Sibel
Ece'nin ağlaması Zeynebin kucağına gidene kadardı. Önce onu kucağına alıp doyurdu. Ece önce almak istemedi ama sonunda emerek uyuyakaldı. Zeynebin üstü başı dağılmış, dudağının kenarında kan vardı. Sessizce ağlıyordu.
Kafamı toplamaya çalışıyordum. Bugün yaşananlar benim için hiç kolay değildi. İlk defa babaanneme karşı çıkmıştım. Onun emrini yerine getirmemiştim. Gözlerimi kapattım. Yanımda ki Kenandan güç almıştım. İşte buna emindim. Kahretsin o benim hiçbir şeyim değildi. Abimin arkadaşıydı.
Kapının önünde onu gördüğüm zaman şoka girdim. Hemen gidip sarıldım. Babaannem gelmeyecek dediğinde ona karşı çıktım ve Feyyazın da gitmesini emrettim. Babaannem de çok şaşırmıştı. Şimdilik birşey söylemedi.
Çok iyi biliyordum ki hizmetçilerin yanında sadece tartışmak istememişti. Şu an s
