เช้าวันถัดไป
ฉันตื่นขึ้นมาในยามเช้าตอนนี้บนเตียงมีแค่ฉันนอนคนเดียวไม่รู้นักรบหายไปไหนฉันเลยลุกขึ้นไปอาบน้ำ พอฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จฉันก็ลงมาข้างล่างมองหานักรบที่ไม่รู้หายหัวไปไหน
“ป้านิดครับป้าว่าวาเลนจะชอบอาหารที่ผมทำไหมครับ”เสียงนักรบดังมาจากห้องครัวฉันจึงเดินไปห้องครัวและเห็นว่านักรบกำลังจัดจานอาหารอยู่โดยมีป้านิดคอยกำกับ
“ชอบแน่นอนค่ะ นี่เป็นอาหารไทยนายหญิงต้องชอบทานแน่นอน”ป้านิดเอ่ยให้กำลังใจ
“ผมกลัวเธอไม่ชอบอ่ะ เมื่อวานเธองอนผมด้วย”นักรบทำหน้ากังวล
“นายหญิงเธอคงตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นน่ะค่ะ เพราะเธอไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ นายท่านต้องดูแลนายหญิงดีๆนะคะ เธอเป็นคนดีป้าว่าคนนี้เหมาะกับนายท่านนะคะ ผ่านค่ะ”ป้านิดยกมือโอเคให้นักรบ
“ฮ่าๆๆๆผมก็ว่าผ่านครับแต่เธอยังไม่รับรักผมเลย”ก็นายมันจอมหื่นใครจะยอมกัน
“เอาชนะใจเธอให้ได้นะคะป้าเอาใจช่วย”
“ครับ ป่ะป่านนี้วาเลนตื่นแล้วมั้ง”นักรบยกชามกั
