IT You- เมื่อไหร่ก็ใช่เธอ

Friday, 20 January 2023 Charlie Bakery, at 10:35 a.m. ดวงตากลมสวยคู่หนึ่งกำลังพินิจพิจารณาเหล่าขนมเค้กในตู้โชว์ร้านเจ้าประจำของเธออย่างตั้งอกตั้งใจ "กูว่าอันนี้พี่เขาน่าจะชอบ พวกมึงว่าไงมั่ง" 'ชบาแก้ว นิ่มละไม หรือชบา' หันใบหน้าสวยใสไร้สิวฝ้ากลับไปกล่าวถามความคิดเห็นของสองพี่น้องฝาแฝด ผู้ซึ่งเป็นสหายรักของตนด้วยใบหน้าเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มหวานๆ "แล้วแต่มึงเถอะไอ้บา กูกับพี่วีรอมึงจนรากจะงอกออกมาอยู่แล้วเนี่ย" 'กิตติยา สุรชัย หรือลูกกวาด' ผู้เป็นแฝดน้องเริ่มเสียงดังใส่เพื่อนสาวคนสนิทอย่างเสียอารมณ์ ด้วยว่าชบานั้นได้พาทั้งเธอและพี่ชายฝาแฝดอย่าง 'กิตติยศ สรุชัย หรือกวี' มาติดค้างยังที่ร้านเบเกอรี่แห่งนี้นานถึงสามชั่วโมงแล้วด้วยกันนั่นเ "ตกลงมึงเอาอันนี้นะไอ้บา อ่ะ... นี่เทียน" กวีผู้เป็นแฝดพี่ของลูกกวาดลอบกลอกตาใส่ชบาอย่างนึกรำคาญใจเป็นที่สุด หากแต่เขาที่ก็ไม่อยากพูดอะไรออกมาให้มันมากความนักเพราะกลัวว่าเพื่อนสาวคนสนิทอย่างชบานั้นจะรู้สึกเสียใจ "มึงอย่าหาว่ากูงั้นงี้เลยนะไอ้บา กูถามหน่อยเถอะมึงเอาความมั่นใจมาจากไหนว่ามึงจะไม่ถูกมาร์คัสเขาไล่ตะเพิดเหมือนหมาเหมือนที่แล้วๆ มาวะ" "ไอ้กวาด! ชอบจี้ปมคนอื่นนิสัยไม่ดี! อีกอย่างนะ...กูก็แค่จะซื้อเค้กไปเซอร์ไพรส์วันคล้ายวันเกิดให้กับเค้า แล้วเค้าจะด่ากูทำไมกันเล่า!" แม้จริงๆ แล้วในใจก็ของเธอจะแอบหวั่นๆ อยู่บ้างก็ตามทีเถอะนะ... "คิดเงินหน่อยชาลี" ชบาหันไปเอ่ยกับสหายรักอีกหนึ่งคนซึ่งมีศักดิ์เป็นเจ้าของร้านเบเกอรี่แห่งนี้ด้วยน้ำเสียงไม่ใคร่สู้ดีนัก หลังจากได้ยินลูกกวาดเอ่ยประโยคเมื่อก่อนหน้าออกมาจนทำให้ความมั่นใจที่เธออุตส่าห์รวบรวมมาหลายเดือนหายหดเข้ากลีบเมฆไปอย่างช่วยไม่ได้... "หึ...ไม่คิดตังค์อ่ะ เอาไปเหอะ" แน่นอนว่าชาลีนั้นไม่เคยที่จะคิดเงินสหายรักทั้งสามของเขาเลยแม้แต่สักครั้งเดียว เพื่อแลกกับการที่ ชบา ลูกกวาดและกวีนั้นแวะเวียนมาหาตนเองบ่อยๆ ด้วยว่าเขานัั้นมีเหตุผลบางประการที่ทำให้ต้องดรอปการเรียนเอาไว้ก่อน อันเป็นเหตุให้ชายหนุ่มดูซึมเซาไปอย่างเห็นได้ชัด... "ได้ไงวะของซื้อของขาย" แม้แท้จริงแล้วชบานั้นจะเป็นคนที่มีความตระหนี่ถี่เหนียวอยู่พอตัวและชื่นชอบในคำว่าของฟรีมากกว่าสิ่งอื่นใดในโลกอันกว้างใหญ่ใบนี้ก็ตามที หากแต่สำหรับชาลีแล้วชบานั้นไม่เคยที่จะอยากได้อะไรของชายหนุ่มมาแบบไม่เสียเงินเลยแม้แต่น้อย