Yusuf Ali
Masa şampiyonlar ligi gibiydi. Beril, babaanne, Ersin, Zeynep ve ben vardık. Ece de masada yoğurt yiyordu. Canım kızımın maruz kaldığı ortama bak. Arada millete bakıp gülüyordu. Tabi anladı evde komedi filmi çektiğimizi. Hayvanat bahçesi gibi ortam. Ece bakıp, bakıp kahkaha atsın. Zeynep de bana sinirle bakıyordu. Sikerim böyle işi. Bu nasıl masa?
- Dün melek gördüm sanmıştım. Canlı kanlı karşımda görünce mutlu oldum dedi Ersin.
- Azrail de bir melek kuzen. Dikkat et onu da görebilirsin dedim.
Bu herif tam bir pezevenkti.
- Zeynebin kılığında olursa ben okeyim.
O oku ben bunun götüne sokacağım.
Babaannem öksürdü. Sibelin sandalyesine bakıyordu. Ben bakmamak için direniyordum. Ne zormuş evden kız çıkması? Ne kadar sızlıyor insanın yüreği?
- Sibel aradı mı?
- O bu
