หึง
1674 Words
“นะนี่นาย!O_O”หน้าฉัน
“นี่เธอ!O_O”หน้านำทัพ
“-_-”หน้านักรบ
“นายมาอยู่ที่นี่ได้ไงอ่ะไอ้ลามกไอ้บ้ากาม”ทุกคนคะฉันเจอแล้วค่ะไอ้คนที่มันไปมีอะไรกับผู้หญิงในห้องน้ำห้องข้างๆฉันแถมยังชวนฉันไปหาที่ห้องหน้าตาเฉยๆและที่หน้าตกใจกว่านั้นก็คือหมอนั้นคือนำทัพน้องของนักรบเจ้านายฉัน โอ้ยยยย ทำไมชีวิตฉันต้องเจอแต่คนลามกๆนะ?
“แล้วเธอหล่ะคนสวยมาทำอะไรที่นี่ อือหือหุ่นเธอนี่โคตรเอ็กซ์เลยอ่ะ?”ไม่ว่าเปล่าหมอนั้นยังมองร่างกายฉันด้วยสายตาหื่นๆ
“หยุดมองเดี๋ยวนี่นะไอ้โรคจิต?”ฉันว่าพลางเดินไปหลบหลังนักรบ
“มีของดีก็ต้องแบ่งกันชมสิ แล้วเรื่องไปห้องฉันอ่ะตกลงว่าไงสนใจยัง ห้องฉันมีอะไรสนุกๆให้เธอทำด้วยนะสนใจไหม?”นำทัพยื่นหน้ามาพูดกับฉันที่ยืนแอบหลังนักรบอยู่
“ไม่!ออกไปห่างๆฉันนะ”ฉันพูดพลางเกาะหลังนักรบแน่น
“สนใจหน่อยน่า ถ้าเธอไปรับรองจะติดใจ”นำทัพพยายามเกลี้ยกล่อม
“เธอ2คนรู้จักกันหรอ”นักรบหันมาถามฉัน
“ฉันแค่บังเอิญไปได้ยินน้องนายมีอะไรกับผู้หญิงในห้องน้ำน่ะ ไม่รู้จักกันเป็นส่วนตัวนะ”ฉันรีบอธิบาย
“อยากรู้จักกันเป็นส่วนตัวมะ มาห้องฉันสิ เอ๊ะ! หรือเธอแบบนอกสถานที่ฉันจัดให้ได้นะเอาไหม?” และนักรบก็พยายามชวนฉันให้ไปกับเค้าอีก
“พอเหอะน่า อย่าแกล้งเธอสิ เห็นมั้ยเธอกลัวแกจะตายอยู่แล้ว”นักรบปรามน้องตัวเอง
“ก็เธอหน้าแกล้งดีนิ ว่าแต่เธอชื่ออะไรอ่ะแล้วเป็นอะไรกับพี่”นำทัพหันมาถามพี่ตัวเอง
“เธอชื่อวาเลนไทน์เป็นมือขวาของฉันเพราะน้องชายเธอติดหนี้เธอเลยมาใช้หนี้แทน”นักรบบอก
“อ้อหรอ งั้นผมขอไถ่ตัวเธอ เธอติดหนี้พี่เท่าไหร่เดี๋ยวผมจ่ายให้ แล้วให้เธอมาเป็นลูกหนี้ผมเอง?”นำทัพบอกกับพี่ชายตัวเองและหันว่ายักคิ้วให้ฉัน
“ไม่เอานะ ฉันไม่ไปนะเฮียถ้าฉันต้องเป็นลูกหนี้คนหื่นๆแบบหมอนั้นฉันยอมตายดีกว่า”ฉันหันไปเกาะแขนนักรบและขอร้องพลางส่งสายตาอ้อนวอน
“ทำไมเธอไม่อยากมากับฉันล่ะยัยเตี้ย”หมอนั้นเท้าเอวถามฉันอย่างไม่เข้าใจ
“ก็นายมันลามกไงแถมยังปากหมาอีกด้วยดูปากวาเลนนะคะ ฉัน!ไม่!มี!วัน!ไป!กับ!นาย!แน่นอน!ไอ้!คน!ลามก!”ฉันตอกกลับหมอนั่นไป
“ได้! พี่ เธอติดหนี้พี่เท่าไหร่ผมให้2เท่าเลยเอายัยปากดีมากให้ผม”
“ฉันไม่ขาย ต่อให้เเกให้10เท่าฉันก็ไม่ขายยัยนี้เป็นคนของฉันแกไม่มีสิทธิ์ และอย่าเข้าใกล้เธออีก” นักรบพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่ท่าทางจะดูโกรธมากทำเอานำทัพเงียบไปเลย
“อะไรของพี่ ไม่เห็นต้องอารมณ์เสียเลย”นำทัพพูดด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ
“หลบไปฉันจะเข้าไปตรวจงาน”พูดจบนักรบก็ดึงมือฉันให้เดินตามไป
