ตอนที่ 1

1027 Words

“สวิงกิ้ง” ห้วงกามอันแสนมืดดำ เมื่อชีวิตของผู้หญิงห่างผัวคนหนึ่งต้องพลิกผัน โดนเพื่อนๆ ชั่วร้ายของสามีใช้อุบายลวง หลอกมาเล่นเสียว ทำให้ ‘อรพิม’ ต้องพลัดหลงเข้ามาติดบ่วงกาม ได้ลิ้มลองประสบการณ์ทางเพศอันแสนมืดดำ แบบ 7P จนถลำลึก… ยากจะถอนตัว นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ ………. นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง *เราเตือนท่านแล้ว* สวิง พุทธศักราช 2561 ที่ร้านข้าวต้มเล็กๆ แห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ริมตลาดสดย่านมีนบุรี ใกล้กับบริษัทวิศวกรรมโยธาที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จัก “กูบอกตรงๆ… ว่ายังสองจิตสองใจว่ะ ไม่รู้ว่าจะสละสิทธิ์ดีไหม” ‘เชษฐ์’ ชายหนุ่มผิวขาวตัวเล็ก หน้าตาพอใช้ได้ กล่าวกับเพื่อนชายอีกสามคนที่กำลังนั่งดื่มเบียร์และคุยกันไปพลางหลังจากเลิกโอทีแล้วออกมากินข้าวต้มรอบดึก ที่ต้องบอกว่าสองจิตสองใจ ก็เพราะว่าเชษฐ์กำลังตกอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องตัดสินใจอย่างหนัก ว่าจะเลือกไปทำงานที่ประเทศญี่ปุ่น หรือจะสละสิทธิ์ที่ได้รับเลือกตามโครงการโปรโมทพนักงานดีเด่นของบริษัท ให้ไปรับตำแหน่งหัวหน้างานที่ประเทศญี่ปุ่น เชษฐ์เป็นคนเก่ง มีความสามารถโดดเด่นรอบด้านจนเข้าตาหัวหน้างาน ได้เลื่อนขั้นขึ้นเป็นหัวหน้าแผนกแซงหน้าเพื่อนคนอื่นๆ แต่ว่าเชษฐ์จะต้องไปทำงานที่ประเทศญี่ปุ่น “สละสิทธิ์ก็โง่สิวะไอ้เชษฐ์… ไม่ใช่ทุกคนจะโชคดีได้เลื่อนตำแหน่งเหมือนมึงนะโว้ย” ‘อาร์ต’ กล่าวให้เชษฐ์ได้คิด “จริงด้วย… มึงจะสละสิทธิ์ทำเหี้ยอะไรวะ ใครๆ ก็อยากไปทำงานที่ญี่ปุ่นกันทั้งนั้น” ‘จอห์น’ รีบเสริม เมื่อเห็นท่าทางลังเลของเชษฐ์ “อย่าสละสิทธิ์นะโว้ย” ‘แดนน์’ ช่วยเชียร์อีกแรง ก่อนที่จอห์นจะกล่าวอีกประโยคตามมา “กูถามจริงๆ… มึงห่วงอะไรวะไอ้เชษฐ์” “กูห่วงเมียว่ะ… ” เชษฐ์ตอบเสียงเศร้า ก็จะไม่ให้ห่วงได้ยังไง เพราะว่าเชษฐ์กับ ‘อรพิม’ เพิ่งแต่งงานกันได้ไม่ถึงครึ่งปี และอรพิมก็สวยเซ็กซี่สมกับที่เชษฐ์ต้องห่วงต้องหวงเป็นธรรมดา ด้วยหล่อนเป็นคนมีหน้าตาสะสวยสะดุดตาชาย ใครได้เห็นเป็นต้องมองจนเหลียวหลัง อรพิมมีรูปเป็นทรัพย์ รูปร่างของหล่อนสุดเซ็กซี่อะร้าอร่าม ทรวดทรงงามเข้าขั้นนางแบบ สมกับที่เคยเป็นอดีตพริตตี้งานมอเตอร์โชว์ให้กับรถยนต์ยุโรปแบรนด์ดัง ทำเอาเพื่อนๆ ต่างพากันอิจฉาเชษฐ์ที่ได้เมียสวยเกินหน้าเกินตาเพื่อนคนอื่นๆ ทั้งที่ตอนแรกที่เจออรพิมในงานมอเตอร์โชว์ เพื่อนๆ ทุกคนต่างก็รุมจีบ ทว่าสุดท้ายอรพิมก็เลือกเชษฐ์ ตัดสินใจแต่งงานทั้งที่เพิ่งคบกันได้ไม่นาน