วันนี้เป็นอีกวันที่หวงเฟยหลงอ้อยอิ่งไม่อยากไปทำงาน เนื่องจากมีพระราชโองการให้เข้าเฝ้าเพื่อหารือเรื่องบ้านเมือง งานนี้ต้องใช้เวลาหลายชั่วยามกว่าจะได้กลับจวนก็แทบหมดวัน เขาอยากใช้เวลากับฮุ่ยหมิงมากกว่า หวงเฟยหลงรู้สึกว่าตัวเองชื่นชอบการ ทำตัวตามติดภรรยามาก เขาไม่อยากห่างนางแม้แต่เสี้ยวนาที
“พี่เฟยหลง สายแล้วนะเจ้าคะ ท่านปล่อยให้คนทั่วท้องพระโรงรอท่านเพียงคนเดียวไม่ได้ รีบไปทำงานได้แล้ว” ฮุ่ยหมิงเอ่ยเตือนขณะนางกำลังมาส่งเขาขึ้นรถม้า สามีตัวดียังไม่มีทีท่าจะขึ้นไปเขาเอาแต่คลอเคลียนางอยู่ไม่ห่าง
“ข้าไม่อยากไปเลย ช่วงนี้เจ้าเบื่อหรือไม่ข้าไม่มีเวลาพาเจ้าไปเที่ยวเล่นนานแล้ว” หวงเฟยหลงไม่ได้ใส่ใจกับคำพูดของฮุ่ยหมิง แต่อย่างใด เขาเฉไฉไปถามเรื่องอื่นแทน
“ไม่เบื่อเจ้าค่ะ ข้ารู้ว่าพี่เฟยหลงยุ่งกับกิจการบ้านเมือง ท่านต้องทำงานข้าเข้าใจดี ช่วงนี้ข้าก็วุ่นวายอยู่กับการค้าเช่นกันมิได้เบื่อหน่ายอันใด ท่
