กลัว!! แพรวารู้สึกกลัวจนจับขั้วหัวใจ พลังอำนาจบางอย่างแผ่ออกมาจากเรือนกายคนข้างตัว และมันพุ่งเข้ากระทบหัวใจดวงเล็กๆ จนสั่นไหว เธอรีบเอ่ยบอกเสียงสั่นพร่า ดวงตากลมโตปิดแน่น เมื่อรู้สึกว่าตัวรถยนต์เบาหวิวมันพุ่งไปข้างหน้าดังลูกศรของธนูที่ถูกปล่อย “พี่สะใภ้ พี่สรเป็นเมียพี่ชายแพร”
“ห่ะ!! ตายโหง” ครูสอุทานเสียงลั่น ผู้หญิงคนนั้นน่ารังเกียจ จนเขาขยะแขยงเธอ ถึงเข้าจะเป็นหนุ่มนักรัก แต่ในชีวิตเขาก็ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับคนมีสามีมาก่อน ครั้งนี้จึงเป็นครั้งแรก เนื่องจากความไม่รู้จริงๆ
“ฉันขอโทษพี่ชายของเธอด้วยก็แล้วกัน ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าเกสรมีสามีแล้ว” ชายหนุ่มผ่อนความเร็วให้ลดลง เขาถอนลมหายใจหนักๆ ใบหน้าคมคายหม่นหมอง “เธอกำลังจะไปไหน มานั่งทำอะไรที่ริมแม่น้ำ” เขาปรับอารมณ์ให้เย็นลง เอ่ยถามเด็กสาวด้วยน้ำเสียงที่ดีขึ้นกว่าเดิมเยอะแยะ มันไม่มีการข่มขู่แต่มันแฝงมาด้วยความห่วงใย
“กะ...กำลังจะกลับบ้าน”
“
