บทที่ 8

1184 Words

“ว่ายังไง จะบอกได้หรือยังว่าต้องการความช่วยเหลือยังไง และไปทำความผิดอะไรไว้” อารอนถามเสียงเข้ม เรอัลรู้ว่าหากตอบออกไปต้องถูกพี่ชายเยาะเย้ยแน่ๆ แต่ก็จำต้องบอกความจริง เพราะตอนนี้มีแค่เพียงอารอนคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยเขาได้ “คือท่านอารอนช่วยมารับผมที่โรงแรมหน่อยได้ไหมครับ” “ทำไมต้องไปรับนายด้วย เกิดอะไรขึ้น รีบๆ เล่ามาสิว่ะ มัวแต่ยึกยักอมพะนำอยู่นั่นแหละ คนเขาอยากรู้ใจจะขาดแล้ว” “อยากรู้หรืออยากหัวเราะเยาะกันแน่” เรอัลเอ่ยต่อท้าย และก็ถูกอารอนเจริญพรอีกรอบ “จะบอกหรือไม่บอก เดี๋ยวพ่อเปลี่ยนใจ ไม่ช่วยซะหรอก” “บอกแล้วครับ บอกแล้ว อย่าเพิ่งงอนสิครับ ท่านอารอน” เรอัลออดเสียงหวาน กลั้นหัวเราะจนหน้าดำหน้าแดง รู้ว่าอารอนกำลังโมโหมาก ที่ถูกเขายั่วไม่เลิก “ไม่ได้งอน แต่โมโหโว้ย!” อารอนตะโกนตอบเสียงดัง และแทนที่เรอัลจะหยุดยั่วโมโหพี่ชาย กลับแกล้งหนักกว่าเดิมอย่างเห็นเป็นเรื่องสนุกที่ส

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD