ฉันดื่มแก้วเหล้าที่อยู่ในมือจนหมดแล้วลุกเดินออกมาจากตรงนั้นด้วยความหงุดหงิด ตอนแรกป้าฝ้ายจะเดินมาเป็นเพื่อนฉันเลยบอกให้อยู่ที่โต๊ะนั่นแหละ
“มาคนเดียวหรอครับ”อยู่ๆก็มีหนุ่มหน้าตาดีเดินเข้ามาหาฉันพร้อมกับแก้วเหล้าน้ำสีฟ้าในมือ
“มากับเพื่อนคะ”ฉันหันไปตอบตามมารยาทก่อนจะหันมาโฟกัสที่แก้วเหล้า ในเมื่ออยู่กับเพื่อนแล้วมันกินไม่ได้ฉันเลยหนีออกมานั่งที่บาร์
“จะรังเกียจไหมครับถ้าผมจะขอนั่งด้วย”นายคนนั้นไม่ได้รอฟังคำตอบจากฉันเพราะเขาขึ้นนั่งที่โต๊ะข้างๆฉันทันที แล้วจะถามทำไมว่ะ
“เชิญคะ”ฉันตอบแบบไม่ใส่ใจ เพราะอยากเก็บบรรยากาศตรงหน้ามากกว่า
@อีกด้านหนึ่งของผับ
-แทนคุณ ทอร์ค-
เห้อ!!น่าเบื่อ แค่คิดถึงงานของวันพรุ่งนี้ก็ทำให้ผมถอนหายใจออกมานับครั้งไม่ถ้วน อาจารย์หมอคือสิ่งที่ผมไม่อยากเป็นเลยจริงๆมันวุ่นวายมากๆ ผมชอบแบบที่ผมเป็นอยู่มากกว่า
“ไอ้แทน ตั้งแต่มึงมากูเห็นมึงนั่งถอนหายใจมารอบที่ร้อยแล้วมั้งเนี่ย”ผมหยิบเหล้าขึ้นจิบแล้วหันไปมองหน้าไอ้เคคนที่พูดกับผมเมื่อกี้
“เบื่อว่ะ!!พรุ่งนี้กูต้องไปเป็นอาจารย์สอนแพทย์ฝึกหัดวันแรก”
“มึงจะเบื่อทำไมว่ะ นักศึกษาแพทย์มีแต่ขาวๆสวยๆเจริญหูเจริญตาจะตาย”ไอ้เคพูดก่อนจะหันไปนัวเนียกับสาวข้างกาย ผมต้องมานั่งดูหนังสดแบบนี้ทุกครั้งที่มาที่นี่ น่าเบื่อโว้ย!!!
ผมลุกจากที่นั่งแล้วเดินมาตรงระเบียงที่สามารถมองลงไปเห็นทุกซอกทุกมุมของผับ แต่สายตาก็ดันไปเห็นผู้หญิงคนนึงถ้าผมจำไม่ผิดเธอคือนักศึกษาแพทย์คนนั้นที่เข้าคราสแรกก็สายซ่ะและ ท่าทางจะแสบน่าดู
-พลอยนารา ทอร์ค-
ฉันนั่งมองบรรยากาศรอบๆจนลืมคนที่นั่งข้างๆไปซ่ะสนิท
“น้องๆเอาแบบนี้อีกแก้วนึง”ฉันหันไปสั่งบาร์เทนเดอร์
“คุณดื่มไปเยอะแล้วนะครับ จะกลับไหวหรอ”ไอ้หน้าหล่อที่นั่งเงียบอยู่นานหันมาชวนคุย
“คะ”ฉันหันกลับไปตอบอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์
“ผมว่าคุณหน้าคุ้นนะครับเนี่ย”
“หรอคะ”
“คุณใช่ คุณพลอยนารา คนที่ลงปกนิตยาสาร FFG 2เล่มติดใช่ไหมครับ”นั่งข้างๆฉันมาเป็นชั่วโมงพึ่งจะมาจำได้ ฉันควรออกไปจากตรงนี้ไหมเนี่ย
“......”ฉันไม่ได้ตอบอะไรเพราะค็อกเทลที่ฉันสั่งมาพอดี
“จะเป็นอะไรไหมครับถ้าผมจะขอเลี้ยงค็อกเทลคุณซักแก้ว”
“ไม่เป็นไรดีกว่าคะ ฉันดื่มแก้วนี้หมดก็กะว่าจะกลับแล้ว”ฉันยกแก้วค็อกเทลขึ้นดื่มรวดเดียวหมดแก้วแล้วทำท่าจะลุกขึ้น
“เดี๋ยวสิครับคุณพลอย”ไอ้ตี๋รีบปรี่เข้าหาก่อนจะกอดเอวฉันไว้
“ปล่อยนะคะ”ฉันพยายามสะบัดตัวออกแต่แล้วก็เหมือนมีอะไรเย็นมาป้ายที่คอ
“ถ้าคุณพลอยจะกลับจริงๆให้ผมไปส่งนะครับ”ไอ้ตี๋โอบเอวฉันเอาไว้หลวมๆก่อนจะเดินฝ่าฝูงชนออกมาด้านนนอกผับ ฉันรู้ตัวทุกอย่างแต่มันบังคับตัวเองไม่ได้
-แทนคุณ ทอร์ค-
ผมยกมือถือขึ้นมาถ่ายวีดีโอรอบๆผับ แต่สายตาดันไปให้ความสนใจกับหนุ่มสาวคู่นั้น พลอยนาราเธอนั่งดื่มอยู่กับไอ้หน้าตี๋คนนึงผมเห็นการกระทำของมันทุกอย่าง เป็นถึงนักศึกษาแพทย์ปีหน้าก็จะได้เป็นหมอเต็มตัวกับอีแค่เรื่องแค่นี้ไม่รู้จักระวังตัวมันน่านัก ผมมองจนกระทั่งมันพาพลอยนาราพ้นประตูผับออกไป ก็ชั่งใจอยู่ว่าจะไปช่วยดีไหมเพราะผมมันเป็นพวกไม่ชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้านซ่ะด้วย
“พลอยนารา”ผมวิ่งไปคว้าแขนพลอยนาราเอาไว้
“เห้ย!!ปล่อยมือแฟนกูเดี๋ยวนี้นะเว้ย”ไอ้ตี๋กระชากแขนพลอยนารากลับไปแล้วพาเธอไปยืนอยู่ข้างหลัง
“แฟนหรอ!! เอายังไงดีละฉันควรจะส่งคลิปนี้ให้ตำรวจดีไหมนะ”ผมเปิดคลิปที่ผมถ่ายไว้ให้ไอ้หน้าตี๋ดูเห็นการกระทำของมันชัดเจนทุกอย่าง
“กูไม่ได้ทำอะไร อีนี่มันออกมากับกูเอง”ไอ้ตี้ผลักพลอยนารามาให้ผมก่อนจะวิ่งหนี้ไป
“พลอย พลอยนารา”ผมตบไปที่แก้มเธอเบาๆเพื่อเรียกสติ แล้วลองจับชีพจรดูทุกอย่างปกติคงจะโดนยาไปไม่มากเท่าไหร่ แต่เหม่อขนาดนี้จะจำทางกลับบ้านตัวเองได้ไหมเนี่ย ผมมองเธออย่างประเมินอาการก่อนจะตัดสินใจบางอย่างได้
@คอนโด T (คอนโดหมอแทน)
“เดินดีๆทางนี้”ผมหันไปล็อครถก่อนจะรีบเข้ามาประคองพลอยนารา เพราะหลังจากพาขึ้นรถมาเหมือนอาการจะดีขึ้นเริ่มพูดบ้างแต่พูดเหมือนคนเมาอาจจะเป็นเพราะยาที่โดนกับแอลกอฮอร์ที่ดื่มเข้าไป
“หมอแทน”เมื่อเข้าในลิฟท์พลอยนาราก็เหมือนคนนึกอะไรได้ก่อนจะเดินเข้ามาผมเลยยิ้มกว้าง
“ดีขึ้นไหม”ผมถามแต่พลอยนาราก็เอาแต่ยิ้มก่อนจะจับหน้าผมหันซ้ายขวาก่อนจะดึงชุดเกาะอกลงไปอยู่ที่เอว ด้วยความตกใจผมเลยรีบดึงเธอเข้ามากอด เพราะในลิฟท์มันมีกล้อง ยัยบ้าเอ้ย
ติ๊ง !!! (เสียงลิฟท์) ผมดึงเกาะอกเธอขึ้นมาไว้ที่เดิมแล้วรีบพาเธอกลับมาที่ห้อง
“พลอยนาราๆตั้งสติก่อนนะ”ผมพาเธอมานั่งที่โซฟาแล้วเขย่าตัวเธอเพื่อเรียกสติ
“อาจารย์ขาาาา”พลอยนาราลากเสียงยากแล้วกระโดดขึ้นมานั่งทับตัวผมไว้ ด้วยความที่เธอใส่เดรสสั้นพอมานั่งท่านี้มันเลยร่นขึ้นมาอยู่ที่เอว แล้วเธอก็ขยับยุกยิกไปมา จนไอ้ที่มันไม่ควรจะตื่นก็ตื่นขึ้นมา