Alya Maia “AMARIE” Rientes
Kasalukuyan kong pinapatuyo ang aking buhok ng mag ring ang aking cellphone. Dahil sa pagmamadaling sagutin iyon ay muntik pa akong matisod. ‘Hindi ko kasi napansin ang paa ni Yna na nakaunat sa dulo ng kama.’
Sumilay ang ngiti sa aking labi ng mabasa ang caller. Pinindot ko kaagad ang answer key at walang patumpik-tumpik na nagsalita.
“Good morning,” bati ko. ‘Nauuna ng labing-walong oras ang Pilipinas sa Honolulu. Alas onse na ng Huwebes dito sa aking lokasyon, samantalang alas singko naman ng Biyernes ang oras sa Pilipinas.’
Nagkukusot pa ng mata si Kael habang nakahiga sa kaniyang kama.
“Morning, baby!” sagot niya. Kagigising lang niya kaya ang kaniyang boses ay medyo garalgal. “How are you? Did you eat your breakfast?”
“Yep!” sagot ko. Tumabi ako kay Y
