Chapter 8

2402 Words
Zey POV Napatingin ako sa hawak kong cellphone 'di ko alam kung tatawag ba ako sa lalaki o hindi na lamang ako tutuloy, kanina pa kasi ako nandito sa labas habang kaharap at nakikipagsukatan ng tingin sa pinto nitong halatang pagmamay-ari ng mayaman. At ni  hindi ko magawang kumatok o mag doorbell dahil sa kaba na nararamdaman ko, saka hindi ko rin alam kung ano ba ang dapat kong gawin o hindi ko alam kung paano ko haharapin ang lalaking 'yun,  at tambak-tambak ang mga dahilan ko na hindi ko alam kung paano magiging maayos ang pagkikita naming ito. Pero naisip ko na lamang na hindi ko pwede mabigo ang taong umaasang maging maayos ang painting na iyon lalo na't nagamit ko na ang pera, pero kahit kanina ko pa kinukumbinsi ang sarili ko sa kaisipan na iyon pero ay wala pa ring pagbabago still wala pa ring lakas ang aking mga kamay.  Oo sabihin na natin na pwede naman ako umatras pero nahihiya ako, dahil malaki na ang naitulong nito at dagdag pa ang respeto na pinakita sakin ni Mr.  Reed, na 'di ko magawang maibigay sa ibang tao kaya nga tinuturing ko na bilang isang  napakalaking bagay iyon na dapat kong mabayaran o masuklian kahit sa simpleng paraan man lang 'Kung sana lang hindi ganito kalupit ang tadhana,  kung sana naging malakas lang ako edi sana hindi magiging mahirap ang bawat bagay bagay,  kung 'di lang sana ako nagkamali pero masyado na akong naging tanga noon kaya di ko na dapat maulit 'yun.  Ayoko na, maulit pa ang sakit na naramdaman ko.' I can't play a game again na magiging dahilan ng madaming gulo, tama na 'to,  this would be the last time. Kapag natapos ko lang ang mga dapat kong gawin ay aalis na ako sa lugar na ito,  lalayo ako, I won't  let the fate to control my life,  tama na ang minsan. "Hindi ka pa ba tapos makipagtitigan sa pinto? Do you expect that my door will melt and let you in?" Napasinghap ako,  saka muntik ko na mabitawan ang cellphone na hawak ko habang gulat na gulat kong tinitigan ang maliit na screen kung saan kita ko ng malinaw ang walang emosyon na mukha nito,  he even stared at me with coldness na mukhang mas malala ang bawat tingin na pinupukol nito sa'kin ngayon kaysa noon kaya napalunok ako.  Feeling ko may mali rito, pakiramdam ko may alam ito,  paano kasi nakatingin ito sa'kin na puno ng pag-aakusa na para bang may alam ito na 'di nito dapat malaman. "So ano na? Tatanga-tanga ka na lang ba riyan?" Umiling ako at umismid lang ito saka ko nakita ang pagbukas ng pinto na nasa harap ko, tsk mga mayaman nga naman tamad, kahit pagbukas ng pinto ay de remote na.  Napabuga ako ng hangin 'Kaya mo to Zey' Napapikit ako sandali at nang magmulat ay kumilos na ako upang pumasok sa loob ng penthouse, At gaya ng iniisip ko ay lahat ng makikita sa loob ng penthouse ay mamahalin, at napakalinis kaya tila pakiramdam ko ako lamang 'yung madumi at madungis. "Akala ko 'di kana pupunta, tatawagan ko na sana si Mr. Reed to tell him na ang pinagkakatiwalaan nitong taong ay umtras lang sa usapan at tinakbo ang pera." Kumunot ang noo ko at tiningnan ko ito ng masama, pero sa huli ay 'di rin iyon nagtagal dahil naisip kong tama naman ito e'. Hindi ako mapagkakatiwalaan,  "I'm sorry." Simpleng sambit ko na kinagulat nito di ata nito iyon inaasahan pero agad din naman iyon napawi  at napalitan ng pag-aakusa,  na tila ba 'di nito matatanggap ang sorry ko,  pero ano pa ba ang ineexpect ko?  He wanted me to feel the pain at minsan nakakapagod na din na makipag talo e'.  Masyadong napapagod na ang isip ko  para pakinggan pa siya.  "Ganiyan naman 'di ba lagi? You will ask forgiveness but you don't mean it. You just uttered those words para palayain ang sarili mo mula sa konsensyang bumabagabag sa'yo, pero paano naman ang nakakarinig sa'yo? I am not convince and will never---" "Kung hindi mo matanggap ay wala na akong pakealam, nagpunta ako rito para sa trabaho ko, at wala na akong oras na makipagtalo." Natahimik ito sandali at nag-igting ang panga nito and I am sure that his patience is wearing off. Tsk, hindi naman lahat ng nagsosorry ay 'di sincered, iniisip mo lang na hindi dahil sa 'di mo pa rin matanggap, at nagagalit ka pa 'din, kaya minsan mas unang nakakalaya ang nagsosorry kaysa sa taong tumatanggap ng sorry,  kasi imbes makalimot ay mas nilulunod pa nito ang sarili sa nakatagong galit sa loob nito, And yes, forgiving is easy pero mahirap makalimot, 'yun nga lang ikaw ang may rason kaya 'di ka makalimot, dahil kahit nagawa ng ayusin ang lahat ay still kapag may panibagong pagkakamali uli na magagawa ang taong yun ay ibabalik mo na naman ang kasalanan na nagawa nito noon. Why don't you just say the truth?  Na mahirap nang magtiwala, 'yun naman talaga ang rason e'. "You're right, money is very important." Tiim bagang sambit nito bago ito tumalikod. "Follow me let's end this now." Napakagat ako sa aking pang-ibabang labi, dahil sa kakaibang emosyon na sumakop sa puso ko, why does my heart aches? Why do I feel so sad and in pain? Bakit tila gusto kong itama ang lahat ng maling iniisip nito? Bakit gusto kong magpaliwanag?  I watch his back, as he walk first guiding me towards the location. Pero habang naglalakad ito, I saw how his muscles flex and I sigh alam na alam ko ang mga galaw na 'yon, na nagpapatunay na may kinikimkim itong galit na parang gusto nitong isatinig ngunit nanatili itong tahimik, paano kasi nakakuyom lamamg ang mga kamay nito at paminsan-minsan ay bumubuka iyon. Pero 'di na ako magtataka sa dahilan dahil bukod sa mga nalaman nito kamakailangan ay 'di na ako magtataka kung bakit. Sino ba naman ang hindi magagalit kung nakita mo ang babaeng dati mong sinasamba ay may anak na at isa pang binabayarang babae upang maipinta ng hubad.  Mapait akong napangiti, dahil sa totoo lang napakaraming pagkakataon ko na naisip na isatinig ang aking nararamdaman pero parati akong sinasampal mg katotohan na napakahuli na ng lahat, I just know na ang mga gagawin ko ay mali, ngunit alam ko minsan nakakagawa tayo ng mali lalo na kung alam natin na yun ang makakabuti para sa taong mahalaga sa'tin. I just know that it is better na ako ang masaktan at ako ang kamuhian kasi deserve ko 'yun, selfish man 'tong gagawin ko ay wala na akong magagawa, I need to do this,  dahil sinimulan ko na kaya lubos-lubosin ko na. I look at how this man change not only his attitude ngunit ang kabuon nitong anyo, he became more dangerously attractive lalo pa ngayon na he is only wearing his v-neck shirt and ripped  jeans, napalunok ako, kahit anong tanggi ko alam kong naaapektuhan ako sa ayos nito kaya bago ko pa maisip ang kung ano ay iniwas ko na lamang ang aking tingin at mas pinagtuonan ko na lamang ng pansin ang sahig, Ngunit mali ata ang ginawa ko dahil naramdaman ko na lamang ang pagtama ng aking noo sa isang matigas na bagay at nang I-angat ko ang aking mukha ko ay sumalubong sa'kin ang malamig nitong mukha, s**t! Kung pwede nga lang sapakin ang sarili ko ay gagawin ko. Langya! Ano ba itong napasok ko? Tumama pala ang aking noo sa may dibdib nito, ni hindi ko man lang napansin na huminto na ito sa paglalakad at napaharap na sa'kin. "Tsk tanga," Mahinang pahayag nito pero sinadya naman nitong iparinig sakin kaya putek ang gago nito, umiling na lamang ako at napatingin sa pinto na nasa harapan namin, habang ito naman ay binuksan ang pinto. At saka lang bumunggad sa'kin ang malinis na lugar na parang isang mini studio, at pinaliligiran ng salamin ang bawat pader at tanging isang bintana lamang ang meron. The room is so peaceful at ang bawat bagay na nasa loob ay may koneksyon sa art. Napuno rin ng mga iba't ibang painting ang bawat sulok, at namamangha ako sa mga nakikita ko,  Alam ko na lahat ng nakikita ko ay gawa nito mismo, at ang masasabi ko lang ay ang galing nito. Nakita ko rin ang isang kama na halatang inayos at may mga disenyong masasabi mong prinsesa ang hihiga roon. Dagdag pa na may mga pulang kumot na nakalapag roon at tila bang sinadya talaga ang desenyo para sa isang bagay, because the design looks so erotic. Lalo na't ang kumot ay gawa sa silk and the bed post is designed with red silk, gaya nga ng sabi ko ay para talagang kama iyon ng mga taong may mataas na katungkulan, kama ng isang reyna,  kung saan sa kamang iyon isinasakatuparan ang lahat ng pantasya, kaya tila nanuyo ang aking lalamunan, lalo na't tila may nanunudyong mga imahe sa aking isip. Kaya para iiwas ang aking sa sarili sa maari ko pang isipin ay mas nilibot ko pa ang aking tingin at doon ko napansin na sa harap ng kama ay may isang canvas na blangko at kita ko rin ang isang maliit na mesa na puno ng iba't ibang kulay, at katabi ng mesa ay isang silya.  "Now strip." Napasinghap ako nang maramdaman ko ang mainit nitong hininga sa may bandang leeg ko making me shiver. Bakit pakiramdam ko ay nilalandi ako nito?  