“อื้อออออ”ร่างบางที่นอนอยู่ในอ้อมกอดอกแกร่งขยับตัวเล็กน้อย
“ตื่นได้แล้วครับ คนดี”. นักรบที่ตื่นก่อนแล้วกระซิบที่กกหูเบาๆเมื่อเห็นว่าร่างบางขยับตัว
“อื้อ ขออีก10นาที”วาเลนขยับตัวหนี
“วันนี้เราต้องไปดูงานด้วยกันนะครับ”นักรบขยับตามร่างบางไป
“ไม่เอาจะนอน”และสุดท้ายวาเลนไทน์ก็ผลักนักรบให้ออกห่างและเอาผ้าห่มมาคลุมโปง
“ตื่นได้แล้ว ไม่งั้นจะทำเหมือนเมื่อคืนอีกรอบนะ”นักรบแกล้งพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
“ไม่เอานะเฮียฉันไม่ไหวแล้ว”พอได้ยินเช่นนั้นวาเลนก็ตื่นขึ้นทันที
ก็เมื่อคืนอ่ะนักรบรังแกฉันจนเกือบเช้าถ้าฉันไม่หลับคาอกเค้าเค้าก็คงไม่ยอมหยุดคนอะไรอึดชะมัด ตอนนี้ฉันก็ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าด้วยและนักรบก็เหมือนกัน
ฉ่าาาาา o////oเหตุการณ์เมื่อคืนฉายเข้ามาในสมองเป็นฉากๆ กรี๊ดๆเมื่อคืนฉันปล่อยตัวปล่อยใจไปกับนักรบได้ไงนะ>_<
แต่เอ๊ะO_O
“เมื่อคืนเฮียสดกับฉันหรอ ได้ใส่ถุงยางไหม”ถึงจะอายแต่เรื่องแบบนี้