“แบร่?”ฉันหันไปแลบลิ้นใส่นำทัพด้วยความสะใจ
“ฝากไว้ก่อนเถอะ ยัยเตี้ย!?”นักรบได้แต่ตะโกนไล่หลังมา
ห้องผู้บริหารคาสิโน
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่บนโซฟารอนักรบที่ตอนนี้กำลังเซ็นเอกสารอยู่บนโต๊ะทำงานด้วยท่าทีเคร่งครึม เวลาที่นักรบทำงานเค้าจะใส่แว่นสายตาทำให้ดูดูดีไปอีกแบบ ดูเหมือนทุกส่วนที่อยู่บนตัวของเขาจะดูดีไปหมดทุกอย่างสมบูรณ์แบบไม่ว่าจะทรงผมที่เซ็ทมาให้เหมาะกับใบหน้า ไม่ว่าจะผิวหน้าที่เรียบเนียนยิ่งกว่าผู้หญิง จมูกก็โด่งพอๆกับฝรั่งเลย ปากก็ขนาดพอดีมีสีชมพูนิดๆทุกอย่างบนใบหน้าเค้าคือดีย์!อ่ะแก อ๊ะ พอเค้าเงยหน้ามาก็เห็นดวงตาที่เรียวคมเหมือนเหยี่ยวใครได้มองเป็นต้องร้อนๆหนาวๆกับบ้าง อย่างเช่นฉันในตอนนี้
“ฉันรู้ว่าฉันหล่อ แต่ไม่ต้องจ้องขนาดนั้นก็ได้”นักรบเงยหน้าจากกองเอกสารแล้วมองมาที่ฉัน
“คะคือว่าฉันกำลังสงสัยว่าเฮียมีเชื้อชาติอะไรกันแน่อ่ะ คือหน้าเฮียอ่ะจะไปทางเอเชียก็ได้จะไปทางยุโรปก็ได้อยู่นะ ว่าแต่เฮียเป็นคนประเทศไหนอ่ะ”ฉันถามด้วยความอยากรู้
“ฉันเป็นลูกเสี้ยวน่ะ แม่ฉันเป็นคนไทยส่วยพอเป็นลูกครึ่งอังกฤษกับจีนน่ะ”เค้าพูดขณะกำลังเซ็นเอกสาร
“อืม เอเชียส่วนใหญ่สินะมิหน้าล่ะหน้าเฮียถึงออกไปยังเอเชียมากกว่า”ฉันพูกพลางวิเคราะห์หน้าตาเค้า
“ฉันคงไม่ต้องถามเธอหรอกนะว่าเป็นคนที่ไหนพูดไทยขนาดนี้”
“นี่ไม่คิดว่าฉันจะเป็นลูกครึ่งบ้างหรอยะ ฉันออกจะสวย” ฉันประชด
“ฉันว่าเธอคงเป็นครึ่งคนครึ่งปีศาจอ่ะ55555”หมอนั้นแกล้งทำเป็นพิจารณาหน้าฉันแปปนึง
“นี่เฮียว่าฉันไม่สวยหรอเชอะ?”ฉันพูดอย่าง งอนๆ
“ไม่หรอก สำหรับฉันเธอสวยมาก”นักรบพูดและมองตามฉัน
“o/////o”ฉ่าาาาา หน้าฉันตอนนี้คงแดงแน่ๆเลย
“ป่ะ เสร็จละเดี๋ยวเราต้องแวะไปดูงานที่โรงแรมก่อนและสุดท้ายคือไปดูงานที่ผับ เธอไหวไหม”นักรบถามพลางลุกขึ้นแล้วเดินมาที่ฉันฉุดมือฉันให้ลุกขึ้น
“วะไหวสิ ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยนี่?”ฉันพูดและก้มหน้าพยายามหลบสายตาเค้าเพราะทำหน้าไม่ถูกหลังจากที่เขาชม
“โอเคงั้นไปกันเลย”
Blacklist Pub
หลังจากที่นักรบไปเช็คงานที่โรงเเรมเค้าก็พาฉันมาที่ผับซึ่งเค้าจะมาดูงานที่นี่เป็นที่สุดท้ายของวันตอนนี้เราทั้งคู่กำลังเดินเข้ามาในผับซึ่งคนเยอะมาก ผับของที่นี่จะอนุญาตให้คนที่มีอายุ20-40ปีเข้ามาได้เท่านั้นถ้าอายุไม่ถึงหรือเกินกว่านั้นจะไม่สามารถผ่านการ์ดหน้าร้านได้เพราะทุกคนจะต้องผ่านการตรวจบัตรประชาชนของพี่การ์ดตัวยักษ์ซึ่งคงไม่มีใครกล้ามีปัญหาหรอกว่าไหม-_- ตอนนี้ฉันกำลังเดินผ่าฝูงนักท่องราตรีที่กำลังโยกย้ายไปตามจังหวะเพลงที่ปลุกอารมณ์ดิบในตัวได้ดี
