เกมกาม

บทที่4.

ยอดอกเปียกชื้นเย็นวาบ เมื่อความร้อนระอุที่ครอบครองอยู่ห่างหายไป ปลายยอดอกสั่นระริกและมันกระหายอยากให้เขาครอบครองมันซ้ำอีกครั้ง ครูสมองความงามพิสุทธิ์กลางแสงสลัวด้วยสายตาวาววาม กลิ่นกายเธอยั่วน้ำลายของเขาให้แตกซ่านและเขาสามารถดื่มด่ำกับมันได้ทั้งคืนหากเธอจะสู้ไหว มือใหญ่ๆ ลูบไล้ตามแนวสีข้าง ปลายนิ้วเกลี่ยผิวเนียนๆ เล่นด้วยความพึงพอใจ เนินนางเบียดชิดกันแนบแน่น มีกลุ่มไหมดำสนิทปกคลุมจนทึบ สามเหลี่ยมมหัศจรรย์ที่ชวนให้เขาค้นหา ศีรษะได้รูปซุกลงไปยังเป้าหมายที่เขาปรารถนาตั้งแต่พบเจอหน้าเธอครั้งแรก

แพรวาผวากายเยือก เธอแบะหน้าขาออกกว้างอย่างที่ไม่รู้ตัวเองเลย ยามปลายลิ้นเปียกชื้นแตะต้องสัดส่วนสงวนของเธอ เหมือนมีประจุไฟฟ้าวิ่งพล่าน ตั้งแต่กึ่งกลางร่างกายแผ่กระจายไปจนทั่วทุกตารางนิ้ว ครูสยกยิ้มสมใจเขาฟังเสียงครางแผ่วๆ ของเธอด้วยความลำพอง กลิ่นสาปสาวสะอาดหอมยั่วน้ำลาย เขาจึงเกลือกกลั้วอยู่ที่แอ่งน้ำธรรมชาติด้วยความหฤหรรษ์ เขากระดกปลายลิ้นเร็วยิ่งกว่าจังหวะเข็มนาฬิกา และเอวบางส่ายไหวดั่งปีกผีเสื้อโบกบิน เสียงครางกระเส่าจากคนใต้ร่างและร่างกายของเธอขับน้ำหวานออกมาจนฉ่ำเยิ้ม เขากระดกปลายลิ้นดูดดื่มหยาดน้ำค้างหวานจนพอใจ ก่อนจะค่อยๆ สอดปลายนิ้วลงไปตามรอยแยกฉ่ำน้ำนั้น

“อ๊ะ!” เจ็บ ความรู้สึกตึงๆ ตรงกึ่งกลางร่างกาย ก่อนที่ความรู้สึกแปลกๆ จะตามมา มันเป็นความซ่านเสียวแปลกๆ ที่เธอเองก็บรรยายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูก รู้แต่ว่าเธอชอบ และยินดีที่จะรับรู้ ครูสขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ เพื่อให้คนตัวเล็กปรับตัว เนื้อนุ่มๆ โอบรัดอยู่รอบปลายนิ้วแข็งๆ และมันทำให้เขากระหายในตัวเธอเพิ่มมากขึ้น ชายหนุ่มหยัดลำตัวขึ้น เขาเบียดเรือนกายร้อนระอุกับผิวเนื้ออ่อนนุ่มนวลเนียน เขาครอบครองยอดอกตูมเต่งนั้นซ้ำอีกครั้ง โดยที่ยังฝากฝังนิ้วแข็งๆ ในแอ่งคูหาสวรรค์เหมือนเดิม เขาปรับจังหวะให้เร็วขึ้น เมื่อร่างกายของเธอพร้อมพลั่ก เนื่องจากน้ำค้างฉ่ำหวานไหลออกมาชโลมนิ้วของเขาจนเปียกโชก

แพรวาบิดตัวเป็นเกลียวคลื่น ความกระสันซ่านสาดใส่จนร่างกายแทบจะปริแตก เธออ้าปากครางเสียงแผ่วๆ เกร็งปลายนิ้วขยุ้มศีรษะทุยได้รูปที่กำลังคลุกเคล้าอกอวบๆ ของเธอ

“ได้โปรด! ช่วยแพรด้วย” เสียงเครือสะอื้นวอนขอเสียงแผ่วๆ เธอไม่รู้ว่ากำลังวิงวอนขออะไร รู้แต่ว่าร่างกายกระหายอยากได้บางสิ่งมาเติมเต็ม

“ได้สิจ้ะเบบี๋! ใจเย็นๆ ประตูสวรรค์กำลังเปิดรอเธออยู่ ฉันจะเป็นคนไปส่งเธอด้วยตัวเอง” ครูสปล่อยความหวานฉ่ำออกจากอุ้งปากด้วยความเสียดาย เขากระซิบบอกสาวน้อยแสนหวานเสียงแหบกระเส่า ก่อนจะฝังปลายจมูกลงไปตรงซอกคอและยกเรียวขาโอบกระชับรอบสะโพกสอบของตัวเอง