ด้วยว่าชบานั้นรู้สึกเห็นใจที่ชาลีอุตส่าห์นั่งทำขนมหามรุ่งหามค่ำ และกว่าที่เขาจะได้เงินมาแต่ละบาทนั้นมันไม่ใช่เรื่องง่าย... "เอาไปเหอะน่าไอ้บา ถือซะว่าเป็นรางวัลให้กับความกล้าของมึงที่ลงทุนเซอร์ไพรส์วันเกิดมาร์คัสเขาละกัน" และถ้าหากชาลีสังเกตเห็นได้ว่าสหายรักทั้งสามจะไม่ยินยอมรับสิ่งที่ตนตั้งใจมอบให้แต่โดยดี ชาลีก็จะจัดแจงยกอีกพันหมื่นเหตุผลมาเพื่อให้เพื่อนทั้งสามยอมรับในความตั้งใจให้ของเขาไปให้ได้อยู่ดี... "แล้ววันนี้ไม่มีเรียนรึไง ถึงมาขลุกอยู่ที่ร้านกูจนจะเที่ยงแล้วเนี่ย" ชาลีแสร้งว่าทั้งที่รู้ดีอยู่แก่ใจว่าเพราะเหตุอันใดทั้งกวีและลูกกวาดนั้นจะต้องมาติดแหง็กอยู่ในร้านเบเกอรี่ของเขา "มีเรียนบ่ายว่ะไอ้ชา งั้นเดี๋ยวพวกกูไปก่อนนะเดี๋ยวเย็นๆ ค่อยเข้ามาใหม่ เจอกันเว้ย" เป็นกวีที่เอ่ยตอบก่อนจะเดินนำหน้าหญิงสาวอีกสองคนออกไปอย่างรวดเร็วราวกับว่าเขานั้นรอคอยเวลานี้มานานแล้วเสียอย่างไรอย่างนั้น "เจอกันเว้ย" ชาลีโบกมือเบาๆ ให้กับสหายรักทั้งสามที่กำลังเดินออกไปจากร้านเบเกอรี่ของเขา มหาวิทยาลัยซีเซอร์เนียร์จูเนียร์, คณะครุศาสตร์ สาขาวิชาเอกภาษาอังกฤษ, at 1:30 p.m. ชบาก้มลงมองกล่องเค้กที่อยู่ในมือแล้วก็ไม่ได้ที่จะเผยยิ้มออกมาด้วยความรู้สึกสุขใจ แม้เธอนั้นจะไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่าผู้ชายที่เป็นรักแรกของเธอนั้นจะเป็นคนที่รักชอบเพศเดียวกัน แต่ถึงอย่างนั้นชบาก็ยังคงเลือกที่จะตามวอแวเขาคนนั้นมานานถึงสามปีแล้วด้วยกัน และถึงแม้ว่าชบาจะโดนเขาคนนั้นขับไสไล่ส่งตลอดมาก็ตามทีหากแต่เธอก็ได้ปฏิญานเอาไว้กับตัวเองแล้วว่าเธอนั้นจะยังตามตอแย เขาไปอย่างนี้จนกว่าที่เธอเองพร้อมที่จะตัดใจไปจากชายคนนั้นที่มีชื่อเสียงเรียงนามว่า 'มาร์คัส ดีล ริลฟาร์โต' "นี่พวกมึง เดี๋ยวหลังเลิกคาบอาจารย์สมจูดเราไปกันเลยนะ พวกมึงร้องเพลงส่วนกูจะเดินถือเค้กไปหาพี่เค้า" ชบาหันหน้าไปวางแผนในการเซอร์ไพรส์ผู้ชายที่เธอหลงรักมานานเกือบสามปี กับเพื่อนรักอีกของเธออีกสองคน "เออน่า" สองพี่น้องร่วมอุมการณ์ของชบาเอ่ยตอบพร้อมกันอย่างเริ่มรู้สึกรำคาญเพื่อนสาว "อย่ารำคาญเพื่อนชบาคนสวยคนนี้เลยนะเพื่อนๆ จ๋า ก็ชบารักเค้าหนิคะ" "เออ,เออ!" "วันนี้อาจารย์ปล่อยก่อนเวลานะคะ เลิกชั้นเรียนค่ะ" "อาจารย์สมจูดช่างเป็นใจให้กับความรักของหนูจริงๆ ฮี่ๆ" ยังไง อีพี่จะไล่น้องอีกไหม มารอดู ฮ่าๆๆ