The Billionaire’s Sweet Revenge

Episode 2: Fever

"Naghanda na ako ng pagkain," Sabi ko Kay Savion. Hindi niya ako sinagot at umupo siya at sinimulan nang kumain, tanging ang nagawa ko lang ay ang manonood habang siya ay kumakain. I gasp when my stomach growled loudly, nakakahiya yun pota. Napatingin naman si Savion sakin, hays. Grabe naman, hindi man lang ako sinabihang kumain. Para akong aso dito na naghihintay na bigyan ng pagkain.

"Kumain kana," inis niyang sabi kaya agad akong kumuha ng pagkain dahil kanina pa talaga ako gutom. Ikaw kaya maglinis ng buong bahay na ganito kalaki? Hindi ko alam kung makakaya ko pa ba. Pero hindi ako susuko, limang buwan lang naman. Matatapos rin itong limang buwan. Nabalot kami ng katahimikan kaya sinubukan Kong magbukas ng topic.

"Paano mo nagawa na maging mayaman Savion?" tanong ko. He didn't reply at nagpatuloy lang siya sa pagkain. Napaka Suplado na niya talaga ngayon. Nang matapos na siya ay agad siyang tumayo at bumalik sa kwarto niya ng walang pasabi. I sigh at niligpit ang lahat ng plato sa mesa at hinugasan ito. Ngayon ko lang naramdaman ang feeling ng pagiging kasambahay, napakahirap pala.

Nang matapos akong maglinis sa kusina, I lazily went outside at nagsimulang linisin ang malawak na bakuran. Naramdaman ko ang init sa aking katawan dahil tanghaling tapat pa pero kailangan ko maglinis baka magalit si Savion. Nang matapos ko nang linisin ang lahat ay hindi ko na nakaya kaya pumunta agad ako sa kwarto at humiga sa kama. Nang makahiga ako, darkness fell over me.

I woke up with a headache. Masakit ang mga katawan ko. I sigh at dahan dahang umupo at tinignan ang oras sa cellphone ko. It's already 5:00pm. Kailangan ko na namang magluto. Dahan dahang akong tumayo at napangiwi sa sakin, bakit ba kasi hindi ako sanay sa ganito. Para akong sinusunog sa impyerno nito.

Lumabas ako at nakita ko si Savion na nakaupo sa sofa habang nanonood ng t.v.

"Kanina kapa sa kwarto mo, hindi kita kinuha bilang Yaya para magmukmok sa kwarto mo," Walang emosyong sabi ni Savion. Nakaramdaman naman ako ng galit pero kailangan kong ikalma ang sarili ko. Tapos na naman akong maglinis, diba yun naman ang trabaho ko?

"Tapos na akong maglinis," sabi ko sa kanya. He didn't replied at nagpatuloy sa panonood ng telebisyon niya. Wala ba siyang trabaho? Bakit nandito lang siya parati sa bahay niya. Akala ko ba may kompanya siya. Hays, baka feel niya lang magpahinga ngayon. Pumunta na ako sa kusina upang ipagluto siya pero nakalimutan ko tanungin kung ano ang gusto niyang ulam ngayon kaya bumalik ako sa sala.

"Ano nga pala gusto mong kainin ngayon?" tanong ko sa kanya.

"Hulaan mo," Walang emosyon sabi niya. Ay bwisit pala to, paano ko hulaan ang gusto niyang kainin. Nakakainis, pinaglalaruan lang ako. Bumalik ako sa kusina at namili ng iluluto. Pork and beans nalang kaya? Niluto ko ang pork and beans at pagkatapos ko magluto ay inihanda ko na lahat ito sa mesa.

"Sav, kain na" tawag ko sa kanya. Teka, bakit parang hindi pormal iyong pagkakasabi ko? Baka magalit na naman iyon. Hays. Nakita ko si Savion na parating dito na may inis sa mukha. I'm right, nagalit talaga siya.

"S-sorry," nauutal kong sabi. Nabalot kami ng katahimikan at kumain kaming dalawa ng tahimik. P.S, huwag mo siyang gawan ng nickname.

"Linisin mo kwarto ko bukas, Wala ako rito," matipid na sabi niya. I nodded my head at nagpatuloy sa pagkain. Nang matapos na kaming kumain ay niligpit kona ang mga plato. After that, naligo na ako.

I am fidgeting in my bed, hindi kasi ako makatulog dahil siguro nakatulog na ako kanina. Isang araw palang ako dito pero nakakapagod na. Savion came into my thought, ano kaya ang nangyari sa kanya pagkatapos ko siyang nasaktan noon? Hindi naman siguro iyon sobrang sakit dahil mga bata pa kami noon, right? Paano kaya siya naging isang mayaman? Hindi ko alam ang pinagdaanan niya pero alam Kong grabe ang sikap niya para makamit ang ganitong buhay.

Natatawa ako ng mapait, baliktad na ang mundo namin. Noon lang ay parati kong inaapi si Sav dahil mahirap lang sila pero ngayon ay ako na ang nagiging kawawa dito. Grabe talaga ang tadhana, totoo pala talaga ang karma. Suddenly ay nasampal ko ang kamay ko, teka, bakit may lamok dito? Tinignan ko ang bintana at nakitang nakabukas ito. Hays, binuksan ko pala iyan kanina kasi sobrang init dito. Walang aircon at wala ring electric fan, para na talaga akong sinusunog sa impyerno sa kalagayan ko.

I got up in bed at lumabas ng bahay para magpahangin. Nang makalabas na ako ay hindi ko akalaing andon pala si Savion. Nakaupo siya sa upuan na malapit sa pool. He has a cigarette in his hand, I can see that he is having deep thoughts. Naninigarilyo na pala ngayon si Sav, noon kasi goodboy package siya. I just stared at him, hindi niya alam na nandito ako sa labas. He looks so deep in his thoughts. Ano kaya ang iniisip niya? Nang umiswag siya konti ay doon ko nakita na uminom pala siya ng alak at half nalang ang natira nito.

I saw him stand up at muntik na siyang natumba kaya hindi ko na napigilan ang sarili ko at lumapit sa kanya. He saw me and smiled sheepishly, I grabbed his arms at nilagay ito sa balikat ko para alalayan siya.

"My charming Charm." he slurred.

"Lasing kana Savion, ihahatid na kita sa kwarto mo" sabi ko sa kanya.

"I didn't know that you... are a.. w***e" he slurred again at napahinto naman ako. Gusto ko na naman siyang sampalin ngayon, ano ang pinagsasabi niya? Ako? w***e? Eh virgin pa ako tapos sinabihan akong w***e. Hindi ko na siya sinagot dahil baka nadala lang siya sa kalasingan niya but I can't help to get hurt. Dahan dahang ko siyang hinila habang inalayan, ang bigat niya. Mas nahirapan ako when we arrived at the stairs.

"Umayos ka Savion baka mahulog tayo" sabi ko sa kanya pero mukhang malapit na itong makatulog kaya binuhos ko lahat ng lakas ko para mahatid siya. Nang makarating na kami sa kwarto niya ay binuksan ko ito at dahan dahan siyang pinahiga sa kama.

Linagyan ko siya ng kumot and he groaned at niyakap ang unan niya habang natutulog. Naka aircon ang kwarto niya. I stared at his handsome and angelic face. Hindi siya ang masungit at suplado na Savion ngayon kundi ang Savion na nakilala ko noon. Hindi ako makapaniwalang sinaktan ko ang katulad niya. I regretted everything. Hindi ako nagsisisi dahil mayaman na siya ngayon, I already regretted it a long time ago. I realized how rare a guy like him dahil sa panahon ngayon ay bihira na lang ang matinong lalaki. Sinayang ko lang ang pagmamahal niya noon.

"I'm sorry," I whispered at lumabas sa kwarto niya. I went downstairs to my room and after a few minutes, I fell asleep with him in my mind.

***

"Lumabas ka ba kagabi?" narinig kong tanong ni Savion. Akala ko hindi niya maaalala. Ayaw ko na sanang sabihin sa kanya, wala narin akong pakialam kung bakit nasabi niyang w***e ako.

"Oo, nakita kitang lasing kaya tinulungan kitang makapunta sa kwarto mo," sabi ko sa kanya. Kasalukuyan along naghahanda ng mga pagkain sa mesa. Nang tinignan ko siya ay kita ko ang naiinis niyang mukha. Bakit na naman ito nagagalit? Eh ano ngayon kung hinatid ko siya? Pasalamat nga siya dahil hinatid ko. Hindi ko talaga maintindihan ang ugali ng taong to. Parang bipolar Lang, hays.

He stood up and said "Hindi ako kakain,". He went upstairs to his room. I sigh, ano na naman ba ang nagawa ko? Nakakainis talaga siya minsan eh. Niligpit ko na lang ang mga pagkain dahil nawalan na rin ako ng ganang kumain. I went to my room at kinuha ang mga cleaning tools. Sinabi niya sakin kahapon na linisin ko ang kwarto niya.

I went upstairs to his room at kumatok ngunit wala siyang sinabi. I knocked again pero wala parin. Nasaan ba siya?, I slowly opened the door and saw that he was not there. I examined his room, ang gulo pota. Maraming mga papeles ang nagkalat sa kanyang table at naka on pa rin ang laptop niya. May mga magazines ang nagkalat sa sahig and my eyes widened nang makita ang isang magazine na puno ng mga pictures ng naka bikini na mga babae. Oh my god, manyakis. Nanonood pala siya neto? Hindi ko inaasahan dahil goodboy type package naan ang lalaking yun noon.

Pumasok ako sa room niya para magsimula na sanang maglinis but then I heard a door opened and I realize na nandoon pala siya sa c.r. I saw him coming out and there he was in his glory. Savion was only wearing a towel, water was dripping down his abs. His wet hair is now hanging down on his face. Ngayon lang ako nakakita ng lalaking half naked sa personal na ganito ka malapitan. I saw his face getting angry nang makita niya ako.

"What are you doing here?" galit na tanong niya. Agad naman akong tumalikod para hindi siya makita.

"Sabi mo sakin kahapon linisin ko kwarto mo," I said. Totoo naman kasi na sinabi niya akin kahapon na linisin ko kwarto niya kaya Hindi dapat siya magalit. Ugali niya parang ugali ng babae. May regla siguro.

"Labas," he commanded, kaya agad akong lumabas with my cheeks heating up in embarrassment. Bakit naman kasi padalos dalos Charm? Tignan mo tuloy, galit na naman ang dragon. I decided na sa labas ng bahay nalang muna maglinis. After a few minutes ay nakita ko si Savion na lumabas while wearing a suit. Ngayon ko lang siyang nakita na nakasuot ng ganyan. Ang gwapo niya.

"Maglinis kana sa kwarto ko," he said and left and drove with his car. I sigh and went upstairs and to his room. Nakakalat parin ang lahat except sa magazine na nakita ko kanina na maraming naka bikini na babae, nawala na doon sa sahig. Huh, akala niya siguro di ko nakita yun. Alam ko na ang dirty secret mo Savion Henriquez.

Sinimulan ko nang maglinis and I organized his table, sobrang busy niya siguro dahil maraming files na nakalatag sa table niya. I opened his drawers and my eyes widen nang makita ko ang maraming condom. I immediately closed the drawer, I will pretend na hindi ko iyon nakita. My heart suddenly ached at the thought of him having s*x with a girl. I brush off the pain.

I was cleaning his bed when I suddenly saw a box na nakatago sa ilalim ng kama niya. Dahil sa curiosity ko ay binuksan ko ito. I saw a small picture frame, si Savion na may kasamang babae. Hindi ko alam kung bakit sumakit ang puso ko, hindi ko naman siya gusto diba?. Nasa Paris silang dalawa sa picture at nakahalik si Savion sa pisngi ng babae. Sino kaya to? Girlfriend niya kaya to?. I put the picture back in the box at nagpatuloy sa paglinis.