แก่นกายแข็งชันจรดจ่อแอ่งน้ำหวาน เขาถอนปลายนิ้วออกมาและเตรียมสอดใส่สิ่งที่ทรงพลังยิ่งกว่า เขาค่อยๆ กดสะโพกสอบส่งสัดส่วนอลังการลงไป และสิ่งที่เขาคิดว่าไม่ควรเจอเขากลับเจอในตัวของสาวน้อยที่กำลังนอนหลับตาปี๋ หายใจหอบระรัวด้านล่าง “กรี้ด!” ครูสรีบตะครุบริมฝีปากบางไว้แน่น เมื่อเขาฝากฝังตัวตนลงไปในร่างกายของเธอ ความแน่นหนึบที่ทำให้ขยับตัวได้อย่างลำบาก ยังไม่แปลกใจเท่าสิ่งที่เขากำลังผ่านพ้นมันไป...คือเยื้อพรหมจรรย์บางๆ

“อ่อยๆ อ่อยอะ อ่อยแอ” เสียงอู้อี้กับปฏิกิริยาต่อต้าน ครูสหัวหมุนเขาจะถอยหลังกลับก็ใช่ที่ เมื่อตัวเองก็กำลังแย่ ชายหนุ่มกดสะโพกสอบสุดแรงเกิด ฝ่าปราการอันน่าตื่นตะลึงและหยุดแช่ตัวเองนิ่งๆ ปล่อยให้เวลาเคลื่อนผ่านไปช้าๆและให้ร่างกายสาวปรับตัวจนคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอม

แพรวาอ้าปากงับอากาศหลังมือใหญ่ๆ ปล่อยเธอเป็นอิสระ ดวงตากลมโตเอ่อคลอด้วยน้ำตาร้อนๆ แห่งความเสียใจ เป็นเพราะตัณหาราคะที่เธออยากรู้ มันทำให้เธอสูญเสียสิ่งมีค่าในตัวเองให้กับคนแปลกหน้าที่บังเอิญมากับเกสร

ส่วนอ่อนนุ่มโอบรัดแก่นกายขนาดใหญ่ที่ฝากฝังอยู่ในตัวของเธอ ร่างกายปรับได้เองตามธรรมชาติและในขณะนี้มันคุ้นชินกับสิ่งแปลกปลอมในเวลานี้เธอกระหายอยากรู้ว่าหากมันเคลื่อนที่เหมือนที่เห็นพี่ชายและพี่สรสาดใส่กัน มันจะสร้างความหฤหรรษ์แบบไหนกันแน่...

สะโพกสอบเริ่มขยับเคลื่อนที่ และมันสร้างอารมณ์ปั่นป่วนให้กับเธอที่สุดจนร่างกายไม่สามารถอยู่เฉยๆ ได้มันขยับตามอีกฝ่ายและซ่านเสียวสุดจะทานทน

“อ๊ะ!ๆ” ทุกจังหวะสั่นสะเทือนจะมีเสียงครางเร่งเร้าอยู่ตลอด เรียวขาเพรียวยาวโอบรอบสะโพกหนา เธอเกร็งตัวแน่นแอ่นเรือนกายรองรับการจู่โจมสุดตัว ปลายนิ้วกลมกลึงจิกแผ่นหลังกว้าง และส่ายสะบัดใบหน้ากับหมอนนุ่ม ครางเสียงแผ่วๆ แข่งกับเสียงร่างกายที่ตอกอัดแรงๆ เสียงเตียงไม้เก่าๆ สั่นกราวเมื่อต้องรองรับน้ำหนักที่มากขึ้น ครูสครางเสียงแหบพร่า ประตูสวรรค์เปิดอ้า รอเวลาให้ทั้งสองคนกระโจนขึ้นไปเยี่ยมชม เขาเร่งขยับตัวถี่รัวขึ้น มวลความร้อนในอากาศไหลมารวมอยู่ที่จุดเดียวกึ่งกลางร่างกาย

“กึกๆ กักๆ” เสียงสะท้อนดังก้องห้องนอนแคบๆ แต่สองคนที่กำลังดื่มด่ำกับรสชาติแผดร้อนของไฟเสน่หาไม่ได้สนใจจะฟัง สองแรงแข็งขันช่วยกันออกแรงเพื่อที่จะได้ไปเที่ยวชมวิมานฉิมพลีพร้อมกันทั้งคู่

