Isang linggo na ang lumipas nang mailibing si lolo. Walang masyadong nakakaalam sa pagkamatay nito, ni walang bumisita kundi ang mga investors lang ng kompaniya na sinadyang pinatawag ni tito para malaman ng lahat na wala nang hahawak sa kompaniya kundi siya lamang na nag-iisang anak.
Dahil sa ginawa nito ay mas nadagdagan lamang ang galit ko para rito. Kung titingnan ay para bang hindi talaga ito tinatablan ng karma o konsensya.
Ni hindi nga nito inisip na baka gusto pa namin magluksa ni ate, sapagkat basta na lamang minadali ang libing ni lolo na para bang isang basura na kailangan nang kalimutan.
At siguro nga'y kating-kati na itong mahawakan ang pera at kompaniya na hindi naman ito ang nagpakahirap magpalago. Pagkatapos kasi ng libing hindi man lang nagtagal ay inanunsyo agad sa lah
