I Own the Brightest Star

It's already past nine o'clock in the evening I'm still lying in our yard, I was looking up at the sky while watching the stars. Hindi ko alam pero simula nung nag ka isip ako ay nahiligan ko nang tumingin sa kalawakan tuwing mag didilim na. "Phoebe, pumasok kana at baka mahamugan ka diyan." Sigaw sa'kin ni Mama galing sa loob ng bahay. "Opo Ma, andiyan na po." Sagot ko dito. Tumayo na ako at iniligpit ang aking mga gamit na hinigaan. Pumasok na 'ko sa loob ng bahay namin at nilagay sa loob ng cabinet ang mga carpet na ginamit ko kanina. Umakyat na ako sa kwarto ko at naligo, nag patuyo na ako ng buhok at humiga na ako sa kama ko . Kinuha ko ang cellphone ako at nanuod lang ng anime. Hindi ko alam kung anong oras na akong nakatulog kagabi , nagising nalang akong lowbat ang cp ko. Linggo ngayon at wala akong pasok, nag hilamos lang ako at bumaba na para kumain. "Ma, kain na po tayo." Tawag ko kay mama dahil nasa labas siya, agad naman siyang tumigil sa pag wawalis at sumabay nang kumain sa akin. Pag ka tapos naming kumain niligpit ko na ang pinag kainan namin. Naligo na ako at tinawagan ang kaibigan ko dahil may lakad kami ngayon. *Buti naman at naisipan mong tumawag?* Ani nito sa kabilang linya. "G na gaga, punta na ko sa inyo hanapin ko lang payong ko." Sagot ko dito habang nagpipigil ng tawa. *Bilis bilisan mo lang at pumunta kana dito.* Sabi niya at pinatay na ang tawag. Nag paalam muna ako kay mama at nag lakad na papunta sa bahay nila Micah. Buti nalang at sa iisang subdivision lang kami naka tira ni Micah. Phase 2 kami at phase 5 naman s'ya. Malapit na ako sa bahay nila at may na daanan akong basketball court, ayaw na ayaw ko pa namang dumadaan sa maraming tao, nahihiya ako. Inangat ko ng bahagya ang payong ko para tignan ang mga tao sa court nang biglang *blag* amputa wrong timing naman oh, tinamaan pa'ko ng bola sa mukha. "Miss, are you okay?" Tanong sa'kin ng isang lalaki. Wth!? sino kaya magiging ok kapag tinamaan ng bola sa mukha!? "E kung ihampas ko sa muka mo 'yang bola na yan tapos itanong ko sayo kung ok ka lang ba?" Bulong ko dito ng gigil na gigil ang boses, tumayo na ako at nag pagpag ng sarili. Mabuti nalang at hindi ganoon kadami ang tao. "Sorry." Pag hingi ng tawad nito. "Sa susunod kase matuto kang umiwas." Pahabol nito, nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya, ang kapal ng mukha 'di ba? kinuha na niya sa likod ko ang bola at naglakad na pabalik sa court, bago sya makarating sa mismong court liningon pa 'ko "Ingat" sigaw pa nito. Hindi ko maiwasang mapairap sa inis. Tumalikod na ako sa court at tinuloy ang paglalakad. Nang makarating ako sa harap ng gate ni Micah ay pinindot ko ng tatlong beses ang doorbell niya sa sobrang inis. Hanggang ngayon ang init padin ng ulo ko. Pagka bukas ng gate agad niya akong sinalubong ng isang damakmak na tanong. "Oh? What happened to you? Bakit ganyan itsura mo? G na g ah?" sunod sunod na tanong nito sa akin. "Wala namang nagyari e, wala ,wala Wala!! Punyemas, tinamaan lang naman ako mg bola sa mukha!" Sigaw ko sa sobrang asar. Mabuti nalang at mag isa lang sa bahay itong si Micah. Wala kasi dito ang pareho niyang magulang, nasa Canada. "Sino naman ba 'yang nakatama sayo ng bola?" tanong ni Micah habang nag aayos sa harap ng malaki nitong salamin. Nang dahil sa tanong niyang iyon napagtanto ko na hindi ko din pala kilala iyon, parang bago lang sya dito. I can't deny that he's handsome, tall, moreno and still fragrant even when he is sweaty. My God ano ba itong iniisip ko. "Hindi ko nakilala e, parang baguhan" sabi ko habang nakatulala at ini-imagine yung mukha nung lalaki na yon. Nakita ko sa jersey nya yung surname nya, hindi ko lang maalala. "Villafuerto" sa kakaisip ko sa apilyido nung lalaki na yon, hindi ko namalayan na nailakas ko pala ang pag kakasabi ko no'n.