ครูสรวบเอวบางไว้มั่น เขาคู้เข่าปักหลักแน่นกับที่นอนเก่าๆ พรางกระชากเรือนกายอวบอุ่นเข้าหาตัวตนสุดแรง และมันทำให้แพรวาสั่นกระตุก เธออ้าปากงับลมหายใจแทบไม่ทัน มันจุกเสียดและเสียวซ่าน ผิวกายสั่นยะเยือก

“เธอชื่ออะไรแม่เด็กน้อยแสนหวาน” เสียงแหบห้าวเอ่ยถามเบาๆ แต่จังหวะรักที่เขามอบให้กับหนักหน่วงและเธอก็ชื่นชอบมันยิ่งนัก

“อะๆ แพร แพรชื่อแพรวา” เสียงกระท่อนกระแท่นเอ่ยตอบ เธอหลับตาปี๋เพราะชายหนุ่มด้านบนลำตัวส่ายสะโพกเป็นวงกลม พร้อมทั้งถอนตัวออกไปอย่างแช่มช้า แต่กลับกระแทกแก่นกายลงมาอีกครั้งแบบหนักหน่วง

“แพรวา เธอแน่นมากเลยที่รัก” เสียงแหบๆ เอ่ยชมมันทำให้เธอรู้สึกภูมิใจ

ครูสรวบรวมกำลังที่เหลือ เขาขยับตัวเร็วรี่ เหงื่อเม็ดเล็กๆ ไหลเต็มแผ่นหลังกว้าง ประหนึ่งเหมือนกับว่าเขาพึ่งจะอาบน้ำเสร็จมาหมาดๆ จนลำตักเปียกปอน รสพิศวาสแผดเผาจนแพรวาแทบจะมอดไหม้ เธอหูอื้อตาลายและอยากจะไปถึงเส้นชัยโดยไว เอวอ่อนส่ายไหวยกรับจังหวะร้อนแรง ครางเสียงแผ่วๆ เกร็งลำตัวแน่น กรีดเสียงร้องอู้อี้กับไหล่หนาๆ เมื่อจุดหมายปลายทางที่ปรารถนาเธอสามารถไปถึงได้สำเร็จ ครูสเร่งความเร็วของตัวเอง เขาพยายามจะตามคนใต้ร่างให้ทัน เมื่อเธอโอบรัดแก่นกายของเขาพร้อมทั้งดูดตอดถี่ๆ เขาถอดถอนแก่นกายออกมาก่อนจะกระแทกสวนใส่เต็มแรง คายพิษร้ายแรงสาดใส่คนตัวเล็กทุกหยาดหยด

หลังพายุพิศวาสสงบลง ชายหนุ่มมองหัวไหล่กลมกลึงที่สั่นไหว ด้วยความไม่เข้าใจ เธอสะบัดตัวออกไปจากอ้อมกอดแทบจะทันที ที่สติสัมปชัญญะกลับมาเต็มร้อย เรือนกายเปลือยเปล่าคู้เข่าขึ้นสองมือกอดลำตัวแน่น มองเหมือนเด็กทารกยามที่อยู่ในครรภ์ของมารดา เขารู้สึกอิ่มเอิบและซาบซ่านยามได้รับรสรักหวานหอมจากเรือนกายสะอาดบริสุทธิ์ของเธอ

“เธอเป็นอะไรแพรวา ฉันทำให้เธอเจ็บตัวรึ?!!” ริมฝีปากหนาหยักเอ่ยถาม และเขาหยุดรอคำตอบ

หัวไหล่สั่นๆ กับร่างกายที่สั่นระริกเป็นคำตอบที่เขาไม่เข้าใจซักนิด มันเกิดอะไรขึ้น!!

แพรวาอยากจะหันไปทำร้ายคนด้านหลังที่ยังคงนอนนิ่งแนบแผ่นหลังของเธอ ริมฝีปากอิ่มบวมช้ำเพราะฤทธิ์จูบร้อนๆ ของเขา เธอเม้มแน่นกลั้นเสียงสะอื้นของความเสียใจที่หลงตกลงไปในหลุมของดำกฤษณา รสชาติหวามซ่านทรวง แต่มันก็คือความสูญเสียยิ่งใหญ่ที่เธอไม่สามารถเรียกคืนได้ ความสาวที่รักษาไว้ขาดกระจุยกระจายหลังเขาเข้ามาในห้องนอนของเธอ

“คุณ...กลับออกไปเถอะ!! เดี๋ยวพี่สรตื่นขึ้นมาไม่เจอคุณจะเป็นเรื่อง” เธอกัดฟันเอ่ยไล่เขา แค้นแทบกระอักออกมาเป็นลิ่มเลือด แต่ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อีก จึงต้องป้องกันการโดนด่าทอจากพี่สะใภ้ปากจัด หากเธอตื่นขึ้นมาไม่เห็นคู่นอน เธออาจจะโดนด่าฟรีๆ

“ครูส ฉันชื่อครูส”