Nang matapos na ako ay wala ako sa mood na bumaba. Ewan ko kung bakit nawalan ako sa mood. Siguro dahil pagod na pagod na ako at masakit na ang mga katawan ko, right?. Nakaramdam ako ng lamig sa aking katawa kaya pumunta muna ako sa sofa at humiga. Total wala pa naman si Savion, I will just act na bahay ko to. Ang sakit ng ulo. I just layed there hanggang sa nakatulog ako.

I woke up with a huge headache. Malamig ang pakiramdam ko sa katawan ko pero ang init ng katawan ko. Mag lagnat ata ako. I tried to move pero sobrang sakit talaga ng katawan ko, ganito pala pakiramdam kapag hindi ka sanay maglinis ng malaking bahay. Parang tinusok tusok ng kutsilyo ang katawan ko.

I realized na may kumot na nakabalot sakin. Teka? Wala naman akong dalang kumot kanina ah. Si Savion ba ang gumawa nito? Kami lang naman dalawa ang nandito kaya wala ng ibang gumawa kundi siya.

"Stop moving," I was startled nang marinig ko ang galit na boses ni Savion. Siya nga talaga ang nagbalot ng kumot sakin, hindi ko alam kung bakit ako natutuwa dahil sa ginawa niya. I saw him walking towards me with a bowl in his hand.

"Dinala kita rito para maging yaya but now you are becoming a burden to me,” naiinis niyang sabi and he handed me the bowl at nakita kong may laman itong soup. I looked at him and grabbed the bowl with my shaking hands, may mga maliliit na sugat ang mga kamay ko dahil sa pagtrabaho.

"S-sorry and salamat Savion" I whispered. May konting kabutihan pa palang natitira si Savion, napangiti naman ako. Hindi ko akalaing ganito ang trato niya sakin ngayon.

"Hindi ko ginawa iyan para sayo, may mga bisita ako this week kaya kailangan mong gumaling in order to serve them," malamig na sabi niya. hays, of course hindi niya ginawa ito para sa akin. Assuming ka lang August, he hates you, remember? Hindi ko na maibabalik ang dating Savion dahil wala na siya. "Doon ka muna matulog sa katabi ng kwarto ko, I already turned on the heater there," sabi niya at paalis na sana but I called his name and he looked back at me irritated.

"I-i can't walk alone right now," mahinang sabi ko. Napabuntong hininga naman ito at tinulungan akong makatayo. I smiled when I saw his very irritated face. Tinulungan niya ako para makapunta sa taas at nang makarating kami ay binuksan niya ang kwarto at dahan dahan akong pinaupo but then I accidentally grabbed his neck because I lost my balance kaya napahiga ako with him on top of me. My eyes widen because our faces are so close with each other and our lips are almost touching. The beating of our hearts are joined together. His beautiful brown eyes stared at me and my heart beats fast when I saw him looking at my lips. Siguro nag imagine lang ako dahil I think I saw him leaning down but I woke up in reality nang napatayo si Savion. His face are now full of anger.

"Ano ba Charm, mag ingat kanga!" galit niyang sabi and then he left at padabog na sinara ang pinto. I didn't move in my spot, ang malamig kong katawan ay napalitan ng init. My heart is still beating fast. Bakit ganito ang nararamdaman ko? Bakit gusto kong halikan niya ako kanina? Nababaliw na ba ako? Gusto ko na ba talaga si Savion? Hindi ko alam kung paano ihandle ang ganito dahil NBSB ako. You heard it right? Wala akong naging jowa kahit maraming nanliligaw sakin kaya hindi ko masyadong alam ang mga ganito.

I can't believe that I am liking him. Hindi maaari, kailangan mawala tong nararamdaman ko sa kanya dahil hindi na niya ako gusto. I can see it in his eyes na he really hates me a lot. Bakit ba kasi ang bagal ng araw? Bakit parang ang tagal pa matapos ang limang buwan?. Gusto ko nang umuwi at kalimutan si Savion pero hindi pwede dahil kailangan ko pang manatili dito. Natatakot ako sa nararamdaman ko. Pag lumaki tong nararamdaman ko sa kanya ay siguradong masasaktan lang ako. Karma naba ito dahil sa ginawa ko sa kanya?

You are screwed, Charm Roriquez.