ayaklarım, tok karnıml
