ธารน้ำยังคงใช้ชีวิตตามปกติโดยที่ไม่มีอดีตแฟนเก่าอย่างพระเพลิงเข้ามารบกวนหรือสร้างความวุ่นวายในชีวิตของเธออีกนับตั้งแต่วันนั้น ซึ่งมันก็ดีต่อการใช้ชีวิตของเธอเป็นอย่างมากแม้จะมีบางครั้งที่เธออยู่ตัวคนเดียวแล้วเผลอนึกถึงเรื่องราวในวันวานระหว่างเธอและชายหนุ่ม
'เพลิง อันนั้นมันยังกินไม่ได้'
'อ้าวเหรอ งำ'
'พระเพลิง'แฟนสาวเรียกชื่อของชายหนุ่มดังลั่นก่อนที่ร่างสูงใหญ่ของเขานั้นจะออกแรงวิ่งออกจากห้องครัวเมื่อมีสิ่งที่เรียกว่าตะหลิวลอยละลิ่วตามมา
ฟิ้ว
'หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะพระเพลิง'
'มะ...ไม่ ธารน้ำฉันขอโทษ'
'นายตายแน่'ความสุขในตอนนั้นเมื่อทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกันมันเป็นช่วงที่น่าจดจำสำหรับเธออยู่เสมอ เสียงหัวเราะและรอยยิ้มจากผู้ชายที่ยิ้มยากมันยังคงดังก้องอยู่ในหูของเธอ
'อีกไม่กี่วันก็จะแต่งงานแล้ว อย่าทำตัวเหลวไหลให้ทางคุณอัคนีต้องขายขี้หน้าเข้าใจไหม'
'...'
'ฉันถามว่าเข้าใจไหม'
'ค่ะ หนูเข้าใ