ทำให้เพื่อนๆ ของเชษฐ์มองอรพิมอย่างนึกเสียดาย จำต้องถอยออกมามองหล่อนห่างๆ ในฐานะ ‘เมียของเพื่อน’ “มึงไม่ต้องห่วงนะโว้ย… เดี๋ยวกูสามคนสัญญาว่าจะช่วยดูแลน้องอรเป็นอย่างดีในระหว่างที่มึงไม่อยู่… พวกกูอยากให้มึงเลือกความก้าวหน้า และกูก็เชื่อว่าน้องอรก็คงอยากให้มึงไปทำงานที่ญี่ปุ่นใช่ไหมวะ” จอห์นกล่าว ปกติจะเรียกชื่อภรรยาของเชษฐ์ว่า ‘อร’ สั้นๆ จนติดปาก “ใช่… อรก็เชียร์ให้กูไปทำงานญี่ปุ่น… ไม่อยากให้กูสละสิทธิ์” เชษฐ์กล่าว การไปต่างประเทศในครั้งนี้เป็นโปรเจคสั้นๆ แค่หกเดือนเท่านั้น “ดี… มึงไม่ต้องห่วงนะโว้ย คอนโดที่มึงอยู่ก็ปลอดภัยดี ไม่มีปัญหาเรื่องโจรขโมย แล้วพวกกูสัญญาว่าจะแวะเวียนมาดูน้องอรบ่อยๆ” อาร์ตกล่าวให้เพื่อนสบายใจ “โอเค… งั้นกูจะไม่สละสิทธิ์ กูจะไปทำงานที่ญี่ปุ่น… กูฝากเมียด้วยนะโว้ย” ได้เห็นน้ำใจของเพื่อนๆ ที่อาสาว่าจะแวะเวียนมาดูอรพิม สีหน้าเคร่งเครียดของเชษฐ์ดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด กล่าวพลางยกแก้วสุราชนไปรอบๆ วง เชษฐ์หารู้ไม่ว่าการฝากเมียสาวที่แสนสวยและเซ็กซี่ไว้กับเพื่อนๆ สายหื่นในครั้งนี้ แทบไม่ต่างอะไรกับการ ‘ฝากเนื้อไว้กับเสือ’ อีกหนึ่งเดือนต่อมา “อร... คืนนี้พวกเราจะเลี้ยงวันเกิดไอ้อาร์ต อรว่างหรือเปล่า... อยากให้ไปด้วยกันนะ” จอห์นกรอกเสียงมายังปลายสาย ชักชวนอรพิมมางานวันเกิดของอาร์ต ตามแผนการชั่วร้ายที่วางเอาไว้ หลังจากเชษฐ์ซึ่งเป็นสามีของหล่อนไม่อยู่ เพื่อนๆ สายหื่นก็พยายามหาโอกาส เพิ่งได้จังหวะเหมาะก็คืนนี้ “กลางคืนอรไม่สะดวกค่ะ… ทำไมไม่จัดกลางวันคะ” อรพิมพยายามบ่ายเบี่ยง ด้วยกลัวว่าจะไม่งาม ไม่เหมาะสม ที่จะต้องออกไปกับเพื่อนๆ ของผัวในตอนกลางคืน “โธ่… คนกันเองทั้งนั้น พวกพี่รับรองความปลอดภัย… เดี๋ยวเลิกงานแล้วพวกพี่จะมาส่งจนถึงห้อง” จอห์นไม่หยุดตื๊อ ไม่อยากให้เสียแผน “งั้นได้จ้ะ... ” อรพิมจำต้องตอบรับในที่สุด ปกติเพื่อนๆ กลุ่มนี้ของสามีก็มักจะโทรมาชวนไปเที่ยวกลางคืนด้วยกัน แต่ที่ผ่านๆ มาหล่อนก็ปฏิเสธมาโดยตลอด กระทั่งวันนี้… วันที่รู้สึกเหงาลึกในอารมณ์ และเห็นว่าเป็นคืนวันศุกร์ พรุ่งนี้ไม่ต้องทำงาน เลยตอบตกในที่สุด “เดี๋ยวพี่ขับรถไปรับนะ” จอห์นรีบกล่าว น้ำเสียงตื่นเต้นอย่างเห็นได้ชัด เมื่อรู้ว่าอรพิมไม่ปฏิเสธเหมือนหลายๆ ครั้งที่พยายามโทรมาชวนเที่ยว “ค่ะ… อรรอที่คอนโดนะ” เสียงใสตอบกลับมา “ได้ครับ… แต่งตัวรอได้เลยครับ เดี๋ยวเจอกันนะ” “ค่ะ… ” อรพิมตอบ จอห์นกดวางสายด้วยความดีใจ รีบโทรไปแจ้งข่าวดีกับเพื่อนๆ อีกสองคน ในเวลาต่อมา

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more