Tsk ano ba itong iniisip ko? Bakit naman ako lalandiin nito e' para rito ay wala na akong kwentang babae, he might think that there are more woman who can satisfy him and can make him happy and contented. "Dalian mo Miss Cab konting oras lang tayo meron at hindi maganda ang pinaghihintay mo ang isang pintor." I sighed at napatingin ako sa suot ko handa ba talaga akong maghubad sa harap ng lalaking 'to? Alam ko naman na nakakita na ito ng madaming magagandang katawan at baka nga isa lang basura para rito ang katawan ko.  Isa pa dahil sa mga iniisip nito tungkol sa'kin ay tiyak wala na itong pakealam sa akin kahit pa sumayaw ako ng hubad sa harap nito, baka nga pagtawanan pa ako nito. 'Isipin mo na lang Zey na walang tao,  na walang nakatingin sa'yo' Kinapalan ko na lamang ang aking mukha dahil dapat huwag na akong mahiya, kasi nakita na naman nito ang katawan ko and hindi na mahalaga para rito ang katawan ko. I bite my inside cheeks feeling frustrated and vunerable, tila may sumisilip ding mga imahe na kanina ko pa nilalabanan. "What now Miss Cab? Are you Afraid?" Nakangising pahayag nito looking at me intently kaya kumuyom ang aking kamao, No I am not! Itinaas ko ang aking mga kamay at habang nakatitig ako dito ay sinimulan ko nang kalasin ang pagkakabutones ng aking blusa.  Ni hindi ko matanggal ang aking mga mata sa lalaki, tila nalunod din ako sa mga titig na pinupukol nito sa'kin. Tumiim ang mga tingin nito at kita ko ang pagbaba ng Adams apple nito lalo na ng tuluyan nang nahulog sa sahig ang aking blusa, at ngayon nakikita na nito ang aking dibdib na tanging itim na bra na lamang ang takip, Ngunit tumingin ito sa bra ko and he tilted his head telling me na he is getting bored na tila ba 'di ito naaapektuhan sa nakikita nito. I gritted my teeth feeling so ashame ngunit nagkalakas pa rin akong ipagpatuloy ang ginagawa kaya sinimulan ko na rin tanggalin ang aking bra, and when it fall on the floor tila mas tumindi ang tensyon sa loob ng kwarto. I almost moan feeling how his gaze dance around my bare skin. f**k why am I feeling like this?  why am I feeling so hot like I am in heat? Kahit na titig palang naman ang binibigay nito. "Iyan lang ang tatanggalin ko Mr.  Taylor, dahil na rin sa pinag-usapan namin ni Mr. Reed na half body lang ang ipipinta niya, and nothing more." I said with determination, ayoko nang mas maging awkward pa ang aming lagay sa loob ng kwartong 'to, at naiilang ako, hindi ko ata kakayanin na mas maghubad pa kaya kahit kinakabahan ay isinatinig ko muli ang aking opinyon na minsan na nitong hindi pinakinggan. He rake his stare on my bare chest before he smirk. "Sa tingin mo ba, naaakit ako? Are you afraid na maulit muli ang nangyari Miss Cab? Bakit? Sabihin mo may magagalit ba kung sakaling pinatuwad kita diyan mismo sa kama while I pound myself deep inside you?" pinigilan ko ang sarili ko na mapasinghap, Napakabastos ng mga salita nito pero naghatid iyon ng kakaibang epekto sa katawan ko, f**k him! "Can't  even talk? So silence means yes? But don't worry Miss Cab 'di ako pumapatol ng babaeng may asawa, but it depends when the woman will come and beg for my c**k, so would you beg for it Miss cab? Or should I say Mrs. Flores?" Napasinghap ako, at muntik ng mapaatras, saan nito iyon nalaman?  Kaya ba gano'n na lang ang pagpaparinig na ginawa nito kanina?  'Yun pala may alam na ito pero hanggang saan ba ang alam nito?  Hanggang saan ba nito nabuksan ang sekretong tinatago ko?  But no, kung nalaman nito ang lahat ag mas matindi pa sa galit ang mararamdaman nito kaya alam kong kulang padin ang impormasyon na nakalap nito, kaya tinatagan ko na lamang ang aking loob. I will accept his accusation. "No never, I won't  beg for your c**k because my husband's c**k is way better than yours, so Mr. Taylor can we start our work? Gaya mo pinapahalagahan ko rin ang bawat oras ko, kaya tapusin na natin 'to," Nag-igting ang panga nito at puno ng pagkasuklam at pandidiri ako nitong pinagmasdan pero iniwasan ko na lamang na tumingin dito. At naglakad na papalapit sa kama pero natigilan ako ng biglang nagsalita ito muli. "I want you to strip naked and bare,  gaya ng sinabi ko noon ako ang pintor and I have a different taste, style or perception when it comes to painting at hindi ko gustong palitan iyon dahil lang sa putang usapan niyo ni Mr. Reed or even dahil sa pag-iinarte mo." Napalunok ako f**k him, ang tigas ng bungo nito pero sige he wanted to play I will give him a game. 
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD