เที่ยงคืน
ตอนนี้เวลาเที่ยงคืนแล้วแต่นักรบยังไม่กลับมาเลยไม่รู้จะไปฟัดกับใครหรือเปล่าก็ไม่รู้ยิ่งหัวร้อนง่ายๆอยู่
“ทำไมเฮียยังไม่มาอีกนะ”ตอนนี้ฉันชะเง้อคอมองหานักรบแต่ยังไม่เห็นเลยมีแต่คนอื่นๆที่ทยอยมาที่สระน้ำ
“เดี๋ยวมันก็มาไม่ต้องห่วงหรอก”ลูคัสที่เห็นว่าฉันกังวลอยู่บอกให้ฉันสบายใจ
“ไม่ห่วงได้ไงเที่ยงคืนแล้วนะคะ”ขณะที่ฉันกำลังจะลุกขึ้นไปตามหานักรบแต่นักรบก็วิ่งออกมาพอดี
“เป็นไงบ้างเฮีย เจ็บตรงไหนไหม”ฉันรีบวิ่งไปหานักรบทันทีและรีบสำรวจร่างกายของเขาทันที
“นิดหน่อยไอ้พวกนี้เล่นเเรงกันจริงๆ”นักรบที่มุมปากแตกนิดหน่อยและที่หลังมือก็เป็นแผลบ่นออกมา
“ปากแตกเลยเจ็บไหม”สงสารเขาจัง
“เจ็บแค่ไหนก็ทนได้เพื่อเมีย^_^”นักรบเอ่ยด้วยท่าทีทะเล้น
“นี้ เลิกหยอดสักแปปได้ไหม”ฉันอดหมั่นไส้ไม่ได้จึงหยิกหูนักรบไป1ที
“โอ้ยยยยยเจ็บๆๆๆๆๆ เฮียเจ็บน้าาาาา”นักรบทำเหมือนเจ็บมากเลยมาซบอกฉัน
“อย่ามาสำออยหยิกแค่นี้
