บทที่ 10

1153 Words

“ถอยไป ไอ้บ้า” ขณะนิโคไลสบถลั่น ถอดเสื้อโค้ทตัวหนาทิ้ง พร้อมกับเช็ดใบหน้าของตนเอง ซึ่งเปื้อนไปด้วยเศษอาหารเหม็นเน่าจนแทบอาเจียนออกมาให้ได้ ส่วนไอริณก็ไม่ยั้งมือ ต่อให้เหม็นแค่ไหนก็ยังคว้าเศษอาหารขว้างใส่นิโคไลไม่มีหยุด “ออกไป” “ชอบของเหม็นเน่าหนอนแบบนี้หรือไอริณ ก็ได้! ผมจะจัดให้คุณ” นิโคไลไม่ปล่อยให้ไอริณโยนเศษอาหารเน่าๆ ใส่เขาแค่เพียงฝ่ายเดียวเท่านั้น มาเฟียหนุ่มโน้มตัวลงไปในถังขยะ โกยทุกอย่างวางแหมะไปบนศีรษะปกคลุมด้วยเส้นผมนุ่มสลวยของไอริณ จนหญิงสาวต้องร้องกรี๊ดเพราะทั้งเหม็น เปียกแฉะไปทั้งตัว “กรี๊ด! คนเลว ฉันจะฆ่าแก” “ถ้ายังงั้นก็ออกมาฆ่าผมให้ได้สิ ไอริณ” สิ้นเสียงเค้นห้วนจัด ไอริณต้องหวีดร้องเสียงหลง ร่างบางถูกหิ้วด้วยฝ่ามือใหญ่ที่มีพลังมหาศาล ยกเธอออกมาจากถังขยะได้อย่างง่ายดาย “ไอ้บ้า! ปล่อยฉัน” “เอาเลย ไอริณ เชิญฆ่าผมได้เลย แต่กรุณาใช้ปากน้อยๆ ฆ่าผมให้แดดิ้นอยู่ใ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD