นาทีทอง

1355 Words

“ดี๋ก็รักอี้จ้ะ” ชายหนุ่มงับริมฝีปากขบริมฝีปากของเธอเบา ๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นจุมพิตหนักหน่วงและรุนแรง “ดี๋จ๋า อี้อยากอีกแล้วอะ” อี้สารภาพตรง ๆ จับมือของหญิงสาวให้ไปเจอกับไอ้ลูกชายที่แข็งขันพร้อมทำการศึกอีกคำรบ “อี้...” เธอร้องเรียกชื่อเขา ทำหน้าตาตื่น วันนี้วันอาทิตย์ไม่มีเรียน ไม่มีโปรแกรมพิเศษไปที่ไหน “อย่าบอกนะว่า อี้กับลาตินจะเอากับดี๋ทั้งวัน” เธอพูดออกมาหน้าตาตื่น “จ้ะเมียจ๋า” อี้ทำตาหวาน “อี้... โอ้ย...” เธอร้องดังขึ้นมาทันที ตอนนี้พ่อยอดขมองอิ่ม แทรกตัวโตเข้าไปในร่องน้อย ๆ ของเธออีกแล้ว ลาตินที่ออกมาจากห้องน้ำ เห็นสองคนกำลังบรรเลงเพลงรักกันอีกรอบ “นายอี้ เบา ๆ นะ เดี๋ยวกูมาต่อ” ลาตินเดินผิวปากอย่างอารมณ์ดีออกไปข้างนอก ทิ้งให้ทั้งสองคนประสานร่างกระแทกกันอย่างมีความสุขต่อไป “ดี๋ละ” คำถามแรกที่ลาตินเอ่ยเมื่อก้าวเท้าเข้ามาในห้อง เห็นเพื่อนรักกำลังเก็บเตียงนอนที่ยับย่นจนหาที่ดีไม่ได้ “อาบน้ำ” อี้บอก ก่อนจะลงมือรื้อผ้าปูที่นอนออกมาเพื่อที่จะส่งซัก “ซื้ออะไรมาบ้างวะ” อี้เดินเข้ามาหาลาติน เห็นเขากำลังแกะถุงอาหารใส่จานและถ้วยตั้งเรียงไว้บนโต๊ะ “ของโปรดดี๋ทั้งนั้น” เขาพูดยิ้ม ๆ หันมองไปยังร่างบางที่กำลังเดินออกมาจากประตูห้องน้ำ อี้เดินสวนเข้าไปในห้องน้ำแทบทันที “ไม่ต้องรอนะ กินกันก่อนเลย” เขาตะโกนออกมาจากห้องน้ำด้วยเสียงอันดัง “เดี๋ยวค่อยไปส่งดี๋เอาเสื้อผ้าที่หอนะ” ลาตินบอก เดินเข้าไปสวมกอดเอวของดี๋เอาไว้ เพราะชุดคลุมอาบน้ำที่เธอใส่มันเป็นของกันตา ซึ่งทั้งใหญ่และดูหลวม “หาเสื้อผ้าของใครก็ได้มาให้ดี๋ใส่หน่อยซิ” เธอเงยหน้าขึ้นบอกเขา ขณะที่ถูกมือหนาใหญ่ของลาตินกดให้นั่งไปบนเก้าอี้ “กินก่อน เดี๋ยวจะไม่มีแรง เมื่อคืนก็ไม่เห็นกินอะไร ยกแก้วเหล้าดื่มเอ๊า ดื่มเอา” เขายกชามกระเพาะปลาของโปรดดี๋มาใกล้ ๆ กลิ่นและควันลอยหอมคลุ้งไปหมด “เจ้าประจำ ลาตินวิ่งไปถึงนู่นเลย” เขาบอกเหมือนรู้กัน ดี๋หันหน้าไปส่งยิ้มให้ ลาตินนั่งลงเก้าอี้ตัวใกล้ ๆ โอบเอวของเธอเอาไว้ แล้วกดปลายจมูกลงบนแก้มใส ๆ ของลำนำแรง ๆ สองสามที “เดี๋ยวก็ช้ำหมด” ดี๋ทำพูดไปกลั้วเสียงหัวเราะ “ลาตินรักดี๋จัง” เขาทำเสียงออดอ้อนบอกรักเธออีกแล้ว “กินไหม” ดี๋รีบตักกระเพาะปลาขึ้นมาเป่า ก่อนจะป้อนไปถึงปากของลาติน เขาอ้าปากงับช้อนและทำส่งสายตาเซ็กซี่ ลำนำหัวเราะร่วน “เริ่มหิวแล้วนะสิ หอม ๆ” เธอทำจมูกฟึด ๆ สูดกลิ่นกระเพาะปลา และตักเข้าปาก สองคนคุยกันกะหนุงกะหนิง “ของกูเป็นอะไรวะ” อี้นั่งลงบนเก้าอี้ในฝั่งตรงข้าม มองตามถ้วยจานที่ลาตินแกะอาหารใส่ลงไปแล้ว “ไข่พะโล้ ต้มจับฉ่าย และปลาผัดเกี่ยมฉ่ายของโปรดมึง” ลาตินหันหน้าไปบอกกันตา เลื่อนจานเปล่าอีกใบไปตรงหน้าของอี้ พร้อมกับข้าวสวยร้อน ๆ กันตารีบเทข้าวสวยร้อน ๆ ลงไปในจาน ก่อนจะเทอีกครึ่งที่เหลือใส่อีกจานแล้วเลื่อนไปตรงหน้าของลาติน สองหนุ่มทำเหมือนคนรู้ใจกัน ลาตินหันไปสนใจกับข้าวตรงหน้า แล้วหันหน้ามาพูดแกมหยอกกับนางสาวลำนำ “กินเยอะ ๆ จะได้มีแรง” เขาพูดลอย ๆ แต่หญิงสาวที่ได้ยินยกมือขึ้นมาตีเพียะไปที่แขนของเขา “อี้จะรีบกินไปไหน” ดี๋ทักอี้เพราะเห็นเขากินข้าวอย่างรวดเร็ว “ป๊ากับม้าจะมารับไปดูที่ที่ไหนสักที่นี่แหละ” อี้บอกดี๋ ก่อนจะหายใจออกมาแรง ๆ “ไม่อยากไปก็ปฏิเสธไปสิวะ” ลาตินหันไปว่าให้เขา “ได้ไง ก็อดค่าขนมนะซิ” อี้รีบรวบช้อนและส้อม ก่อนจะเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นออกมารินใส่แก้ว ยกขึ้นดื่ม แล้วเอาขวดน้ำมาตั้งเอาไว้ให้ทั้งสองคน กันตาเดินเข้ามาใกล้ ๆ ดี๋ก่อนจะก้มหน้าลงมาหอมแก้มเธอทั้งซ้ายและขวา “ไปก่อนนะ” เขาบอกเธอทำสีหน้าละห้อย ก่อนจะหันหน้ามามองลาติน และยกนิ้วชี้ขึ้นมาชี้หน้าเพื่อนรัก ลาตินหัวเราะขำในท่าทีของเขา “ตามสบาย ของฝากไม่ต้องนะ” ลาตินส่งเสียงไล่ตามหลังอี้ไป “เออ... อย่าลืมไปขนของดี๋มาอยู่ที่นี่นะ” อี้ยังไม่วายออกคำสั่งตอนยืนใส่รองเท้าที่หน้าห้อง พอเพื่อนรักออกไปจากห้อง เขาก็คว้าหมับร่างสวย ๆ ของลำนำมากอดรัดไว้ทั้งตัว “กินอิ่มหรือยัง” เขาถามด้วยน้ำเสียงอาทร “อือ... อร่อยเหมือนเดิมเลย” ดี๋ยกน้ำขึ้นดื่ม หันมาพูดมองเขาเป็นการขอบคุณ ลาตินมองหน้าเธอด้วยความรักที่จริงใจ จนคนถูกมองออกอาการเขิน “จ้องอะไรหนักหนา หน้าของดี๋มีอะไรติดหรือไง” “เปล่า ก็ดี๋สวย ดี๋น่ารัก น่ามองจะตายไป” เขาทำตาเยิ้ม “ฟังจนเบื่อแล้ว” เธอทำเสียงขึ้นจมูกทำหน้าย่น ๆ ใส่คนรัก “ดี๋จ๋า รักลาตินไหม” เขาถามเธออีกครั้ง อยากจะฟังคำรักจากปากของนางสาวลำนำตอนอยู่กันลำพัง “ถามบ่อยจัง รักซิคะ ไม่รักจะยอมเหรอ” เธอทุบไปที่หน้าอกของเขาทันที ลาตินฉกริมฝีปากลงมาแทบทันที “อื้อ...” ลำนำลากเสียงในลำคอ หลับตาพริ้ม ปลายนิ้วมือของลาตินล้วงเข้าไปในสาบเสื้อ ก่อนจะผละริมฝีปากออก แล้วตรงไปที่ส่วนอ่อนนุ่มเต็มไม้เต็มมือที่สวยเด่นตรงหน้า “อ้า... จะทำอะไรอีกลาติน” ดี๋ออกอาการเกร็งและเริ่มกังวลเสียแล้ว เธอต้องตายแน่ ๆ ถ้าสองหนุ่มผลัดกันเล่นงานเธอแบบนี้ “ก็ต้องทำแต้มให้เท่า ๆ กับอี้นะสิ” เขาทำเสียงกระเส่า ตอนนี้ไม่ยอมแพ้พ่ายแต้มให้กับนายกันตาแน่ ๆ “ลาติน สงสารดี๋เถอะ ดี๋จะไม่ไหวแล้วนะ ระบมไปหมดแล้ว” เธอครวญครางปฏิเสธ ร้องขอความเห็นใจ “ดี๋จ๋า จับดูสิ ของลาตินมันไม่ยอมอะ” เขาจับมือของเธอไปวางไว้บนมังกรตัวใหญ่ที่กำลังพองผยองอยากเล่นงานสาวเจ้าใจจะขาด “หื้อ...” เธอครางประท้วง ตอนนี้ยอดทรวงอกอิ่มถูกปากร้อน ๆ ของลาตินครอบครองเอาไว้แล้ว ดี๋ส่ายสั่นนิด ๆ แอ่นหน้าอกรับปลายลิ้นของลาตินอย่างลืมตัว เขาขยำมันอย่างสนุก “อ้า... ลาติน... อือ...” เธอเริ่มครวญครางทำเสียงหวานแผ่ว ฝ่ามือหนาโอบเนินนูนแล้วใช้นิ้วสะกิดเม็ดสีสดที่อ่อนไหว ก่อนจะแทรกปลายนิ้วแข็งแรงลงไปในร่องหลืบที่เจ้าตัวหนีบขาเอาไว้แน่น “ดี๋จ๋า อ้าขาหน่อย” เขาบอกเธอด้วยน้ำเสียงกระเส่า หญิงสาวปรือตาขึ้นมองเขา เห็นเขาพยักหน้าทำยิ้มหวานส่งมาให้ คนองลงไปนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหว่างขา เขาใช้มือแหวกพูเนื้อที่แดงแจ๋แล้วใช้ลิ้นแตะสัมผัสเบา ๆ ร่างบางก็แทบแดดิ้น สูดปากเหมือนกินของเผ็ดร้อน ช่องทางรักเต้นตุบ ๆ อย่างไม่ลดละ เพียงครู่สายน้ำใส ๆ ก็ไหลริน เพียงเขากระตุ้นเธอเล้าโลมด้วยปลายลิ้นเรียว “ลาติน ไม่ไหวแล้ว อี้...”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more