“อ๊ะ นี่คุณระวังหน่อยสิ”ฉันที่กำลังเดินตามหลังนักรบโดนผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนฉัน
“I’m so sorry”เธอคนนั้นขอโทษฉัน
“Never mind”ฉันบอกเธอ และพยายามมองหานักรบแต่ก็ไม่เจอฉันจึงเดินตามทางไปเรื่อยๆจนเริ่มรู้สึกตัวว่ากำลังหลงทางแน่เลยเพราะตอนนี้คนกำลังเยอะและก็มือด้วยมองแทบไม่เห็นทาง โอ้ยจะทำไงดี โทรศัพท์ก็ไม่มีนักรบสั่งห้ามไม่ให้ฉันใช้โทรศัพท์แล้วฉันจะติดต่อใครได้ละเนี่ย
“หวัดดีครับ คุณเป็นคนไทยหรือเปล่าครับ”มีผู้ชายคนนึงหล่อเลยที่เดียวเดินมาทักฉัน
“ใช่ค่ะ ฉันเป็นคนไทย”ฉันตอบไปตามมารยาท
“ว่าแล้ว ผมก็เป็นคนไทยนะมาเที่ยวเกาะนี้ครับ”ชายหนุ่มพยายามชวนคุย
“อ้อ ค่ะ” ฉันตอบเค้าไปแต่ตอนนี้สายตาฉันกำลังมองหานักรบ
“คุณมองหาใครหรอครับ ให้ผมช่วยหาไหม”ชายหนุ่มถามด้วยท่าทางใจดี
“อ้อ ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณ”ฉันตอบอย่างตัดบทเค้าจะรู้ตัวไหมนะว่าฉันไม่อยากคุยด้วยอ่ะ
“งั้น ให้ผมอยู่เป็นเพื่อนนะจนกว่าคนที่คุณกำลังตามหาจะมา” เอ่อออออ ฉันว่าเค้าไม่รู้
“.........”หมดคำจะพูด
“ผมชื่อเชนนะตอนนี้ผมกำลังเรียนปี3 มหาวิทยาลัยAนะ แล้วคุณละ”ชายหนุ่มพยายามชวนหญิงสาวคุย
“ฉันเรียนจบแล้วค่ะ” ตอนนี้คือฉันรำคาญมาก
“อ้อ งั้นตอนนี้คุณก็ทำงานอยู่สิครับคุณทำงานอะไรหรอครับ” เขาถามต่อทันที
“เอ่อออออออ” ฉันกำลังจะปฏิเสธที่จะตอบ
“ฉันก็เป็นห่วงเธอไปเถอะ! คิดว่าพลัดหลงแล้วจะเกิดอันตราย แต่!ไม่คิดว่าจะมาเจอเธอยืนคุยกับผู้ชายแบบนี้นะ” นักรบที่วิ่งพรวดพราด
เข้ามาหาฉันแต่พอเห็นฉันอยู่กับเชนเค้าก็มีท่าทีเปลี่ยนไปดูเหมือนโกรธอะไรใครมาพอพูดจบก็รีบเดินออกไป
“นี่นายรอด้วยสิ”ฉันเห็นท่าไม่ดีจึงรีบวิ่งตามเขาไป
“นี่นายเป็นอะไรไป โกรธอะไรฉันอ่ะ”ฉันวิ่งตามมาทันและดึงแขนเขาไว้ทัน
“ทำไมไม่ไปยืนคุยกับไอ้หมอนั้นอีกหล่ะตามฉันมาทำไม” นักรบพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่คนฟังรู้สึกใจไม่ดีเลย
“อะไรของนาย ความผิดฉันหรอที่มีคนมาเดินชนฉันแล้วเดินตามนายไม่ทันอ่ะ”ฉันเริ่มโมโห
“หลงทางแล้วทำไมไม่โทรหาวะ ไปยืนคุยกับมันทำไม” เค้าก็เริ่มโมโหเหมือนกัน
“โทรศัพท์หรอ เหอะ!ใครกันที่บอกว่าฉันห้ามใช้โทรศัพท์ นายไม่ใช่หรอแล้วก็มาโทษฉันฮึ่ย?”ฉันตะโกนใส่เค้าด้วยความโกรธ
“กะก็แล้วไง แต่ทำไมเธอต้องไปยืนคุยกับมันด้วย”นักรบเริ่มไปไม่ถูก
“นี่นายถามเหมือนนายกำลังหึงฉันเลยนะ หือว่าไง นายหึงฉันหรอ?”
#เป็นไงกันบ้าง ไรท์แต่งพอได้ไหม คอมเม้นบอกกันบ้างสิ
- Writer
