Chapter 11

1437 Words

หลายเดือนต่อมา... เขายังทำเหมือนเช่นปกติในทุกวัน ขับรถมารับหญิงสาวไปส่งที่มหาวิทยาลัย พาไปทานข้าว วันหยุดพาไปเที่ยวเดินห้างช็อปปิ้ง ทำแบบนี้อยู่เกือบปีและไม่เคยยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นให้หญิงสาวปวดหัว "สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่" "ตาดัชมาๆลูก อาหารเช้าเสร็จพอดี" เขาเดินมานั่งในห้องอาหารกับผู้ใหญ่ทั้งสองคน นี่ก็เกือบปีแล้วที่เขามาที่นี่โดยสถานะยังคงเป็นแค่คนคุย ฟังดูท้อนะแต่เขาก็ไม่ได้ซีเรียสเพราะทุกวันนี้ก็ไม่ต่างจากคนเป็นแฟนกันหรอก เพียงแต่ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันเหมือนคู่อื่นก็เท่านั้น แต่เราคุยกันทุกวัน ถ้าครั้งไหนเขาไปทำธุระต่างจังหวัดเขาก็จะวิดีโอคอลคุยกับเธอจนหลับไป โทรหารายงานตลอดจนเราสองคนแทบจะไว้ใจกันร้อยเป็น "คิดถึงฝีมือคุณแม่จังเลยครับ นี่ของฝากจากเชียงใหม่ครับอร่อยทุกอย่าง" เขาวางถุงลงเต็มโต๊ะ นี่ก็เพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดหลังจากที่ไปตรวจสาขา รีบตื่นเช้ามาหาหญิงสาวก็เพ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD