บทที่ 5

1172 Words
คาซานถอนหายใจยาว เห็นท่าทีของไอริณแล้วก็ยิ่งเกิดอาการสงสารและเห็นใจหญิงสาว แน่นอนว่าเขาสงสารหญิงสาวกระทั่งยอมขัดคำสั่งของเจ้านายหนุ่ม ซึ่งสั่งเด็ดขาดว่าห้ามยุ่งเกี่ยวกับทุกคนที่เป็นญาติมิตรหรือลูกน้องของอังเดร โคโลเซฟ นั่นก็เพราะว่ามาเฟียเฒ่าอย่างอังเดร โคโลเซฟกับมาเฟียหนุ่มดีเดือดอย่างเจ้านายของเขา ‘นิโคไล เทราคอฟ’ มีเหตุให้ปะทะฉะดะกันมานานหลายปีแล้ว          และแน่นอนว่าคฤหาสน์หลังนี้นิโคไลไม่ได้ซื้อต่อจากอังเดร ดั่งที่เขาโกหกไอริณ แต่นิโคไลได้คฤหาสน์หลังนี้มาอยู่ในครอบครอง เพราะอังเดรเล่นคาสิโนแพ้นิโคไล เจ้านายของเขาต่างหาก          “ไปส่งเธอกลับโรงแรมท่าจะดีกว่าให้กลับด้วยตัวเอง”          คาซานพึมพำบอกกับตัวเอง คงเป็นเพราะดวงตาคู่สวย ที่เผยแววเศร้าสร้อยแถมยังมีหยาดน้ำตาคลอเบ้าให้เห็น จึงทำให้เขาเกิดอาการเห็นอกเห็นใจระคนสงสารไอริณ ไม่อยากให้หญิงสาวต้องกลับโรงแรมท่ามกลางอากาศอันเลวร้าย ซึ่งละอองหิมะยังคงตกพร่างพรูไม่มีหยุด          เมื่อคิดเช่นนั้น คาซานก็ก้าวเท้ายาวๆ เดินตามไอริณ ซึ่งเดินไปได้ยังไม่ไกลนัก พร้อมกับเอ่ยเรียกหญิงสาวไว้อีกครั้งด้วย          “คุณไอริณครับ เดี๋ยวก่อนครับ”          ไอริณหันมามองคาซาน ซึ่งเอื้อมมือมาแตะเบาๆ ที่ต้นแขนของเธอ แต่ไม่ทันได้เอ่ยถามว่าอีกฝ่ายต้องการอะไร ขณะเดียวกันนั้น คาซานไม่ทันได้ทำตามที่ใจต้องการ ก็ต้องสะดุ้งกับเสียงบีบแตรรถที่ดังลั่นอยู่ข้างหลังตัวเขา พอหันไปมองตามที่มาของเสียง ก็ต้องหน้าถอดสี เมื่อคนนั่งอยู่หลังพวงมาลัยรถ ลดกระจกรถลงพร้อมกับเค้นถามเสียงห้วนจัด บ่งบอกถึงอารมณ์ที่กำลังขุ่นมัวอยู่ในขณะนี้          “นายจะยืนต่อรองราคากับอีตัวอีกนานไหม คาซาน!”          “เอ่อ...ผมเปล่าครับ เจ้านาย”          ในขณะคาซานเอ่ยปฏิเสธรัวเร็ว ไอริณก็หน้าตึงเพราะความโกรธ แม้จะฟังไม่ออกว่าคนที่นั่งอยู่ในรถพูดว่าอะไร ทว่า...สายตาของอีกฝ่ายที่จ้องมองมายังตัวเธอนั้น ทำให้ไอริณรู้ว่าเขากำลังดูถูกดูแคลนเธออยู่          “ขึ้นรถ!” เจ้าของดวงตาคมยังคงกระชากเสียงสั่งลูกน้องเหมือนเดิม          “ครับๆ เจ้านาย”          คาซานไม่มีเวลาสำหรับการกล่าวลากับไอริณ เขาก้าวขึ้นไปนั่งบนรถยนต์ ยังไม่ทันได้ปิดประตู รถสปอร์ตราคาแพงลิบก็กระชากออกอย่างรวดเร็ว และดูเหมือนว่าคนขับจงใจราวีไอริณอย่างเต็มที่ เพราะขณะกระชากรถออก เขาแกล้งขับรถเข้าไปใกล้หญิงสาวแทบจะเฉี่ยวโดนร่างบางระหง หากไอริณไม่กระโดดหลบจนล้มลงไปนั่งคลุกอยู่กับละอองหิมะที่ขาวโพลนเต็มท้องถนน          “บ้าจริงๆ คิดว่าขับรถราคาเป็นล้านๆ แล้วจะชนคนอื่นได้ตามอำเภอใจหรือยังไงกัน”          ไม่ใช่แค่เพียงตะโกนด่าเท่านั้น แต่ไอริณคว้าหิมะได้หนึ่งกำมือ ก่อนจะขว้างตามหลังรถสปอร์ต ดวงตากลมโตจ้องมองเขม็งด้วยความโกรธจัด เกลียดเจ้าของรถคันนี้นัก คิดว่าตัวเองร่ำรวยเป็นอภิมหาเศรษฐี แล้วมีอภิสิทธิ์ใช้ถนนแค่เพียงฝ่ายเดียว เพราะเห็นได้ชัดว่าเมื่อสักครู่อีกฝ่ายจงใจขับรถเฉี่ยวเธอ หากหลบไม่ทัน สงสัยเธอคงได้กลับบ้านเก่าอย่างแน่นอน...          “นายว่างงานมากนักหรือยังไง ถึงมาต่อรองราคากับอีตัวอยู่หน้าบ้าน” นิโคไล เทราคอฟ คือเจ้าของดวงตาคมกริบ ที่กำลังเค้นเสียงถามคาซานห้วนๆ ตามอารมณ์ที่ขุ่นมัวอยู่ในขณะนี้          “เปล่าครับเจ้านาย ผมไม่ได้ทำแบบนั้นครับ” คาซานแก้ต่างให้กับตัวเอง          “เปล่ายังงั้นหรือ? ก็เห็นชัดๆ ว่านายยืนคุยกับโสเภณีคนนั้น กระทั่งลืมหน้าที่ของตัวเอง และที่สำคัญ นายไม่ยอมรับโทรศัพท์ของเราด้วย”           นิโคไลยังคงเล่นงานลูกน้องไม่เลิก เขาหัวเสียตั้งแต่รับโทรศัพท์แจ้งเรื่องการโดนหักหลังจากลูกน้องคนหนึ่ง ที่บังอาจมากระตุกหนวดเสือ และยิ่งหัวเสียหนักกว่าเดิมเมื่อตามหาคาซานไม่พบ เมื่อโทรศัพท์หาอีกฝ่ายก็ไม่รับโทรศัพท์ของเขา พอเห็นลูกน้องคนสนิทยืนคุยต่อรองราคากับโสเภณีอยู่หน้าบ้าน อารมณ์ที่ขุ่นมัวอยู่แล้วก็ถึงระเบิดเดือดด่าลูกน้องโดยไม่สนใจฟังคำอธิบายทั้งสิ้น          “ไอริณไม่ใช่โส...”          “นายรู้จักชื่อของโสเภณีด้วยหรือ คาซาน”          นิโคไลเค้นเสียงแทรกขึ้นมา ก่อนคาซานจะทันพูดจบ ซ้ำน้ำเสียงของเขายังเต็มไปด้วยความดูแคลนไอริณเช่นเดิม          “ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่โสเภณีนะครับเจ้านาย” คราวนี้คาซานเลือกแก้ต่างให้กับไอริณ ทำเอานิโคไลต้องเลิกคิ้วขึ้นสูง ย้อนถามเสียงห้วนในทันที          “นายชอบโสเภณีคนนั้นถึงกับแก้ต่างให้เธอ?”          คาซานลอบกรอกตาขึ้นบน ด้วยรู้นิสัยของเจ้านายดี หากโกรธจัดและไม่สบอารมณ์แล้ว นิโคไลเล่นงานไม่เลิก จนอีกฝ่ายเละเป็นโจ๊กถึงจะเป็นที่พอใจ          “ไอริณเป็นลูกสาวของอังเดรครับ เจ้านาย”          “ฮ่ะ! อะไรน่ะ นายพูดใหม่สิ”          คำตอบที่แล่นมากระทบโสตประสาท ทำเอานิโคไลถึงกับเหยียบเบรกอย่างกะทันหัน และก็โดนรถยนต์ที่แล่นตามหลังบีบแตรด่าเสียงดังไปตามๆ กัน แต่! นิโคไลหาสนใจไม่ สิ่งที่มาเฟียร้ายอย่างเขาสนใจคือเรื่องที่เพิ่งได้ยินมาหยกๆ ว่าศัตรูตัวฉกาจมีลูกสาวเพิ่มมาอีกหนึ่งคนด้วย คาซานถึงกับหน้าทิ่มไปข้างหน้าตอนเจ้านายหนุ่มเบรกรถกะทันหัน หากไม่ได้ยันมือไว้ ป่านนี้หน้าผากของเขาคงได้จูบกับกระจกรถเป็นแน่ “ว่าไง คาซาน นายไม่ได้ยินที่เราถามหรือยังไง” นิโคไลถามเสียงเข้ม เมื่อยังไม่ได้รับคำตอบจากลูกน้อง ซึ่งแสดงท่าทีปกป้องผู้หญิงคนนี้อย่างเต็มที่ “ได้ยินแล้วครับเจ้านาย โธ่..ขอเวลาผมหายใจและคิดคำตอบหน่อยสิครับ เจ้านายเล่นถามรัวเป็นชุด ใครจะตอบทันล่ะครับ” คาซานแสร้งโอดครวญ แล้วก็ต้องยิ้มเจื่อนๆ กับคำพูดที่หลุดออกมาจากปากของเจ้านายหนุ่ม ที่ขู่เสียงเย็นยะเยือก “นายจะไม่มีเวลาหายใจอีกต่อไปแน่ หากยังไม่ตอบคำถามของเราสักที” อารมณ์ของนิโคไลเริ่มเดือดขึ้นอีกหน ใจร้อนเป็นไฟอยากได้รับคำตอบ แต่คาซานก็เล่นตัวไม่ยอมปริปาก จนร่ำๆ อยากจะซัดหมัดใส่ลูกน้องคนสนิทสักหมัดสองหมัด  ได้ยินเสียงกัดฟันดังกรอดๆ คาซานก็เอ่ยตอบช้าๆ ให้เจ้านายได้ยินชัดๆ “ไอริณเป็นลูกสาวของอังเดร โคโลเซฟ ครับ” 
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD